Σκέψη μου

Η υπομονή που έχω σ αυτή τη ζωή ή θα με ανταμείψει ή θα με καταστρέψει!!!

30 Αυγ 2009

test θηλυκότητας!!



Στη μέχρι τώρα πορεία μου δεν αρνήθηκα ποτέ, πως ο ρατσισμός κυριαρχούσε στις απόψεις μου. Ήμουν εμπαθής και με πείσμα δεν ήθελα, δεν άκουγα, δεν μ ενδιέφερε αν θέλετε, δεν έβλεπα άνθρωπο μαύρου χρώματος, να περνοδιαβαίνει. Δεν το έψαξα ποτέ γιατί είχα τέτοιο αρνητισμό και απέχθεια. Δεν γνωρίζω καν την αιτία. Ίσως κάποτε σ ένα κίτρινο καναπέ το ανακαλύψω!!


Η ιστορία της Semenya Caster, που διάβασα με άγγιξε. Ένα κορίτσι που από τα 12 του χρόνια ξεκίνησε ξυπόλυτο να τρέχει σε σχολικούς αγώνες, που κέρδισε και ματαιώθηκε, που οι δάσκαλοι εκεί που ζούσε του αφαίρεσαν την πρωτιά. Το ακύρωσαν. Το αμφισβήτησαν. Τα άλλα κοριτσάκια θύμωσαν με τη δύναμή της, έλεγαν πως έπρεπε να τρέξει με τ αγόρια. Της πήραν το μετάλλιο και από τότε η Semenya άρχισε τα κλάματα. Στα 14 την απέβαλαν από την κοριτσίστικη ομάδα ποδοσφαίρου ,για σκληρό παιχνίδι, όπου κατόπιν στράφηκε στο στίβο ζητώντας βοήθεια απ το γυμνασιάρχη της. Αλλά κι αυτός καχύποπτα την κοιτούσε. Τη νόμιζε αγόρι. Σε κάθε αγώνα στίβου που έτρεχε,κέρδιζε. Οι αντίπαλες που έχαναν έλεγαν πως ήταν αγόρι, και ήθελαν πίσω το μετάλλιο . Οι δασκάλες της την πήγαιναν κρυφά στη τουαλέτα έριχναν μια ματιά και έπειτα ανακοίνωναν στις ηττημένες οτι η νικήτρια δεν ήταν αγόρι και όφειλε να κρατήσει το μετάλλιό της. Τι κουράγιο αυτό το κορίτσι!! Εκεί, αγωνίστρια.
Ο πατέρας της παραδέχθηκε πως ήταν από μικρή αγοροκόριτσο δεν έπαιζε με τα κοριτσάκια, δε φόραγε φουστάνια. Δεν έπαιζε με τις κούκλες,αλλά ασχολιόταν με τα σπορ. Ήταν μεγαλόσωμη. Αλλά όχι και να αμφισβητηθεί και το φύλο της. Η φωνή της ήταν μπάσα. Τη μπέρδευες. Η μητέρα της όμως που τις άλλαζε πάνες σα μωρό, ξέρει πως είναι γυναίκα. Δακρύζει και λέει πως η καταγωγή και η φτώχεια την κυνηγάνε. Δεν εισακούγεται.


Χιλιάδες άνθρωποι τη χειροκρότησαν . Χρυσό ήταν αυτό!!
Η νοτιοαφρικανή για άλλη μία φορά αμφισβητήθηκε. Στο Βερολίνο που έφθασαν οι κόποι της και η επιμονή της να δικαιωθούν, ήρθαν πάλι τα δάκρυα Η ηττημένη ζήτησε τεστ θηλυκότητας. Τι εμφάνιση δηλαδή θα είχε μια αθλήτρια που από τα παιδικά της χρόνια ασχολείται με τα σπορ και με στίβο?? Καμπύλες, μέση δακτυλίδι, και γάμπες Ζιζέλ???
Η Piccione έχει τον εαυτό της σε θέση Σλεναρίκοβα??Σας φάνηκε θηλυκό??? ή μήπως η Βερούλη η δική μας ήταν????
Μέχρι να βγουν τ αποτελέσματα, ήδη έχει διασυρθεί, αυτό το κορίτσι. Τι να κάνουν οι ψυχολόγοι για να το προφυλάξουν.
Ερμαφρόδιτο ή θηλυκό, η διοργανώτρια αρχή έπρεπε να το ξέρει, ή να το ερευνήσει σιωπηλά.


