Έχει το διαζύγιο επέτειο?

Φέτος θα κλείσω 5 χρόνια από την ημέρα που επέλεξα να διακόψω την κοινή συζυγική μου ζωή.

Αυτά που αντιλαμβάνομαι σήμερα γύρω μου, ούτε μπορούσα να τα διανοηθώ, από τη θέση που ήμουν. Ίσως διότι με απασχολούσα και επικεντρωνόμουν απόλυτα σε μένα και στην οικογένειά μου. Στα προβλήματα που υπήρχαν και στις δυσκολίες. Αλλά δε θα σταθώ σ αυτό.

Αργά αργά και σταδιακά, και βάζοντας αρκετή τάξη στη ζωή μου, θα έλεγα ικανοποιητική, άρχισα να παρατηρώ τους γύρω μου από μία διαφορετική θέση. Ανθρώπους πολύ αγαπημένους μου που οι ζωές μας προχωρούσαν παράλληλα, επί χρόνια, αλλά και γνωστούς και συναδέλφους και και.......! ΚΑΙ ΑΠΟΡΏ.....

Πόσο συνειδητά ψεύτικα μπορείς να ζεις?

Τι σημαίνει βόλεμα, σ αυτή τη ζωή ?

Πόσο κερδισμένος είσαι , τελικά?

Ο κοινωνικός περίγυρος, έχει δύναμη?

Τι χάνεις?

Το ," κάνω το κορόιδο", σε βοηθάει?

Η οικονομική επιφάνεια ,που δε θέλεις να χάσεις, σε κάνει αξιοπρεπή?

Τι αγαπάς αλήθεια πιο πολύ?

Πόσα ψέμματα μπορείς να λες?

Πως πιστεύεις, οτι τα παιδιά που έφερες στο κόσμο, δεν αντιλαμβάνονται την αλήθεια?

Τι πρότυπα τους δίνεις?

Το "θυσιάζομαι" σ αρέσει να το λες ε?

Με ποιο δικαίωμα, για ν απολαμβάνεις εγωιστικά τα θέλω σου, κοροϊδεύεις τον άλλο?

Αρνείσαι να πεις πως κάνεις έρωτα κοιτώντας το ταβάνι!

Το διαζύγιό μου , ήταν από τις πιο συνειδητές και ώριμες αποφάσεις που έχω πάρει στη ζωή μου. Καυχιέμαι γι αυτό!! Για το θάρρος αν θέλετε, για την άρνηση του να ζω ψεύτικα. Αρνήθηκα πολυτελή αυτοκίνητα, ταξίδια και προσωπική υπηρεσία. Αρνήθηκα πιστωτικές κάρτες και την προσφώνηση ," να σας συστήσω τη σύζυγό μου". Εξόδους σε ρεστοράν με παρκαδόρους, δώρα , ρόλεξ......και .....και!

Το συναισθηματικό λούνα παρκ, δεν ήταν για μένα!

'Ένοιωσα, ναι ναι, τη δειλία ΣΟΥ.

Απ την άλλη ένοιωσα τι σημαίνει να σε κοιτούν καχύποπτα, να σε απορρίπτουν γιατί είσαι "νέα", "χωρισμένη","μόνη","όμορφη", και χαρούμενη!!
Ένοιωσα, τα λαίμαργα βλέμματα των "βολεμένων" αντρών, α α χα και τα απορριπτικά κοιτάγματα των απειλούμενων (??) γυναικών. Του τύπου "μακριά ο σκύλος δαγκώνει"!


Γέλασα , αυτοσαρκάστηκα, και λυπήθηκα ανθρώπους.

Τέλος ένοιωσα τη φιλία μεταξύ γυναικών σε όλο της το μεγαλείο. Είναι πολύτιμη και είμαι ευτυχισμένη γι αυτό. ΤΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ



Θα μου επιτρέψετε να γιορτάζω αυτή την επέτειο, που με δίδαξε, μ έκανε αγωνίστρια, και μου επιτρέπει πια να βάζω και το "πιστόλι στο κρόταφο"!!!!!

Φιλί

ΜΑΗΣ, ΙΟΥΝΗΣ ΚΑΙ ΝΟΕΜΒΡΗΣ-Μάτση Χατζηλαζάρου

Ποιήτρια, Θεσσαλονικιά.


