Σκέψη μου

Η υπομονή που έχω σ αυτή τη ζωή ή θα με ανταμείψει ή θα με καταστρέψει!!!

5 Δεκ 2010

Με στολισμένο σπιτικό...........................

Με στολισμένο σπιτικό, φωτάκια, κεριά (που λατρεύει), ήδη υποδέχθηκα την προ εορταστική περίοδο. Ή, προ χριστουγεννιάτικη, καλύτερα , διότι το εορταστική χμ δεεεεν. Τέτοια εποχή πάντα έβγαινε κάτι παιδικό, ανέμελο. Είχε να κάνει με δώρα του Άι Βασίλη, με χαρά διακοπών, κάλαντα, φαγοπότια και γενικότερα εικόνες που δήλωναν ευτυχία και προγραμματισμό για αξέχαστες γιορτές. Ονειροπολούσα με πράματα και θάματα και γέμιζα.

Δεν μου κάνουν πια αυτά τα αισιόδοξα στερεότυπα. Ήταν δύσκολη χρονιά. Δύσκολη από και προς όλες τις κατευθύνσεις. Οι κλισέ φράσεις " γίνομαι παιδί", "γιορταστική διάθεση", "αγιοβασιλιάτικα δώρα", δε με πείθουν .

Φέτος μένω στα χειροπιαστά στα αληθινά. Αυτά που πάντα θεωρούσα δεδομένα και δεν τα υπολόγιζα, και συνεπώς δεν τα συμπεριλάμβανα ποτέ στα όνειρά μου. Στους στόχους μου.

Αυτά που πραγματικά μου έδιναν την ευτυχία και τα παράβλεπα .

Τα πρόδιδα, χωρίς να το καταλάβω. Το πλήρωσα.

Μένω στην ακεραιότητα, την αλήθεια, την ευθύτητα, την παρρησία.

Εκτιμώ και αγαπώ τους ανθρώπους που με αγαπούν, ακόμη παραπάνω.

Ανοίγω το σπίτι σε φίλους και χαίρομαι τόσο γι αυτό.

Οι ουτοπικές ,ψεύτικες καταστάσεις που επιβάλλουν συμπεριφορές, δε μου κάνουν.

Γίνομαι ο Άι Βασίλης του εαυτού μου,για απλά και δύσκολα μαζί και το παίρνω αλλιώς.......yes I do!!


Τελευταία το ακούω απίστευτα συχνά και δυνατά.

Καλή εβδομάδα


25 Νοε 2010

Katerina, celebrandes comitate!


Ξημερώνει η γιορτή της.
Πολύ αγαπημένη ημέρα που κάθε χρόνο είναι μέσα στις αγκαλιές, στις ευχές και στα φιλιά.

Αυτή την ημέρα την αφιερώνει στην ευγένεια.
Στην ευγένεια που όσο περνά ο καιρός οι άνθρωποι την ξεχνούν.

Την ευγένεια που βοηθά ν αναπτυχθείς.

Που οι αρετές της έχουν καταλυτική δύναμη. Κατανόηση, γενναιοδωρία, σεβασμό, αφοσίωση, υπομονή, ευγνωμοσύνη, μετριοφροσύνη, αλληλεγγύη.

Που η έλλειψή της γεμίζει εγωισμό, απληστία, ιδιοτέλεια, ανταγωνισμούς.


Την ευγένεια που γεννά ευγένεια. Γλυκός αντίλαλος.

Την ευγένεια, που κι εκείνη, ξεχνά πολλές φορές και φέρεται αγενώς.





Με αγαπημένη μουσική, Maria Nazionale-Ragione e sentimento....


.....και λατρεμένο γλυκό απ το fresh (μέλι με σαμπάνια)
σας φιλώ:-)

21 Νοε 2010

Κυριακή

Η Κυριακή είναι γιορτή κι όταν είναι ηλιόλουστη γίνεται ακόμη καλύτερη και παρείστικη.
Με ταχύτητα, σκέψεις και ήχους συναντήθηκε με το καταγάλανα νερά της. Ο ήλιος της έδινε απίστευτο χρώμα. Χαρά και μελαγχολία μαζί.

Κάτι λείπει

"Τα είπε όλα"




...και επέστρεψε!

15 Νοε 2010

Απόσμασμα.........

