Η άλλη Μύκονος

Έχω ξανά αναφερθεί στη Μύκονο. Κάθε φορά που πηγαίνω συναντώ ένα άλλο πρόσωπο δικό της. Το φθινόπωρο, της πάει. Παρά τους αέρηδες, είναι όμορφη. Με χιλιάδες επισκέπτες ή λιγοστούς, είναι όμορφη. Χωρίς πράσινο αλλά με μαγευτικά δειλινά είναι όμορφη.

Τη συναντήσαμε με συννεφιά ,είχε μαβιά φορεσιά. Απλά ντυθήκαμε ασορτί! Δεν μας άλλαξε τα σχέδια. Πέρα από τις επιλογές φαγητού γκουρμέ ή στο ταβερνάκι της Κικής,οι εκδρομές γύρω απ το νησί ήταν εξερεύνηση και μαγεία.

Στη διαδρομή προς Φωκό, συναντήσαμε μια οικογένεια άλλο πράγμα!! Μία γουρουνίτσα με 12 γουρουνάκια μωράκια, στη βοσκή! Δεν ακούγεται τέλειο?? Ότι πρασινάδα υπήρχε γύρω γύρω μασουλούσαν. Χράτσα χρούτσα, γρρρ,γρρρρρ!! Τα μικράκια ροζ ροζ ήταν πανέμορφα. Τα φλας άστραψαν αλλά η μαμά γουρουνίτσα αγρίεψε λίγο και γω τσουπ χώθηκα μέσα στο αυτοκίνητο. Τα χαζέψαμε αρκετή ώρα παρατηρώντας τη συμπεριφορά τους και την προστατευτικότητα κυρίως της μαμάς. Φθάσαμε στο φράγμα. Χωματόδρομος, ερημιά, αέρας να θέλει να σε σηκώσει. Περίεργη ομορφιά. δε θα πίστευα ότι ήμουν στη Μύκονο, μόνο και μόνο απ αυτό το βουνίσιο τοπίο που δεν το φανταζόμουν. Παραλία εξωτική Φωκός. Κολπίσκος έρημος με νερά πρασινογάλαζα Δυστυχώς η ταβέρνα που έχει εκεί έκλεισε για χειμώνα. Του χρόνου πάλι.

Πάμε απ την άλλη!

Το super paradise σε χαμηλούς τόνους με πολύ καλή μουσική σε απόλυτη ηρεμία με λίγο κόσμο. Σε άλλη περίπτωση δεν θα το επισκεπτόμαστε Θα βουτούσαμε στο Πάνορμο και στη ερημιά του. Χαλαρά τελείωσα και το βιβλίο της Μ. Βαμβουνάκη "Αγάπη ,το γελοίο και το δέος"! Άφωνη , όπως πάντα με τα βιβλία της.
Κυριακή ο αέρας δυνάμωσε . Όχι βέβαια, κολυμπήσαμε, απλά ένα απαγορευτικό μας έκανε να τρέχουμε τελευταία στιγμή στο αεροδρόμιο και για καλή μας τύχη να τρυπώσουμε και να επιστρέψουμε by plain. 'Όλα καλά,πλην μια παρατήρηση για το αεροδρόμιο της Μυκόνου. Απαράδεκτες τουαλέτες ντροπή στη κυριολεξία για το νησί που έχει τόσο τουρισμό. Δεν μπαίνω σε περιγραφές αλλά ντροπή θα πω πάλι. Ας το φροντίσουν οι αρμόδιοι και η εικόνα προς τα έξω δε βγαίνει με διαφήμιση γνωστών clubs, αλλά με το πολιτισμό και την παιδεία. Ε μα τα πήρα στο τέλος!!

Οι φώτο από διάφορες στιγμές αυτού, κατά τα άλλα, υπέροχου ΣΚ

Δεν είναι γλύκα? Δε πρέπει να έχει πολύ που γέννησε!!

Πλάι, όλη η διαδρομή μέχρι το φράγμα.

Ναι, ακριβώς!Super Paradise!Λίγοι και καλοί!

Σούρουπο Σαββάτου,ακόμη δεν είχε σηκωθεί αέρας,

Σοκάκι μέσα απ το παραθύρι.Λατρευτό χρώμα το μπλε.

Απ τη βεράντα δείλι!Δε θα το βαρεθώ ποτέ!

Ορνός. Τα κύματα, πάλι την ομόρφηναν.