Έτσι, γιατί , συμβαίνουν πράγματα σ αυτή τη ζωή, που χωρίς λόγια και αμεσότητα, σε κάνουν να αλλάξεις γνώμη.
Εντάξει ρατσισμός, ρατσισμός αλλά αυτό το παιδί.......¨))))

Αριστερή φώτο η Semenya και αριστερά η Elisa Piccione.

28 Αυγ 2009

Αριστείδης-Κατερίνα


Είναι μαζί 2 χρόνια! Αχώριστα, ήρεμα, αγαπημένα.
Μοιράζονται ένα μικρό χώρο. Δεν έχουν επιλογές. Αυτός είναι! Δεν διαφωνούν, το δικό μου και το δικό σου!!
Αυτός ,ο Αριστείδης, προστάτης. Μη και βγω στη βεράντα. Τσουπ εκείνη μπαίνει στο σπιτάκι τους και εκείνος έξω ,έτοιμος να ζητήσει το λόγο!! Μη του την πειράξουμε! Κύριος ο δικό σου! Τους έχω παρατηρήσει. Ακόμη κι όταν η παπαγαλίνη τους τελειώνει,και έχω ξεχαστεί, εκείνος ιππότης, την αφήνει να τσιμπολογήσει. Έδώ που τα λέμε έχει τα πιασίματα της, είναι τροφαντούλα! Φαγανή!
Αυτή λοιπόν, η Κατερίνα, φαγανή, ευαισθητούλα, τον κοιτάζει στα μάτια, κάθεται δίπλα του αρχόντισσα. Είναι μοναδική γι αυτόν και το ξέρει. Η αλήθεια είναι όταν πλησιάζω έχει το νου της ,μη τον ξελογιάσω. Για φαντάσου!!! Είναι αυτή μια πουτανίτσα.Ότι θέλει τον κάνει.
Τα σπουργίτια που έρχονται επισκέπτες στη βεράντα, προκαλούν, αλλά το κλουβί είναι ασφαλές. Τέρμα και τελείωσε.
Γενικώς το χαίρονται!
Είναι παρέα καλή ,αν τους ρωτούσε κανείς ,ξέρουν τόσα πολλά, για τη Dollitsa, αλλά πιστοί δεν τους βγάζεις λέξη! Τ αγαπώ κι αν δεν βγάζουν κραυγούλες ανησυχώ και τρέχω να δω αν είναι καλά.Τι συντροφικότητα Θεέ μου!!!

Με αγνοούν εντελώς. O ένας για τον άλλο!!

Θα φιληθούν, χο χο!!
Ciao!!

21 Αυγ 2009

Mίνι διακοπές-Πύλος


......και ενώ η απόφαση πως φέτος δε θα πάω πουθενά, θα ξεκουραστώ και θα βάλω άλλες προτεραιότητες είχε παρθεί, βρέθηκα στην Πύλο. Είναι να μη πάρω απόφαση, δε το συζητώ!!


Ξεκινήσαμε με τ αγόρια , με διάθεση στο τοπ. Στρώμα, μπάλα, ρακέτες, cdάκια, τα ξυριστικά τους (ναι ναι και ο μικρός) ,λαπιτόπι, και τη ξυπολυσιά μου!??!!

Ως συνήθως στη διαδρομή δεν έπεσε τίποτε κάτω!!Τι οδηγούς ανόητους σχολιάσαμε, τι προϋπολογισμούς δρόμων επίσης, τι άξεστους και άκομψους ανθρώπους που σταματούσαν (προς νερού τους - η μαμά μου το έλεγε έτσι)όρθιοι στα μάτια σου μπροστά.....άι, και εν πάση περιπτώσει ας φροντίσουν το προστάτη τους δε φταίει ο κόσμος ν αντικρίζει τέτοιο θέαμα. Τι έλεγα, αα ναι,τι υποσχέσεις πως θα παίξουμε μπάλα όλοι μαζί. Μπάλα ναι in the water, ρακέτες παίδες ΝΟ, xo xo!

Καθόλου κουραστική η διαδρομή παρ όλες τις στροφές ,μια χαρά φθάσαμε.
Η Πύλος είναι όμορφη πόλη. Κλασική θα έλεγα.