12/11/2010, 23:00
Τι λες με τη σιωπή?
Σφιγμένη η γροθιά σου, θα ματώσεις. Πρόσεχε!!
Τα χείλη στο ποτήρι μου αποτύπωμα, σε κλέβουν.
Τι λες?
...και φεύγεις και έρχεσαι και πας.
Τι λες?
Δε θα το φθάσεις ποτέ και είναι εκεί καιρό. Ακίνητο.
....και κάνει κύκλους, κάνει κύκλους. Αναστροφές.
Τι λές?
Σιωπάς.
Της λες....
Ο ήχος της ανάσας το ανασταίνει.
Ο ήχος της ανάσας που σκοτώνει, θα το πάρει!...........και γιορτάζει.
Πάλεψε με τα θεριά. Το δώρο.
Μη κλαις!

13 Νοε 2010

Ποιος μεγάλωσε??

Τελευταία αναφέρθηκα στην ηλικία, τυχαίο γεγονός σίγουρα μιας και δεν το χω να τρώγομαι που μεγαλώνω. Εξ άλλου οι διακριτικές ρυτίδες που ήρθαν είναι καλές μαζί μου. Ακόμη και όταν συνοφρυώνομαι αυτές οι δυο γραμμούλες, που δεν είναι καθόλου καλαίσθητες κατά τα άλλα, με πλουτίζουν. Το πίστευα και το διαπιστώνω καθημερινά πως μεγαλώνεις όμορφα ,όταν σε αφουγκράζεσαι, σε προσέχεις , σε καλλιεργείς, σου δίνεις, σε σέβεσαι, σε ακούς ,αγαπάς και απ την άλλη τα χώνεις, εξηγείς, βοηθάς πάντα, δίνεις ευκαιρίες, διώχνεις αν χρειαστεί, καταργείς, αλλάζεις, πέφτεις και σηκώνεσαι (αυτό επιβάλλεται), και αγωνίζεσαι.



Στα σαρανταπέντε λοιπόν γλυκαίνεις όταν απ τα έσω ,
έχεις την ικανότητα να μιλάς με σαφήνεια,
είσαι αποτελεσματικός,
παίρνεις πρωτοβουλίες,
εργάζεσαι πολύ και ακούραστα,
διακρίνεις τις ευκαιρίες,
προσαρμόζεσαι,
ρισκάρεις,
καταλαβαίνεις τι σου έχει συμβεί,
συνεχίζεις να είσαι ερωτευμένος,
έχεις καρδιακούς φίλους,
αγαπάς,
είσαι αισθησιακός,
γενναιόδωρος,
συνεχίζεις να μαθαίνεις,

έχεις αναστήσει......!!


Αλλά επίσης και σε γλυκαίνουν όταν προσγειωμένα και όμορφα φροντίζεις το έξω και αναδεικνύεις τις ομορφιές.

Το έντονο μακιγιάζ,
τα φουσκωτά τυποποιημένα μαλλιά πομπέ,
τα σούπερ μοντέρνα ρούχα,
εκκεντρικότητες,
υπερπαραγωγές,
στρας,
ντεκολτέ που βγάζουν μάτια, υπερβολικά νεανικό ντύσιμο, μόνο χρόνια σου προσθέτουν. Η υπερβολική προσπάθεια όταν φαίνεται, φέρνει αντίθετα αποτελέσματα.

Με καθαρά λαμπερά μαλλιά, όμορφη μυρωδιά, περιποιημένα άκρα, βελούδινη φροντισμένη επιδερμίδα, διακριτικό μακιγιάζ και φορώντας αυτό που μας πάει, δε περνάμε απαρατήρητες. Η κομψότητα και η γοητεία προβάλλει με το καλύτερο τρόπο τα καλύτερα μας.


Μεγαλώνοντας φοράμε την εμπειρία των χρόνων, την γνώση, το πιο λαμπερό εγκάρδιο χαμόγελο, γιατί όχι, ένα ζευγάρι louboutin και βουρ για το υπόλοιπο μισό της ζωής μας, που σίγουρα θα είναι πιο κατασταλαγμένο και πιο συναρπαστικό.

................................με φιλιά μελένια, τσίου!!

5 Νοε 2010

Παράξενε, ε παράξενη!!!