Δευτέρα βράδυ, πέφτω με τα μούτρα στη δουλειά, εκκρεμότητες απ το γραφείο το πρωί. Προσγειώθηκα , αλλά κρατώ τις πιο όμορφες πάλι αναμνήσεις.
Φιλιά

La cusina di Daniele!!

Δεν θα μπορούσα, δε γινόταν, με την άφιξη στο αγαπημένο νησί να μην επισκεφθούμε τον Daniele!! Tον Daniele Ciantini!

Είχαμε ένα εκπληκτικό ταξίδι. Κάτι περισσότερο από διαδρομή προς το παράδεισο. Πατήσαμε τον ανάδρομο (θυμάστε??)εντελώς. Κόντρα σε όλα. Δεν το αναλύω.
So, το Saint John στον Αι Γιάννη μας υποδέχθηκε μεγαλόπρεπα. Δεν είναι ώρα για τη διαμονή αργότερα θα σας πω,μόνο και μόνο για λόγους χρόνου. Κλέβω για να γράψω. Το μπλογκ είναι πια διάφανο σπίτι. Θέλω να τα μοιραστώ. Τόσο........ όσο!!

Είχαμε κλείσει τραπέζι, αλλά δεν είχε σημασία, είχε έτσι κι αλλιώς. Πέντε παρέες αλλά εκλεκτές. Από φατσούλες και μόνο και ηλικιακά ταιριαστές. 35-50plus ίσως και λίγο πιο κάτω. Όπως έπρεπε.
Εδώ θυμήθηκα τη Melissoula και την απίστευτη έκθεση στο menu του Daniele! Είναι υπέροχος! Τέλειος οικοδεσπότης. Μας φρόντισε και με τη συμπάθεια που έχει στους ντόπιους μας έδωσε την αμέριστη προσοχή του. Όχι ,όχι σε όλους την είχε και την έχει, σε όλους! Τους αγκαλιάζει με ιδιαίτερο τρόπο. Επεξηγήσεις σε όλους για όλα. Από την προέλευση του κρασιού και και και!!

Υποδοχή, έτοιμο σερβίτσιο, προσωπικά άψογο!

Carpaccio από κολοκύθι!

Γαρίδες με φύλλο καταίφι,μμμμμ!!

Ριζότο με κρόκο Κοζάνης. Οι κολοκυθανθοί του χρόνου!!

Γλώσσα φρέσκια ψητή στα κάρβουνα, με λαχανικά.

Μιλφειγ!! Τι τραγανό καβουρδισμένο φύλλο ήταν αυτό!!!!

Σταφύλι , ανανάς!!

Daniele and I (me)!

Katrine.

Το δείλι πριν το φαγητό,απ το μπαλκόνι του SJ.

Πλανεύτρα κόρη του νησιού αγκάλιασε μας,
μέσα απ τα μάτια σου,γλυκά
να μας μαγέψεις.
Με ανάλαφρο περπάτημα,ως χάδι,άφησέ μας
πάνω στο σώμα σου, να ξέρεις,
θα μας κλέψεις...

by Dollitsa.

Σας φιλώ.

Spiros said!

"Ασχημάντρες όλου του κόσμου ενωθείτε, το θέμα δεν είναι πνευματικό αλλά σαρκικό"

Το σχολίασε ένας φίλος με μεγάλη επιτυχία, και πήρα την αφορμή.
Εν τω μεταξύ είμαι και σε φόρμα, είναι και οτι την κάνω τη Παρασκευή για 3ήμερο και δε μαζεύομαι,είχα και μία "νίκη",όπως συνηθίζω να λέω,που ήρθε στην ώρα της και ότι θέλω γράφω!Άσχετο!!


Λοιπόν σκεφτόμουν με βάση αυτό που έλεγε ο καλός μου φίλος πως, τι σημασία έχει η ομορφάδα και η κορμοστασιά?? Τι νόημα έχουν οι τέλειοι γυμνασμένοι μυς και οι φέτες κοιλιακοί??

Γλουτοί, μηλαράκια! Ε και!!

Αν δεν μιλήσει η σάρκα, αν δεν μιλήσουν τα μάτια και η ανάσα,

αν δεν είναι η αργή ακριβής σωστή στιγμή, που παύεις να κοιτιέσαι στο καθρέπτη αν αρέσεις

τότε δεν είσαι στο σωστό σημείο.
Τρέξε.

Διότι στο σωστό πρόσωπο αρέσεις όπως είσαι.