Στα 71 της χρόνια "εξερράγη" αυτό το ερωτικό ηφαίστειο ποίησης.
Οι περισσότερες συλλογές της έχουν ένα χαρακτηριστικό! Είναι αφιερωμένες σε ένα και μοναδικό πρόσωπο που λάτρεψε. Τον Αντρέα Εμπειρίκο.
Ο έρωτας που είχε στη ψυχή της εκφράστηκε με ιδιαίτερο τρόπο στο χαρτί!
Και λέω ιδιαίτερο και εγώ, όπως ομόφωνα όσοι αγάπησαν τη γραφή της.
Η ποίησή της είναι η καταστροφή του συντακτικού.


Πολύ συχνά η ποίηση,όμως δεν είναι η ίδια καταστροφή ή η απόγνωση???!!!



" Λιάζομαι μες στη συγκίνηση των ημερών του Νοέμβρη,
που ξαναφέραμε μαζί.
Μαζί το ζούμε και το θέλουμε το πηγαινέλα της φύσης
-τις μυρωδιές του κρύου ανέμου, τα παγωμένα νίκελ
της πόλης,τον κλειστό χώρο μες τη παγωνιά όταν
αχνίζουν τα τζάμια.
Ζωή μου, δίπλα σου βλέπω την αναπνοή και ακούω το
καρδιοχτύπι όλων των πραγμάτων.
Ζωή μου, δίπλα σου είναι η μέρα του ήλιου του μεσονυκτίου.
Μακριά είναι η νύχτα του βορινού χειμώνα"



"Την πιο ηδονική αφή την έχει το σταφύλι το πρωί,
σαν είναι δροσερό και σκεπασμένο με κείνη την άχνη
τη λεπτή. Πιάνω την κοιλιά σου, με τα τρία μου δάχτυλα,
και μου γεννιέται πάλι η εικόνα της δροσιάς του αμπελιού."

......................................................................................................!!!!

Μύκονος εσύ!!

Ένα τριήμερο δε λέει τίποτε στο νησί. Εννοώντας να το ευχαριστηθείς! Πάνω που χαλαρώνεις, έλα πίσω!

Τη Μύκονο την αγάπησα , πρώτα για το πρόσωπο που τη συνδύασα και μετά για τις ομορφιές της.

Ένοιωσα και γνώρισα τα παγωμένα της νερά, με κρυφά καυτά δάκρυα σχεδόν απελπισίας.

Τα πέτρινα ασβεστωμένα σοκάκια της είναι ακόμη ολόλευκα , αυτή την εποχή. Οι νοικοκυρές φροντίζουν πριν το Πάσχα να νοικοκυρεύουν τα σπιτικά τους στη Χώρα. Τα καμάρια τους!

Δεν τους πειράζει που μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα από τη πολυκοσμία θα γίνουν γκρι.

Έντεκα και μισή το πρωί, άδεια τα πλατύσκαλα, οι πεζούλες με γλαστράκια βασιλικού μοσχοβολούν. Δεσπόζουν σαν πανάκριβες μπερζέρες που θα καθίσουν τα βράδια επώνυμοι και μη.

Οι πόρτες των σπιτιών ορθάνοιχτες με κουρτίνες κρόσσια που ανεμίζουν από το κυκλαδίτικο αεράκι,όπου σήμερα είναι αρκετά δυνατό. Αυτή είναι η Μύκονος.
Μμμμμμ!!! Παίρνω βαθιά ανάσα!! Μοσχοβολάει μαγειρευτό φαγητό! Γεμιστές πιπεριές και ντομάτες. Ξεροκαταπίνω λιγωμένη τελείως!!

Θυμήθηκα σε αυτό ακριβώς το σημείο τη πρώτη φορά που επισκέφθηκα το νησί και έσκασα χαμόγελο. Στριφογύριζα στο ίδιο τετράγωνο και δε μπορούσα να βγω. Που να τολμούσα να ρωτήσω, ντρεπόμουν μη παρεξηγηθώ και έλεγαν "η πρωτάρα"! Πέρασαν σχεδόν 10 χρόνια. Χρόνο με το χρόνο μάθαινα και γνώριζα τόσο καλά το νησί , όπως δε το φανταζόμουν ποτέ. Απέκτησα σοβαρή άποψη.

Πολύ ευχαριστιέμαι αυτή τη μοναχική βόλτα στα σοκάκια.

Κάνω και τη σχετική αγορά μου, πουκαμισάκι diesel, μη χάσω!Το κατά ευχαριστιέμαι!

Άγιος Σώστης , εκπληκτικό φαγητό στη ταβέρνα της Κικής, σαλάτα μαυρομάτικα φασόλια και κοτόπουλο με λιαστή ντομάτα. Δυο σφηνάκια τσίπουρο για αρχή και μετά παγωμένο κρασί.