Ποτέ μα ποτέ δεν με απασχόλησε η ηλικία . Μεγαλώνοντας βλέπω τις ομορφιές τη γνώση το πλούτο και την πορεία της ζωής να ξεδιπλώνονται σιγά σιγά και όλο και κάτι σοφό να φανερώνεται κάθε φορά. Παραξενιές δεν έχω βγάλει. Θα μου πείτε θα τις έβλεπα?? θα τις ομολογούσα?? Μμμμμμμμ, νομίζω ναι. Αντίθετα αντιλαμβάνομαι έντονα τις ιδιοτροπίες των ανθρώπων που μεγαλώνουν γύρω μου αλλά και μαζί μου. Αναρωτιέμαι γιατί οι άνθρωποι μεγαλώνοντας και φθάνοντας 45 - 55 plus εκδηλώνουν τέτοιες παραξενιές. Ενώ ίδιοι νεότεροι ήταν τελείως διαφορετικοί . Απλά μιλώ για την υποχονδρίαση. Και φυσικά όχι για την ιατρική εξήγηση του όρου, μόνο αλλά γενικότερα. Ένα μη φυσιολογικό άγχος που διακατέχεται από έντονη καχυποψία για οτιδήποτε μπορεί να βλάψει την ησυχία ή την υγεία ή και την αισθητική του δόλιου του πάσχοντα. Ας το πάρω χιουμοριστικά αν και πάντα το χιούμορ βγάζει αλήθειες.
Λοιπόν, είσαι υποχόνδριος όταν:
  • -Ισιώνεις συνεχώς τα αντικείμενα στο γραφείο σου
  • -Όταν πας στο περίπτερο, τακτοποιείς τις ντάνες των εφημερίδων
  • -Στο σούπερ μάρκετ τοποθετείς τα πράγματα ανά είδος
  • - Τα σεντόνια σου θέλεις να είναι τεντωμένα τόσο που κάνει γκελ νόμισμα
  • -Παραπονιέσαι συνεχώς όταν τρως έξω πως κάτι λείπει. Λάδι, ξύδι, αλάτι, τυρί...
  • -Κάθε φορά που ανάβεις τσιγάρο πλένεις τα χέρια σου
  • -Έχεις στο αυτοκίνητο ξεσκονιστήρι και επαναφορτιζόμενο σκουπάκι
  • -Θέλεις μόνο κολλαριστά χαρτονομίσματα η δε άλλως κατσουφιάζεις
  • -Ισιώνεις τα κρόσσια απ το χαλί συνεχώς
  • -Ρίχνεις κάθε φορά αντισηπτικό όταν χρησιμοποιείς τη τουαλέτα
  • -'Έχεις ακριβώς τον καναπέ 23 χιλιοστά μακριά απ τον τοίχο. Αλίμονο στη καθαρίστρια που θα στο μετακινήσει
  • -Δε χρησιμοποιείς ζεστό καυτό νερό στο μπάνιο μη φουσκώσουν τα ξύλα απ τους υδρατμούς
  • -Τα μπαχαρικά στο ντουλάπι με αλφαβητική σειρά
  • -Κάνεις 15 λεπτά ν ανοίξεις ένα δώρο μη τυχόν και χαλάσεις το περιτύλιγμα
  • -Σιδερώνεις τις κάλτσες

  • -Κάθε φορά που θα έρθεις σε επαφή περνάς με οινόπνευμα το όργανό σου

-Κάθεσαι με τις ώρες μπροστά στη κάλπη κοιτάς 100 φορές αν έχεις τη σωστή επιλογή και ξαναμετράς άλλες εκατό τα σταυρουδάκια. Τα επόμενα 10 λεπτά τακτοποιείς τη σακούλα με τα απορρίμματα Δε πας καλά φίλε μου, καθόλου καλά!!

Πολλά έχω ξεχάσει ξέρετε εσείς, ξέρετε:)))))

Καλό ΣΚ καλή ψήφο ,λέμε ,λέμε τώρα . Άμα άμα άμα.................με φιλιά:)

22 Οκτ 2010

Madame Tussauds - Varemar!!

Χα!! Άκου κελ βαρεμάρ!!!Η Κατρίν ,βαρεμάρ!! Ποιος το είπε αυτό, ε ποιος????Νo no!!

Βάζω σε τάξη πολλά πράγματα και θάματα. Θα σταματήσω μόνο όταν ικανοποιηθώ απ το αποτέλεσμα. Κι όπως λένε, μέσα στη μεγάλη τους μπαναλιτέ στις συνεντεύξεις, οι του θεάτρου,
"αυτό στο τέλος φαίνεται". Ή μάλλον θα φανεί!! Ωραίαιαια!!

Λοιπόν,

σήμερα κοίταζα τις φωτογραφίες απ το ταξίδι στην Ολλανδία πέρυσι και έπεσα επάνω στο Madame Tussauds. Είχα καιρό να τις δω και μου έφτιαξαν τη διάθεση. Πάμε να τις δούμε παρέα και θα συμφωνήσουμε πως το χει η Κατρίν!!
Luciano, darling!!
Ladies!!
Away from comparisons!!
El, belle!!
If he lived, would certainly appreciate!!