Τέλος να συμπληρώσω πως ο Σπύρος παιδικός φίλος, Ψυχολόγος, σε συζητήσεις, και το πιστεύω, λέει πως δεν παίζει ρόλο η εμφάνιση σ έναν άνθρωπο αλλά ο ψυχικός κόσμος, ο τρόπος και η παιδεία. Αυτά συντελούν ώστε ακόμη και η ερωτική συνύπαρξη ν ανεβαίνει στα ύψη και να καταργεί το μύθο για τα όμορφα σώματα και πανέμορφα πρόσωπα, αντρών και γυναικών. Το βιντεάκι έχει χιουμοριστικό χαρακτήρα. Για να μη παρεξηγηθώ το λέω.

Σας φιλώ και εύχομαι μια χαρούμενη βραδιά.

Πάνω-κάτω, άνω κάτω!!

Απόψε ετοιμαζόμουν να πάω Λυκαβηττό, στην Ελευθερία. Η βροχή έφερε την αναβολή για την άλλη Τετάρτη. Καλύτερα ή χειρότερα δεν ξέρω. Μελαγχόλησα Αυτές οι αστραπές, η μαυρίλα μου την έδωσαν. Νοιώθω εκατό κιλά, μολύβι. Κατά βάθος ξέρω δε φταίει η βροχή. Απλά κάποιος πρέπει να φταίει. Ε αυτή, η κακοκαιρία θα την πληρώσει!!
Έγινα κυκλοθυμική.

Εκεί που γελώ κλαίω.


Εκεί που πολυλογώ, σωπαίνω.


Εκεί που αγαπώ.......


Εκεί που δημιουργώ.....


Εκεί που ανοίγομαι.....


Εκεί που φιλώ........


Εκεί που λύνομαι.........


Εκεί που κοιτάζω, κλείνω τα μάτια.


Εκεί που αποφασίζω, αναιρώ.


....και ο χρόνος κυλά τόσο μα τόσο γρήγορα. Εύθραυστα. Ανελέητα. Άπονα.

Ιωάννα

Όταν γεννήθηκε ήταν το πρώτο απ τα δίδυμα που έσκασαν μύτη σ αυτή τη ζωή. Ο αδελφός της ακολούθησε μετά δευτερόλεπτα
Ένα κοριτσάκι χάρμα! Με πατουσάκια (ακούς Melissoula μου), με ροζάκια , με όλα.
Μεγαλώνοντας γινόταν όλο και πιο όμορφο. Ο χαρακτήρας της, η παιδεία και η θέληση που είχε σα παιδί , την έκαναν με τα χρόνια ακόμη πιο όμορφη.
Αγάπη και σεβασμός στους γονείς, αγάπη στα βιβλία, αγάπη στη πρόοδο,αγάπη στα πάρτυ, αγάπη , ναι ,και στις βόλτες!!! Η ευγένεια από μικρό το χαρακτήριζε αυτό το παιδί. Ποτέ δεν το θυμάμαι να έχω πάει σπίτι τους και να ενοχλήσει, και τα δύο παιδιά δηλαδή. Ευγενικά πάντα καλησπέριζαν και ευγενικά πήγαιναν να διαβάσουν ή να παίξουν. Μ ένα φιλί και μια αγκαλιά η Ιωάννα σε υποδέχεται και σε αποχαιρετά. Άριστη, με βραβεία καλύτερης μαθήτριας και είσοδο στη Βουλή των εφήβων. Από τις πρώτες στην Οδοντιατρική του Πανεπιστημίου Αθήνας. με υποτροφία συνεχίζει και συνεχίζει και μετά το πτυχίο, συνεχίζει σα βοηθός του Καθηγητή της, στο Πανεπιστήμιο.
Ένα πανέμορφο κορίτσι, απόλυτα θηλυκό, καλοντυμένο, ώριμο, μαγείρισσα εκπληκτική, ναι ναι ανοίγει και φύλλο. Τι παιδί!!!!Όταν ήταν μικρή χάζευε τη γιαγιά της και την σωστή ώρα τη μιμήθηκε.
Η στιγμή του γάμου της πολύ συγκινητική. Σα νεράιδα ήταν!! Με το χαμόγελό της αγαπούσε όλο το κόσμο!! Περάσαμε τέλεια και ο χορός κράτησε ως το πρωί!

Φίλοι μου η Ιωάννα!!!