Σπιτικά γλυκά και παγωτό. Μα πάνω απ όλα τεράστιες πικροδάφνες στολίζουν το απέραντο μπλε. Ο Πάνορμος? Πάνορμος! Μη μιλήσω γι αυτό!!

Μια βόλτα μετά το φαγητό στον Άι Γιάννη. Μουσική ακούγεται...! Χμ!! Μία ροκ μπάντα με νεαρά παιδιά. Δέσαμε! Ήπιαμε (δε μέτρησα σφηνάκια.....)! Ο αέρας φυσούσε τις καλαμιές και το δείλι δεν μας αφήνει να φύγουμε! Ξιπολησιά στη άμμο, αλητεία σκέτη.

Αλητεία στα σαράντα plus.....! Πλάκα έχει.

Έχω την αίσθηση πως μέχρι τα 35 κοιμόμουν. Απίστευτο τι έφερε η ζωή....και που θα πάει!!!

Σσσσσσσ!!! "Κάνουν θόρυβο τα πλήκτρα?" " Δεν πειράζει, έτοιμοι για βραδυνή βόλτα"

Αύριο επιστροφή.

Όχι δεν θέλω να κλαψουρίσω, θα χαμογελώ να προσελκύσω τις χαρές.

Σας φιλώ γλυκά

ps: Τις φώτο τις έφαγε η λογοκρισία.....

Πούστη ανάδρομε Ερμή

Μετά από μια φρικτά εργασιακή ημέρα, με πολύ ένταση,έφθασε ο Θεός την νύχτα!Ευτυχώς πέρασε,γιατί είναι κάτι πρωινά που ξεκινούν στραβά με τη τσίμπλα στο μάτι!

Σε παίρνει ο ύπνος, ούτε μαλλί δε θα προλάβεις να σουλουπώσεις. Τρέχεις στο μπάνιο,πλένοντας δόντια σου πετάγεται το σφράγισμα (φτούού).
Άπλωσες τα ρούχα απ το βράδυ,σήκωσε αέρα τα πήρε κάτω (όχι δε προλαβαίνω αι σιχτίρ).
Ξεκινάς σα τρελό, και μόλις μπαίνεις στο αυτοκίνητο συνειδητοποιείς ότι το κοντρόλ της γκαραζόπορτα το άφησες πίσω!!(μη χειρότερα....δε το πιστεύω,άντε πάλι επάνω).Το σύμπαν μου μέσα πρωινιάτικα.......!

Με χίλια μύρια στραβομουτσουνιάσματα στο δρόμο,φτάνεις στο γραφείο,παίρνεις καφεδάκι ετοιμάζεσαι για το μιτιγκ,ευτυχώς πάει το κακό πρωινό έφυγε. ΕΙΠΑ!!!!
"¨Όλοι είμαστε εδώ?" ακούω μια φωνή, "ξεκινάμε"!
Τι είναι το γ.......ο, το μυαλό!!! Σταμάτησε! Κρίίίμα κρίίίμα!!!!! ΞΕΙΠΑ!!!!

Ήταν κι αυτό το λαμόγιο απέναντί μου!!Στιλιστική λεπτομέρεια, δεμένη γραβάτα σα θηλιά αυτοκτονίας-καταλαβαίνετε (αυτό το θηλιά κάπου το είχα διαβάσει παλαιότερα).Τεσπα!Μπλοκάρισμα σκέψης . (τι ήθελα να πω ρε γαμώτο,που είναι οι σημειώσεις μου? Πάει την άλλη φορά.

Το λαμόγιο συνεχίζει να αγορεύει , δε το βουλώνει. Τελειώσαμε οι μισοί φύγαμε και ο δικός σου το βιολί του, για να μη πω τίποτε άλλο!!!

Κι όμως πηγαίνοντας τουαλέτα να φρεσκαριστείς, να τες!!!! Όλες οι σκέψεις στη θέση τους. Δε το πιστεύω, εδώ? Τώρα? Είπε ο στόμας μου για τον ανάδρομο....αφήστε.

Βγαίνοντας πέφτω στο λαμόγιο ,το γνωστό μου φθονερό βλέμμα (το θυμάστε?) και..... αναρωτιέμαι ποιος είναι ο χειρότερος?

ο μαλάκας ή ο κακός?


Πφφφφφφ!