Γαλήνεψα στη Ποσειδωνία στην άκρη σε έναν απίθανο καναπέ χαζεύοντας το δείλι και πίνοντας Μάι Τάι τη πρώτη βραδιά.

Ούτε ένα δείλι δεν έχασα !!



Ο Νικόλας το απολαμβάνει!
(
όχι το πακέτο δεν είναι δικό μας,είμαστε ευτυχώς άκαπνοι)



Και η ανιψιά μου, Βανέσσα επίσης!!

Μπάνιο ολοήμερο στη Γιάλοβα (πολύ φασαρία, μέτριες εντυπώσεις)με την αδελφή μου να πρωτοστατεί στα Μοχίτος, αλλά και στη μπάλα, μας έβαλε τα γυαλιά μπορώ να πω.

SPA

Στη Γιάλοβα,στο Νεόκαστρο αφιερώσαμε ώρα στο spa της αγαπημένης Τζένης, όπου περιποιήθηκε τα νυχάκια και όχι μόνο στο καταπληκτικό κονάκι της. Αυτό το παλιό ποδήλατο φιλοξενούσε στο καλάθι του όλα τα χρώματα για τα νυχάκια! Δεν είναι όμορφο??







Το ντεκόρ και μόνο, πέρα απ τα μαγικά χέρια της Τζένης, σε έστελναν σε κάποιο χαρέμι όπου
είχαν αναλάβει να σε κάνουν βασίλισσα!!.....ξέφυγα???














....τι να ήμουν στη προηγούμενη ζωή άραγε???

Α πα πα ξετρελάθηκα!!














Όασις!







Φοινίκη


Στη Φοινίκη πήγαμε στο destino.Τέλεια!! Μου άρεσε πιο πολύ από παντού σ εκείνα τα μέρη. Λίγος και εκλεκτός κόσμος, άψογο σέρβις στη παραλία , εξαιρετική κουζίνα, μουσική blue cafe, και δείλι δίπλα στο βράχο να κόβει την ανάσα. Στη μουσική δίνω πολύ σημασία όπου και να βρεθώ και την αλλάζω μόνο με την ησυχία και την γαλήνη της θάλασσας. Εδώ τη βαβούρα την έφερνε το βιβλίο και οι σκέψεις! Απόλαυση!! Η υπερβολή και το "ελληνάδικο" στη παραλία ήταν εκτός γι αυτό το εξαήμερο . Εκτός αν ήμουν στο "Καλό λιβάδι" ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ, ΤΟ ΠΟΤΟ, ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ, ΚΑΙ και και και...!!






Συναγωνισμός θάλασσας- βιβλίου- ήλιου- και σιγά μην έλλειπαν οι κραιπάλες. Είπαμε, όλα με μέτρο τα θέλουμε.(λευκό νυχάκι dollitsas)












Το παιχνίδι δεν έχει τέλος, πάνω στρώμα κάτω απ το στρώμα! Ανέβα ,κατέβα. Να γιατί επιστρέψαμε λιώμα στη κούραση Που πα, ε?? Που πα????


Ακούραστοι η αδελφή μου Μαίρη και ο μικρός ,ήμαρτον!!




Με αγριοκοιτάζει ο Έκτορας , δεν ησύχασα με τις φώτο.(ok sorry)



Απ την άλλη.............ας σοβαρευτούμε
Από τις πιο όμορφες στιγμές στη Πύλο ήταν η επίσκεψή μας στην εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής. Ένας παραδεισένιος κήπος με τεράστιους πλατύφυλλους βασιλικούς, που έδεναν και αγκάλιαζαν με τη μοσχοβολιά τους την εκκλησιά. Ο Αρχιμανδρίτης Ιερεμίας μας καλωσόρισε , μας διάβασε ευχές .έναν έναν ξεχωριστά, μας κέρασε τσιπουράκι και άρτο από την αρτοκλασία την ημέρα της Παναγίας. Μείναμε μαζί του μιάμιση ώρα περίπου. Εκπληκτικός άνθρωπος, γήινος και αληθινός ,μίλησε στα παιδιά και σε μας δίνοντας τις εξηγήσεις και τη συμβουλή του!

Σε κυριεύει γαλήνη, ευσυγκινησία, και πίστη.