Την ώρα που έφθασε στην εκκλησία, έλαμπε!!
Ο Μητροπολίτης Καβάλας ευλόγησε το γάμο τους,φίλος της οικογένειας.
Η πισίνα στο κτήμα, χόρτασε καρδιές!!
Πουγκί ροζ με το ρυζάκι.Φιν φον.
Μπομπονιέρα και μελάκι με καρύδια στο τραπέζι για τους καλεσμένους.
Ε , είναι παιδιά μου!!
Φίλες είκοσι τέσσερα ολόκληρα χρόνια με τη Διαλεχτή.Φτου φτου!!
Χτένισμα ιδιαίτερο, για την περίσταση.
....και στα δικά σας!!(μας)!!

Δυο κουβεντούλες και φιλί.

Είπαμε να μπούμε στο φθινόπωρο και τρελαθήκαμε τελείως.

Άρχισαν τα σχολεία, Θεούλη μου πόσο τρέχει ο καιρός, έρχονται εκλογές εκτός λίστας ήταν, αναβλήθηκε ένα συνέδριο, αλλά θα πάω Μύκονο (χο χο),μέσα σε 5 ώρες είδα έξι τρακαρίσματα, πήγα στους Βράχους είδα Μάλαμα, ησυχία δεν είχα όλη την εβδομάδα. Ένα πτώμα. Κι άλλα κι άλλα έκανα ας μη μαρτυρήσω!


Αύριο παντρεύεται η κόρη της καλής μου φίλης. Διαλεχτής. Πολλές ετοιμασίες, για τη βραδιά ενός μοναδικού κοριτσιού απ όλες τις πλευρές. Χαρισματικό , πανέμορφο και και και θα γράφω μέχρι το πρωί για την Ιωάννα. Θα κάνω ποστ για το γάμο της, της αξίζει.
Εν τω μεταξύ το τι τράβηξα για να ψωνίσω και να καταλήξω στο τι θα φορέσω, πως, με τι. καλά δεν περιγράφεται!! Έσω-εξώρουχα τα βρήκαμε!! Ε πως να το κάνουμε είμαι η καλή φίλη της μαμάς της. Παιδί μου δηλαδή.


Βρέχει, 12 μεσάνυχτα. Ανοιχτό παραθύρι, ο ήχος της βροχής λατρεμένος, μυρωδιές που δεν περιγράφονται και το αεράκι που σφυρίζει στη γωνία της βεράντας νανούρισμα.

Αύριο έχω πολλά τρεχάματα συν το μεσημεριανό φαγητό έξω, καθιερωμένο τα Σάββατα,συν επίσκεψη σε κατάστημα για αξεσουάρ που θέλω συμπλήρωμα, βάλε και να είμαι και ξεκούραστη, λέμε τώρα!!

Άσχετο αλλά ο Μάλαμας ήταν πολύ καλός. Αυτός ο άνθρωπος ή αγαπιέται ή δεν τον αντέχεις!! Από την Katrine και εμένα έχει αγαπηθεί. Η Dollitsa ,χμμμ, κάπου κάπου!!

Σας φιλώ γλυκά , νανουρίζομαι........

Σκέψη και παρατήρηση

"Η σκέψη και η παρατήρηση πολλές φορές σου δείχνουν το δρόμο"

Ένας καλός φίλος το έλεγε χρόνια τώρα και χωρίς καλά καλά να το συνειδητοποιήσω το υιοθέτησα. Πιάνω τον εαυτό μου να παρατηρεί πολύ απλά πράγματα,που τελικά, ακόμη και εγώ η ίδια πολλές φορές με τις διαπιστώσεις και τα αποτελέσματα μένω άφωνη μ εμένα!! Και λέω στη Katrine για το Δημήτρη (το φίλο αλλά και κουμπάρο μου )πόσο δίκιο είχε!!".

Όλοι μας έχουμε μια ρουτίνα στη καθημερινότητά μας, στο σπίτι, στην δουλεία , στους φίλους, στο σύντροφο μας, στα παιδιά μας αλλά και όλα αυτά σε εμάς..Κυρίως αυτοί σε εμάς!Για να καταλάβουμε δηλαδή.

Σπάνια εώς ποτέ έχω πέσει έξω. Όσο παρατηρώ τόσο απορρίπτω, και τόσο δέχομαι πρόσωπα. Λοιπόν έχουμε και λέμε:

-Άνθρωπος που μιλάει πολύ και γρήγορα,μεταπηδώντας από το ένα θέμα στο άλλο, απεδείχθη ανασφαλής και επιπόλαιος - η.

-Το υπερβολικό χιούμορ, που για μένα προσωπικά αγγίζει τα όρια της σάχλας, έφερε στην επιφάνεια άτομο που κουτσομπολεύει ασύστολα.