Αναστασία Καλλιοντζή

Tην Αναστασία τη γνώρισα πριν 10 χρόνια περίπου, στου Ψυρρή σε μια συνάντηση αγαπημένων φίλων. Ένα δροσερό ,απλό, άμεσο και πολύ μα πολύ κεφάτο κορίτσι. Σμίξαμε αμέσως και αναζητήσαμε η μία τη φιλία της άλλης. Τη Δευτέρα ,λοιπόν, χτύπησε το τηλέφωνο ,όπου με χαρά με καλούσε η καλή μου φίλη . Η επιβεβαίωση της παρουσίας μου στη παρουσίαση του καινούργιου της βιβλίου. ΕΝΝΟEITΑΙ ,ΝΑΙ!!

14/5/2009 ΣΤΟΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ 20:00. "Χαμένο χθες" ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΛΙΒΑΝΗ.

Δεν γράφω σαν κριτικός βιβλίου η σαν ειδικός στο θέμα,μη παρεξηγηθώ. Απλά σα φίλη και αναγνώστρια.

Ήταν υπέροχη!!

Κατάμεστη αίθουσα με αγαπημένους φίλους, συγγραφείς, δημοσιογράφους, ηθοποιούς, σκηνοθέτες, δικαστικούς, ιερείς, νεολαία πολύ(!!), φωτογράφους,όπου την πλαισίωναν με ιδιαίτερο τρόπο ο καθ ένας. Δε θα σταθώ στην ομιλία των καλεσμένων-σχολιαστών,όπου ούτε λίγο ούτε πολύ έχουν σε τέτοιες περιπτώσεις την αποστολή, να εκθειάσουν το συγγραφέα ,να πουν τις αρετές του, και τα καλυτερότερα! (αλίμονο!!). Θα σταθώ όμως στη ίδια την Αναστασία, όπου για άλλη μια φορά κέρδισε στα σημεία!!

Πανέμορφη με κλασσική , ζηλευτή ομορφιά. Όχι ιδιαίτερα μακιγιαρισμένη, σχεδόν άβαφη . Τα μακριά μαύρα ολόισια μαλλιά της ήταν σαν από μετάξι λαμπερά. Άνετη ,σοβαρή, με άπλετο χιούμορ. Είχε πλάκα κάποια στιγμή έπεφταν νοήματα σ εκείνη από τους καλεσμένους, επιβράβευσης, όπου με ένα νεύμα εκπληκτικό, δεν έχανε τα λόγια της με τίποτε,χαμογελούσε και συνέχιζε.

Η Αναστασία γράφει με ιδιαίτερο τρόπο! Με άριστη γνώση της γλώσσας,εκεί που αρχίζει τα φιλολογικά, παθαίνεις και διαβάζεις μ ενδιαφέρον και αγωνία ένα βιβλίο της,σου πετάει απ τον ήρωα ένα, " σκατά, ή "τι είπες ρε αρ.........ι"και τρελλαίνεσαι. Καταγράφει χαρακτήρες ακριβώς όπως είναι. Χωρίς να ψευτο -ωραιοποιεί καταστάσεις. Βέβαια απ ότι είπε η ίδια, γράφει ελεύθερα χωρίς περιορισμό από τον εκδοτικό της οίκο,του τύπου "καλό λεξιλόγιο" "ωραία τοπία" "ευχάριστα και ζηλευτά γεγονότα" για να έχει απήχηση και εμπορικότητα,και γι αυτό το λόγο είναι εκεί.

Α ναι ,και το άλλο?? Αφιέρωσε στο τέλος αρκετό χρόνο και ευχαρίστησε από το βήμα ,καλά δε παίζεται , σχεδόν έναν-έναν ξεχωριστά και για διαφορετικό λόγο τον καθ ένα για την παρουσία του όχι μόνο στη παρουσίαση αλλά και στη ζωή της!!! Ονομαστικά, δείχνοντας και γνωρίζοντας τον ένα στον άλλο. Απλά ,αληθινά, ταπεινά, με μεγαλοσύνη και ευγνωμοσύνη .

Περάσαμε τέλεια. Από φιλιά σε φιλιά πηγαίναμε .

Εύχομαι καλή επιτυχία στο βιβλίο αλλά και στην ίδια την Αναστασία σε όλους τους τομείς, στη ζωή της

Καλό και γλυκο-ανατρεπτικό ΣΚ

Φιλί!

" The reader" ή "Σφραγισμένα χείλη"

Μια ταινία με την Κέιτ Γουίνσλετ και τον Ρεϊφ Φαϊνς, βασισμένη στο μυθιστόρημα
"Διαβάζοντας στη Χάννα" ,Schlink Bernhard.