Πιο μεγάλο βασιλικό και πιο μοσχομυρωδάτο δεν είχα ματαξαναδεί.


Ρίκια, Πετροχώρι, Βοϊδοκοιλιά, Γιάλοβα, Μεθώνη, Φοινίκη και εώς Φοινικούντα, ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΔΑ, μια αγκαλιά!!

Τα πιο όμορφα χρώματα ever!!


...και εγώ βέβαια αρνούμαι να πάρω σαγιονάρες, επιμένω στην αλητεία της ξυπολυσιάς στην άμμο! Εξάλλου το χω δηλώσει και παλαιότερα....

13 Αυγ 2009

Καλή χρονιά!!



Κάθε τέλος του χρόνου συνηθίζεται για όλους να έρχεται ο απολογισμός, οι σκέψεις, τα άι σιχτίρια που έχεις ρίξει για ό,τι και όσα δε έκανες κέφι να κάνεις και όμως τα έκανες!


Φεύγοντας από τη δουλειά είπα σε όλους, το συνηθίζω άλλωστε: " με το καλό η νέα χρονιά!!"
"τη επιστροφή, καλή αρχή!! " "να φύγει η παλιοχρονιά μη σώσει!!", κλπ κλπ! Δεν ξενίζει κανένα ,με ξέρουν, αλλά και σιγά σιγά συμφωνούν μαζί μου. Η έναρξη της σχολικής χρονιάς τελείως εδώ και χρόνια με έχει παρασύρει ώστε να κάνω Πρωτοχρονιά το Σεπτέμβρη. Έχουμε και λέμε, στόχοι και νέες βάσεις:

- στη δουλειά again το υψηλότερο που μπορεί να φθάσει,
-βελτίωση Αγγλικής γλώσσας,θρανίο ξανά,
-θα μιλώ πιο πολύ με τα παιδιά μου,
-αγορές για το σπίτι γεμάτο φλασιές το μυαλό,
-αναθεώρηση σχέσεων τώρα τώρα,
-ξεσκαρτάρισμα στους προδότες, στους ανάξιους, και τους ΑΗΤΤΗΤΟΥΣ,
- οι εχθροί να γίνουν φίλοι,
-δεν θα ξανακλείσω το τηλέφωνο σε κανένα όσο και να νευριάζω,
-όταν δε θέλω απλά θα λέω ΟΧΙ,
-θα χάσω ο κόσμος να χαλάσει 7 κιλά (θα το δείτε),
-...και βαράκια φουλ, να διατηρηθούν τα μπρατσάκια,
-θα λέω πιο πολύ "ευχαριστώ", και θα το εννοώ.

Διακοπές πολυήμερες δεν έχει, αλλά το λίγο που θα γυρνάω εδώ και εκεί θα σας έχω μαζί. Γιατί όχι! Ετοίμασα βαλιτσούλα σήμερα ,της τελευταίας στιγμής απόφαση, για ένα τετραήμερο στη Πύλο. Καιρό έλεγα όχι, αλλά το ξανασκέφτηκα και φεύγω.

Με χρωματάκι που ήδη το χω, θα χαλαρώσω, και με το καλό θα τα δώ αλλιώς. Έτσι κι αλλιώς ,όπως λέει και ο αγαπημένος Γιάννης Πετρίδης για τη ζωή :" κάθε φορά που βλέπω τη διάθεσή μου, με αυτό που κάνω να πέφτει και τις συγκυρίες να αλλάζουν και να μη μου αρέσουν πια,φροντίζω να φεύγω και να κλείνω τη πόρτα πίσω μου!".

'Αντε βρε και καλή Πρωτοχρονιά!! Φιλουδένια καλοκαιρινά φιλιάάάάάάά!

4 Αυγ 2009

Αφιερωμένο


Στο ξεκίνημα του,το dollitsas blog,στη πρώτη του ανάρτηση είχε να κάνει με το αγαπημένο Δεσποινάριον.