-Η δυνατή φωνή, φίλης και φίλου στάθηκε μοιραία, στο να με τρομάξει και να γυρίσω πλάτη. Θέλει να τραβήξει την προσοχή. Προτιμώ άλλο πιο ήπιο τρόπο.

-Όταν μετράς φίλε μου τα ρέστα-ψιλά, σ ένα εστιατόριο οποιασδήποτε κλάσης δεν έχει σημασία, μην απορείς γιατί είσαι μόνος.

-Ο ψίθυρος στο αυτί, άκρως αισθησιακός.

-Περπάτημα, με τις μύτες και όχι με τις φτέρνες! Το βάρος στις φτέρνες μαρτύρησαν ασέβεια.

-Φίλη που κάθε φορά που σε βλέπει, ξεκινά από ότι χάλια έχεις εκείνη τη στιγμή,είναι μαύρο φίδι που σ έφαγε. Μ έφαγε!!

-"Περάστε"!! Δεν έπεσα ποτέ έξω!

- Αν ξέρει να μαγειρεύει,παρακολούθησε το τρόπο.Θα νοιώσεις απίστευτα πράγματα!

-Βρώμικα παπούτσια και χαλασμένα τακούνια συνάντησα, αυθαδίασαν οι ξερόλες. Ουστ!

-Στην οδήγηση έβρισες, μ εμένα συνοδηγό?? Φεύγω διότι με τη πρώτη ευκαιρία σε άλλη στιγμή, θα τ ακούσω.

-Το παιδί μου το μικρό τρώει τα νύχια του,το μωρό μου. Άντρας 1,80, λέμε τώρα, και βάζεις νυχάκι στο στόμα, βρε μαμάκια που πα, που πα ρε??

-Αν δε με κοιτάζεις στα μάτια όταν μου μιλάς, ψεύτη σε τσάκωσα.

-Το ευχαριστώ, όταν ήδη είσαι εξοικειωμένος με τον άλλο, μετράει πιο πολύ. Δεν είναι δεδομένο και το εκτιμώ πολύ όταν λέγεται.

-Εντάξει τον τσιγκούνη γνωστό σε όλους, τον τρώει το σκοτάδι. Κράτα τα για τον εαυτό σου καλέ μου!!Δε θα πάρω!!

-Καλά για την καθαριότητα δεν θα πω τίποτε!Νύχια , μαλλιά, ρούχα, είναι εκ των ων ουκ άνευ!

Στο fb, με βάσει αυτές τις σκέψεις, έγραψα πως ο τρόπος που τρώει ο απέναντί μου μου δηλώνει πλευρές του εαυτού του. Η Melissoula, άψογα, συμπλήρωσε ότι έχει σημασία και ταυτίζεται με το σεξ βάσει έρευνας!! ΕΝΝΟΕΊΤΑΙ!!

Ο τρόπος που μασάει, που καταπίνει, πως πίνει, αν πίνει (γι αυτό θα γράψω στο τέλος), αν σερβίρει, αν ρωτάει. Μοιράζεται ή η λαιμαργία δεν αφήνει να δει μπροστά του τίποτε και τα σαρώνει όλα. Πω πω , παθαίνω τελείως αν απέναντί μου καταβροχθίζουν!Ούτε στον ύπνο τους δε με ξαναβλέπουν....και απορούν γιατί!!! Κι αυτό το γεμάτο στόμα και να μιλάνε?? ....και και να κόβει το ψωμί με το στόμα? ....και να φωνάζει στον ανθρωπάκο που κάνει ευγενέστατα τη δουλειά του, "πσστ νεαρέ πιάσε δυο μπύρες". Εντάξει πείτε με παράξενη, ιδιότροπη, όχι ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΤΈΧΩ!!

Όσο πιο αργά μασάει και κόσμια, τόσο πιο αργά και ερωτικά δίνεται. Όσο μοιράζεται αυτό που τρώει ακόμη και το πιο μικρό κομματάκι, δεν θα κοιτάξει τον εαυτούλη του. Ααα ναι και αν όταν πιει απ το ποτήρι του σε κοιτάξει κατάματα , θα χορτάσεις αγκαλιές. Ε ναι για το σεξ μιλάμε!

Χμμμ, τέλος αν δεν πίνει το κάτι τις του στο φαγητό και πει: "εγώ δεν πίνω ποτέ!" και δω σόδα , κόκα κόλα, και νεράκι χωρίς παγάκια?? Άντε γεια, άντε γεια και καλό ΣΚ, και έχει και πανσέληνο σήμερα!