Δεν μπορώ να περιγράψω, πόσο αγανακτισμένος ήμουν.
"Δεν είναι δίκαιο,Χάννα.Ήξερες.όφειλες να ξέρεις πως έκανα τη διαδρομή μόνο για να είμαι μαζί σου. Πως μπόρεσες να πιστέψεις ότι καμώθηκα πως δε σε γνωρίζω. Αν ήθελα να σ αρνηθώ,δεν θα ανέβαινα στο τραμ" .
"Παράτα με. Σου το πα ήδη: το τι κάνεις,είναι δική σου υπόθεση όχι δική μου".
Στεκόταν έτσι που ανάμεσά μας ήταν το τραπέζι της κουζίνας. Το βλέμμα, η φωνή και οι χειρονομίες της μαρτυρούσαν πως για εκείνη ήμουν ένας εισβολέας που όφειλε να φύγει.
Κάθισα στο καναπέ. Μου είχε φερθεί άσχημα κι ήθελα να της ζητήσω το λόγο. Αλλά δεν είχα καταφέρει να την πλησιάσω. Αντ' αυτού εκείνη μου είχε επιτεθεί. Κι άρχισα να χάνω τη σιγουριά μου. Μήπως είχε δίκιο,όχι αντικειμενικά αλλά υποκειμενικά?Μήπως υπήρχαν περιθώρια παρεξήγησης?Μήπως την είχα πληγώσει?
"Λυπάμαι Χάννα. Όλα πήγαν στραβά. Δεν ήθελα να σε θίξω,αλλά κατά τα φαινόμενα...." .
"Κατά τα φαινόμενα? Θέλεις να πεις ότι κατά τα φαινόμενα με έθιξες? Δεν μπορείς να με θίξεις. Τουλάχιστον όχι εσύ. Θα φύγεις επιτέλους? Έρχομαι από τη δουλειά,θέλω να κάνω ένα μπάνιο και να ξεκουραστώ".
Με κοίταξε επιτακτικά. Καθώς δε σάλευα από τη θέση μου,σήκωσε αδιάφορα τους ώμους,μου γύρισε τη πλάτη,γέμισε τη μπανιέρα και γδύθηκε.
Σηκώθηκα τότε και έφυγα. Νόμιζα πως έφευγα για πάντα. Αλλά σε μισή ώρα ήμουν πάλι μπρος στο διαμέρισμά της. Με άφησε να μπω και πήρα την ευθύνη για όλα. Είχα ενεργήσει απερίσκεπτα, χωρίς σεβασμό και αγάπη. Κατανοούσα πως είχε θιγεί. Από την άλλη όμως πίστευα πως δεν είχε θιγεί,επειδή δεν ήμουν σε θέση να τη θίξω.Δεν μπορούσα να τη θίξω.αλλά η συμπεριφορά μου,ήταν για εκείνη απαράδεκτη.Τελικά ήμουν ευτυχισμένος, όταν παραδέχθηκε οτι την είχα πληγώσει. Δεν ήταν λοιπόν τόσο αδιάφορη και αμέτοχη,όσο παρίστανε.
"Θα με συγχωρέσεις?".
Κούνησε καταφατικά το κεφάλι της.
"Μ αγαπάς?".
Κούνησε πάλι το κεφάλι.
"Η μπανιέρα είναι ακόμη γεμάτη. Έλα, θα σε πλύνω".
Αργότερα αναρωτήθηκα αν είχε αφήσει το νερό στη μπανιέρα,επειδή ήξερε πως θα ξαναγυρνούσα. Αν είχε γδυθεί, επειδή ήξερε πως η εικόνα της δε θα μου έβγαινε απ το μυαλό και θα με ανάγκαζε να γυρίσω πίσω,τότε θα είχε επιδείξει τη δύναμή της. Μετά τον έρωτα ήταν σα να μην είχε σημασία η αφορμή για τον καυγά μας.
Σημασία είχε το αποτέλεσμά του. Δεν είχα ηττηθεί απλώς σε αυτόν το καβγά. Είχα συνθηκολογήσει έπειτα από μια σύντομη μάχη, μόλις εκείνη απείλησε πως θα με διώξει, μόλις μου αρνήθηκε την αγκαλιά της. Τις επόμενες εβδομάδες δεν έδωσα καν μάχη..Μόλις με απειλούσε, συνθηκολογούσα άνευ όρων. ΟΜΟΛΟΓΟΥΣΑ ΛΑΘΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΔΙΑΠΡΑΞΕΙ, ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΕΙΧΑ ΔΙΑΝΟΗΘΕΙ . Όταν ήταν σκληρή και ψυχρή, εκλιπαρούσα να είναι πάλι καλή μαζί μου, να με συγχωρέσει , να με αγαπήσει. Δεν μπορούσα να μιλήσω μαζί της γι αυτό. Οι συζητήσεις για τους καβγάδες μας οδηγούσαν απλώς σε νέους καβγάδες. Μια ή δυο φορές της έγραψα μακροσκελείς επιστολές. Εκείνη όμως δεν αντέδρασε κι όταν τη ρώτησα, αντερώτησε: "ΑΡΧΙΖΕΙΣ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ?" ......