Σχεδόν δυο χρόνια πέρασαν από την στιγμή της γνωριμίας μας και έχω την αίσθηση πως την ξέρω χρόνια. Την μπλογκογειτονιά την αγάπησα μέσα από το μπλοκ της. Την ίδια, μέσα πρώτα από τις γραφές της,σκιαγραφώντας τον χαρακτήρα της, και αργότερα από κοντά. Υπαρκτό και πέρα για πέρα αληθινό πρόσωπο.Χάρη σε εκείνη ήρθα σε επαφή με εξαιρετικούς μπλόγκερς. Σας ευχαριστώ όλους μα όλους. Και αυτούς που έρχονται ανελειπως αλλά και όλους όσους απλά διαβάζουν.


Ίσως να διαβάζεται αυτό το ποστ βαρετά. Να θεωρηθεί ,τύπου μπλα μπλα , φιλοφρονήσεις.


Όχι, όχι.


Είναι ανάγκη. Είναι η απόλυτη θέση και στάση που έχω στο να λέω τι αισθάνομαι. Καλό ή κακό. Πικρό ή γλυκό. Διαβάζω κατά καιρούς διαπιστώσεις από φίλους, αλλά και από άλλα μπλοκ για δήθεν, για πλαστοπροσωπίες, για ενοχλήσεις κλπ. Δεν θα το κρίνω. Μέχρι τώρα δεν είχα τέτοια εμπειρία,δεν το έχω ζήσει, αλλά όλα καλοδεχούμενα και τα καλά και τα άσχημα.

Η καλή και τυχερή μου στιγμή λοιπόν ήταν η γνωριμία μου με τη Δέσποινα.

Η επαφή μαζί της, πέρυσι πρώτα, αμέσως μου προκάλεσε μια σιγουριά και εμπιστοσύνη. Καλώς τη πλησίασα.Το λέω και μου το ξαναλέω!! Έπαιξε ρόλο και το ένστικτο, η εικόνα της. Η καθημερινή επαφή με το μπλοκ, η ανταλλαγή απόψεων,τα μοιράσματα αστεία και σοβαρά έφεραν την εξοικείωση μαζί της.


Μαθαίνοντας τη ζωή μου, με το πολύτιμο προτέρημα που έχει, της ακρόασης, χωρίς ίχνος κριτικής και υπεροψίας ,μου έμαθε, μα με ένα νεύμα , ένα βλέμμα και μία κουβέντα, να σκέφτομαι διαφορετικά και με το λόγο της ένοιωσα μια φίλη ανεκτίμητη.
Αμερόληπτα ,σταθερά με το νιάξιμο της μάνας (αν και είναι πολύ μικρή και κοντά σε μένα ηλικιακά) και της φίλης μαζί μου λέει τη γνώμη της και παίρνει θέση τόσο άμεσα αλλά και τόσο διακριτικά. Σ ευχαριστώ Δεσποινιώ.


Μιλώ μαζί της , απολαμβάνω τη μπύρα μου, και από τη μία αισθάνομαι σεβασμό και την κοιτώ σα μαθητούδι, και από την άλλη ξεκαρδίζομαι μαζί της και γινόμαστε σχολιαροκόριτσα.


Ναι και φέτος συναντηθήκαμε στη μπυραρία τη γνωστή και σαν να μην είχε περάσει ένας χρόνος από πέρυσι,σαν να ήταν χθες που τα λέγαμε από κοντά, γλώσσα δεν έβαλα μέσα μου.



Μ ένα εκπληκτικό σουφλέ τυριών και με παγωμένη μπύρα Κουατρούπελ μοναστηριακή τα πάμε όλα.











Ένα φιν φον κάτι τις με ξετρέλανε!!!!




Καθρεφτάκι για τα κόκκινα χείλη!!.και φιν φον κρεμαστρούλα για το τσαντάκι στο τραπέζι

Η λεπτομέρεια με το ψηλό τακούνι, τι σας λέει?? Δεν είναι χάρμα?? δεν είναι σκέτο " dollitsa"??

Στεναχωρήθηκα που δε μπόρεσα, δεν ήμουν έτοιμη να τη καλωσορίσω στο σπιτικό μου. Την επόμενη φορά η έτοιμη πια βεράντα θα ανταμείψει το γλυκοδεσποινάριον!

Αυτό το καυτό βράδυ από την Αθήνα κερνώ τη καλή μου φίλη γιαούρτι με φρέσκο ανανά!

Σ ευχαριστώ Δεσποινάκι να είσαι πάντα καλά
και να έχουμε καλή συνέχεια καλοκαιριού
Σε φιλώ