Σκέψη μου

Η υπομονή που έχω σ αυτή τη ζωή ή θα με ανταμείψει ή θα με καταστρέψει!!!

14 Σεπ 2011

Κατρινάκι σκεπτικόν

Η αλήθεια είναι πως αρνούμαι να μπω σε mood φθινοπώρου. Ίσως γιατί το καλοκαίρι αισθάνθηκα πως το προσπέρασα γρήγορα, σχεδόν αέρινα. Το ξεπέρασα για την ακρίβεια. Άνοιξη - χειμώνας, ένα πράγμα στο μυαλό μου. Ο ορισμός "διακοπές"  διαφοροποιήθηκε. Έχει να κάνει πια με τον όρο, ψυχική και σωματική ευεξία. Το χεις?? Είσαι τυχερός και όπου και να βρεθείς, ακόμη και στη βεράντα σου, και στο καναπέ σου.
Έλεγα για το φθινόπωρο λοιπόν , το ελληνικό φθινόπωρο. Αυτό της έναρξης των σχολείων, της έναρξης εργασιακών στόχων, της συνέχισης της προχειρότητας και του ωχαδερφισμού που ζούμε. Δεν γκρινιάζω απλά επαναλαμβάνονται οι διαπιστώσεις που κάνω και το μυαλό στρίβει  κάνει κύκλους, γίνεται λαβύρινθος, τέτοιος, που ακόμη και ο Δαίδαλος θα ζήλευε!!

Ένας "ρημαδοδρόμος", με κατεύθυνση δεξιά μέσα σε ένα χρόνο έχει τροποποιηθεί τρεις φορές. Τους πρώτους τρεις μήνες πάει δεξιά, τους επόμενους τέσσερις αριστερά και τους τελευταίους δύο έγινε διπλής κατευθύνσεως. Χωρίς βεβαίως να προβλέψει κανένας σοφός  "παλιάνθρωπος", τα παρκαρισμένα δεξιά και αριστερά αυτοκίνητα και τη συμφόρηση που δημιουργείται.

Έχω πεισθεί πλέον πως τέτοιου είδους αποφάσεις, έχουν να κάνουν με υψηλά (ουστ)στάμενα πρόσωπα και τη διαμονή τους. Εννοείται πως η κυρία του κυρίου Εισαγγελέως δεν μπορεί να κατοικεί  σε πολυσύχναστο δρόμο. Είναι ακριβώς η ίδια διαδικασία με την οποία κλείνουν τα κινητά  της γύρω περιοχής όταν Ο υπουργός είναι στο γραφείο του. Αγόγγυχτα, αβασάνιστα. Εξ άλλου ποιον ενδιαφέρει αν εσύ έχεις ένα παιδί ή  γονιό που χρειάζεται να επικοινωνήσεις μαζί του. Κανένα.

Απ τα μικρά και απλά φαίνεται ο τρόπος διοίκησης. Και ο τόπος είναι μια μικρή οικογένεια. Σαν ένα σπιτικό που διοικείται με γνώμονα το φαίνεσθαι. Από πάνω αγορές ,ταξίδια, αυτοκίνητα, συγκεντρώσεις μεγάλα σχέδια και από κάτω καβγάδες ,σιχτιριάσματα, λάθη και προδοσίες. Ίδιος μηχανισμός. Κάκιστο τέλος.

Προσωπικά και με επιλογή μένω στα μικρά , αυτά που ούτε καν φαίνονται. Αυτά που γύρω μου προσπερνώνται και λέγονται  ασήμαντα. Θα αμπελοφιλοσοφώ και παρ όλη την απογοήτευση και την αγωνία για το αύριο, συνεχίζω να είμαι  Κατρινάκι σκεπτικόν, όπως  λέει και η αγαπημένη Καναδέζα
Θα διαμαρτύρομαι μια ζωή και θα καταδικάζω την "Αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι τους", όποια και αν είναι αυτή, και όποιοι και αν είναι και αυτοί που την ασπάζονται.

Adele -Set fire to the rain. Αυτή την εποχή αγαπημένο.



Φιλιά:)




7 σχόλια:

koulpa είπε...

αχ.. 30 τόσα χρόνια γκρινιάζω για την ευτέλια του ελληνικού ονείρου.. και την ατέλιά του.. αλλά μια και δε το βιώνω.. εγώ καλά είμαι.. τα παιδιά τους λοιπάμε.. που δε θα μάθουν τι θα πει ευτυχία.. :) :)
την καληνύχτα μου κατρινάκι σκεπτικόν.. :) :)

Μηθυμναίος είπε...

Κάπου εκεί βρισκόμαστε όλοι, Κατρίν, επί των οδών Ωχαδερφισμού και Ανοχής γωνία…

Με της καλημέρας μου τα φιλιά!

Sophia Kollia είπε...

Καλημέρα!
Συμφωνώ με όσα λες, τι να πω...

katrine είπε...

Pa koulpa μου ,τα παιδιά τους , όχι μόνο δε θα μάθουν, αλλά θα μιμηθούν κιόλας!

Καλό ξημέρωμα Κυριακής:)))

katrine είπε...

Στράτο μου, ορκίζομαι πως θέλω την απέναντι γωνία!!

Φιλιά Κυριακής, με ευχές για καλό φθινόπωρο::))))

katrine είπε...

Sofia μου,Σοφάκι μου χρόνια πολλά με κάθε ευτυχία ,υγeία και χαρά.
Σε φιλώ καλή μου:)¨))

katrine είπε...

JK χαίρομαι όταν σε βλέπω να περνάς!!Να είμαστε καλά με πολύ υπομονή:)