Εννοείται οτι είναι ανώτερο το βιβλίο από την ταινία,δε το συζητώ. Η ταινία όμως σε ανταμείβει με τη μουσική της!Ένα θα σας πω!!! Ξεκινάς διαβάζοντας,συνεχώς και ανελέητα να αποδίδεις συνεχείς ενοχές στη πρωταγωνίστρια και τελειώνοντας θέλεις να λατρέψεις, να πονέσεις ακόμη και να δακρύσεις για τη Χάννα .

ΥΓ."Γιατί διάλεξες αυτό το βιβλίο να μου δωρίσεις??".

Φιλουμπάκια

ΘΗΡΕΣΙΑ

Θηρεσία, ένα σπάνιο όνομα , μία σπάνια γυναίκα

Θαυμάσια...

Δυναμική.....

Ήρεμη....

Υποστηρικτική........

Αυστηρή και γλυκιά....

Εκπληκτική μαγείρισσα...

Καλόγουστη....

Φίνα....

Ντροπαλή...

Γλυκομίλητη...

Ντροπαλή (πάλι )

Σεμνή και ερωτική μαζί...

Μεγαλόκαρδη

Μοντέρνα

Σικάτη

Πεντακάθαρη

ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ

Λογική..

Ευέλικτη..

Εργατική...

Τρυφερή..

Βελούδινη..

Ζεστή..

Ευσυγκίνητη..

Έραβε κεντούσε ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΕ χόρευε ΑΝΑΘΡΕΨΕ αγαπούσε

Ακούραστη..

Καλόγουστη

Άκουγε ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕ συμμετείχε ΣΙΩΠΟΥΣΕ συμβούλευε ΣΥΓΧΩΡΟΥΣΕ

Έξυπνη ΠΟΛΥ

Κόρη φίλη αδελφή σύζυγος συνάδελφος νύφη θεία γιαγιά

ΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠ ΌΛΑ ΜΑΝΑ

Δεν μας εγκατέλειψε....ΈΦΥΓΕ ,αλλά μόνο για ένα λόγο ,για να μας προσέχει ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Σου στέλνω μανουλίτσα μια γλυκιά αγκαλιά ένα ζεστό ζεστό φιλί

Επιλογές ανάρτησης
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!

Week end

Πουφ αυτή η εβδομάδα!Χίλια μύρια συνάντησα, ήρθε επιτέλους το ΣΚ.

Ο καιρός πήρε τα πάνω του.

Το φεγγάρι απόψε έχει τιμητική.

Αγαπώ τις φίλες και τους φίλους μου

Αρχίζω να ερωτεύομαι το Blog (ναι ναι)

Με αφορμή το ποστ της Άσπας,και τη γιορτή της μητέρας, χαίρομαι που είμαι μαμά.

Μισω τις προξενίτρες!!

Αδιαφορώ για τους ζηλόφθονους.

Στέλνω, τους σπασίκλες


Μου χεις λείψει μαμά......


Καλό ΣΚ


Τhe kiss

OXI

Όσες φορές στη ζωή μου προγραμμάτιζα πάντα αυτοκαταργούσα ! Πάντα όμως!!

-Θα πω αυτό.........
-Θα κάνω εκείνο.........
-Θα δεις τι θα γίνει..........
-Θα.......
-Εγώ? Ποτέ........
-Αν ήμουν εγώ στη θέση σου...........
-Οπωσδήποτε.......
-Δεν θα το επιτρέψω .............
-Αν ξανατολμήσει...........
-Δεν δεν δεν....
-Θα θα θα....
-Ναι ναι ναι

Είναι αστείο τώρα που το σκέφτομαι. Κάθε φορά που είτε στο θυμό, είτε στη χαρά, ή ακόμη και σκοπίμως, προγραμμάτιζα τι θα κάνω ή τι θα πω, πάντα μα πάντα ανάποδα. Και ξέρετε κάτι?
Εντελώς τυχαία ερχόντουσαν τα ΌΧΙ , και ήταν και πιο πετυχημένα.
Το προλόγισα διότι αυτές τις ημέρες πολύ ανώδυνα,και λέω ανώδυνα γιατί πάντα πιεζόμουν ή γινόταν βάσει στρατηγικής, και εντελώς αποφασιστικά είπα "οχι".Αντιστάθηκα και το ευχαριστήθηκα. Είπα όχι και αιφνιδίασα. Η φωνή του παραλήπτη του "όχι" κόμπιασε!!
Όμως η dollitsa κιΟΥρία (όπως λέει κ το Despinarion)
Μια χαρά -νίκη του εαυτού μου!!

Εσείς αλήθεια πόσα ΌΧΙ λέτε? Μήπως τα σκεπάζουν τα ΝΑΙ?

Μη κλέψετε!!!

Γλυκά φιλιά νίκης

Swine flu!!!!!

Γρίπη των χοίρων!

Είναι μία οξεία νόσος του αναπνευστικού συστήματος των χοίρων που οφείλεται σε ιό της γρίπης τύπου Α.
Από το 1976 σ ένα κλίμα πανδημίας της γρίπης των χοίρων,είχε δημιουργηθεί πανικός και η παγκόσμια κοινότητα προκειμένου να μην εξαπλωθει ο ιός,μέχρι και μαζικούς εμβολιασμούς εξέταζε.Τίποτε δεν έγινε (ήταν φιάσκο) ,παρά μόνο αναστάτωση δημιουργήθηκε, που σε αυτό βοήθησαν όπως πάντα τα μέσα ενημέρωσης.Ανέκαθεν τα ΜΜΕ εφησύχαζαν το πολίτη,ε??
Ως πανδημία γρίπης χαρακτηρίζεται μια επιδημία με παγκόσμια εξάπλωση που προκαλείται από ένα καινούργιο ιό της γρίπης που προσβάλλει ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού που δεν έχει ανοσία στον ιό. Κατά τον εικοστό αιώνα,υπήρξαν 3 πανδημίες (το 1918, το 1957 και το 1968). Εμβόλιο δεν υπάρχει που να προστατεύει τους ανθρώπους απο τη γρίπη των χοίρων,αλλά υπάρχει που προστατεύει τους ίδιους τους χοίρους. Ακόμη γίνονται μελέτες για το αν το εμβόλιο της εποχικής γρίπης προστατεύει. Το Κέντρο Ελέγχου Λοιμώξεων των ΗΠΑ (H.C.D.C.P.) δίνει προς ενημέρωση τα συμπτώματα,ώστε να γνωρίζουν όσοι ταξιδέψουν.
*High fever (>38 C) -Υψηλός πυρετός
*Cough -Βήχας
*Sore throat -Καταρροή - Πονόλαιμος
*Muscle aches -Μυικοί πόνοι
*Headache -Πονοκέφαλος
*Shortness of breath -Αναπνευστική ανεπάρκεια -Δύσπνοια
*Occasionally vomiting and/or diarrhoea - Συμπτώματα από το Γαστρεντερικό.

Συνήθως οι άνθρωποι μολύνονται με τον ιό της γρίπης των χοίρων μέσω άμεσης επαφής με χοίρους. Έχουν αναφερθεί κρούσματα λόγω μετάδοσης από άνθρωπο σε άνθρωπο στο παρελθόν ,αλλά είναι πολύ σπάνια. Ο ΙΟΣ ΔΕΝ ΜΕΤΑΔΙΔΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΧΟΙΡΙΝΟΥ ΚΡΕΑΤΟΣ Η ΠΡΟΪΌΝΤΩΝ ΤΟΥ!!

Προς το παρόν δεν έχει εκδοθεί σχετική οδηγία από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) για αποφυγή ταξιδιού στις προσβεβλημένες περιοχές. Απλά άτομα που σκοπεύουν να ταξιδέψουν σε αυτές τις περιοχές, μπορούν να απευθύνονται στο δικτυακό τόπο του ΚΕΕΛΠΝΟ (www.keelpno.gr) ή του WHO (www.who.int)

Πώς να προστατευτώ ?

Αποφύγετε στενές επαφές με άτομα που έχουν ασθενήσει. Αν παρ όλα αυτά δεν το αποφύγετε, τότε:
Το συχνό πλύσιμο των χεριών θα σας προστατέψει από τα μικρόβια. Τα καθαριστικά των χεριών που περιέχουν αλκοόλ είναι επίσης αποτελεσματικά.
Αποφύγετε να ακουμπάτε τα μάτια σας ,τη μύτη ή το στόμα σας,γιατί με αυτό το τρόπο εξαπλώνεται η μόλυνση.

Με έπιασε το Επιστημονικό μου σήμερα. Πέρα από όλα τ άλλα που είναι ήδη γνωστά, μιας και έχει βουίξει ο Τύπος και η tv , το πλύσιμο των χεριών προσφέρει μεγάλη προστασία από πάρα μα πάρα πολλά μικρόβια. Θυμάστε τη μαμά πως μας έλεγε όταν είμαστε μικρά,πριν το φαγητό, "πλύσιμο τα χεράκια" ή "ποτέ το χέρι στο στόμα", ή το "κακό παιδί,θα σε μαλώσω,μη τρίβεις τα μάτια σου με λερωμένα χέρια!! Ε κάτι τέτοιο!!!!

Σας φιλώ γλυκά ,καλή συνέχεια.

(βιβλιογραφία από το ΚΕΕΛΠΝΟ, Υπουργείο Υγείας κ Κοινωνικής Αλληλεγγύης)

Οδηγωντας.........

Η πρώτη γραφή (ανάρτηση) είναι αφιερωμένη στο Despinarion.
Ένα σπουδαίο κορίτσι, μια εκλπηκτική γυναίκα, μια γλυκιά με λογική, μητέρα,ταλαντούχα,εφευρετική,σπουδαία μαγείρισσα, ακούραστη, και κούκλα (αυτό που το πάτε??).Ποτέ δε θα συγκριθώ μαζί της σα blogger, ούτε θα τη φθάσω ποτέ. Απλά σας το δηλώνω οτι είναι πρότυπο για μένα.
Τα τελευταία χρόνια, περι τα 10, αυθόρμητα ξεκίνησα να καταγράφω τις σκέψεις, τις πραξεις, τα γεγονότα που συναντούσα,χαρές, απουσίες, τα πάντα γύρω από μένα και τη ζωή μου.Κάτι σαν ημερολόγιο.Μέσα απ τη γραφή , και διαβάζοντας πάλι και πάλι,κατά καιρούς, τα γραφόμενα, τις σκέψεις,αντιδράσεις, συγκρούσεις, αποτελέσματα, νίκες και ήττες, που ήρθαν........με γνώρισα.Χμ.. ναι με γνώρισα!!!Και μαζί με μένα γνώρισα και τους γύρω μου,και ας τους ήξερα χρόνια. Νόμιζα οτι τους ήξερα.Μπορεί να ζεις χρόνια με αγαπημένα πρόσωπα,αλλά να μη καταφέρεις ποτέ να τους μάθεις.Για τον απλούστατο λόγο , δεν θέλεις!!!Το ότι γράφω εδώ δεν σημαίνει βέβαια οτι θα σταματήσω τις προσωπικές γραφές,έχω ακόμη να μάθω ουκ ολίγα!!
Λοιπόν σήμερα κατεβαίνοντας τη Λ.Μεσογείων και πηγαίνοντας προς κέντρο,ήρεμη εγώ με τη μουσικούλα μου,την οροφή του αυτοκινήτου ανοιχτή, ηλιος και αεράκι είχαν τη τιμητική τους,σταματώντας σ ένα φανάρι,αφηρημένα κοιτάζω δίπλα μου.Άθελά μου ακούω ένα ζευγάρι να καυγαδίζει.Δε κατάλαβα το λόγο εννοείται,αλλά έφριξα απο τη συμπεριφορά του άντρα και τον τρόπο που απευθυνόταν στη γυναίκα αυτή. "Βούλωστο" έλεγε και εφτυνε κι όλας εξω από το παράθυρο!!! Μια φοβισμένη ύπαρξη δίπλα του,ίσα που πρόλαβα να τη δω, διότι ξεκινήσα.Σκεφτόμουν πόσες αδύναμες γυναίκες έχουν δίπλα τους θηρία,που λεκτικά ενισχύουν τον ανδρισμό τους.Εν τω μεταξύ του ρίχνω και το πιο φθονερό, και περιφρονητικό βλέμμα μου,(αι σιχτιρ φίλε μου).Συγνώμη αλλά έφριξα!!!!
Η ημέρα ευτυχώς εξελίχθηκε σούπερ με καταπληκτικό γεύμα,όπου προβλέπεται μελλοντική ανάρτηση, και χαρές-νίκες (όπως συνηθίζω να τις λέω)
Σας φιλώ

Welcome!

Kαλό μήνα! Αυτή είναι η αρχή!