George, all the money together!!
What do you think baby??

Mouratidis , get ready!!
Voice and body!!
This is advertising my self!!

Εύχομαι ένα ευχάριστο γλυκό ΣΚ:))
Φιλιά!


25 Σεπ 2010

"Στιγμές και αγάπες"

Πάλι καλά που κατάφερα να παίξω το παιχνίδι με 10 αγάπες και 3 στιγμές. Κόντεψε να χειμωνιάσει. Απ τη στιγμή που πήρα τις προσκλήσεις και merci έτρεχαν χίλιες σκέψεις. Τι 10 αγάπες και 3 στιγμές!! ???Εν τω μεταξύ διάβαζα και τριγύρω ,και όχι μόνο, μιας και όλο το διαδίκτυο έπαιζε, και αυτό με έφερνε ακόμη πιο πίσω. Διάβαζα για μουσική, "ααα την αγαπώ", έλεγα. Διάβαζα για βιβλίο, "ααα κι αυτό το αγαπώ!" Τα παιδιά μου, "ε αυτά κι αν τ αγαπώ!". Μιλάμε για λίστες. Εντάξει παιχνίδι είναι. Μου θύμισε το λεύκωμα που είχαμε σχολείο.


"Αγαπώ.........!!!" και έγραφαν οι καρακαϊδόνες από κάτω:


"Αγαπώ το Μπάμπη",η μία. " Τον Μπάμπη αγαπώ" , η άλλη. Κι ερχόταν και η τρίτη και ανώνυμη, "Κάτω τα χέρια απ το Μπάμπη". Χαμός, μαλλιοτράβηγμα δια λευκώματος. Όμορφα χρόνια!



Λοιπόν αγαπώ τόσα πολλά γύρω μου. Τα περισσότερα. Όλα. Μα γι αυτό τα επέλεξα. Τα διάλεξα. Τα ζω. Τα ευχαριστιέμαι. Τα έχω στο οπτικό μου πεδίο καθημερινά.


Λέγοντας λοιπόν "αγαπώ", σημαίνει για μένα πως δε θέλω να αποχωριστώ. Και για να μη τ αποχωριστώ ,τα φροντίζω, τους δίνω την απαραίτητη σημασία, ανταποκρίνομαι στα σήματα που μου δίνουν. Δεν αφήνω να πέσει τίποτε κάτω, που μπορεί να φέρει την απώλειά τους.


Χωρίς αυτά η ζωή θα είναι λειψή.


So, 10 αγάπες


10) Αγαπώ το ημερολόγιό μου.
9) Το διάβασμα. Από gossip magazines, μέχρι Σαπφώ και Marquez. Αναλόγως τη διάθεση.
8) Αγαπώ τόσο ορισμένες οσμές -μυρωδιές -ευωδιές. Είναι πραγματικά ικανές να με καθηλώσουν.
7) Αγαπώ τη μουσική. Είναι απίστευτο το πόσο έχω συνδυάσει στιγμές με ακούσματα.
6) Αγαπώ "τα έργα μου", αλλά και τη δουλειά μου. Μαζό, λέμε.
5) Αγαπώ την αλήθεια, όσο σκληρή κι αν είναι.
4) Αγαπώ το βελούδο της αφής, της φωνής, της ψυχής.
3) Αγαπώ να μαθαίνω.
2) Αγαπώ τους "ανθρώπους μου", ξέρουν αυτοί ποιοι είναι, γιατί νοιώθουν το ίδιο .


Στη πρώτη σειρά είναι τα Κατερινόπουλα, και ο my barbashum!!

.......και 3 στιγμές ζωής,
*Η πρώτη επαφή στο Μαιευτήριο με το κορμάκι τους. Δυο στιγμές διαφορετικές για το καθ ένα. Μια ζεστασιά αξέχαστη, που για μια και δυο και τρεις ζωές θα δίνει δύναμη.

*Μια στιγμή, τρώγοντας ένα πράσινο μήλο, ήταν αρκετή για να καθορίσει και να ορισθεί "ευτυχισμένη" για την υπόλοιπη ζωή.


Η λέξη αγάπη είναι από μόνη της ζεστή. Από μόνη της αγαπησιάρικη. Αν αγγίξει η αγάπη κάτι, θα το μαγέψει ,θα το γλυκάνει. Όποιος όμως τολμήσει να αγγίξει την αγάπη ψεύτικα, θα καεί.

Φιλιά






13 Σεπ 2010

Stay away Mr Al.

Δεν είναι τόσο η Παγκόσμια ημέρα για τη νόσο Αλτσχάιμερ, 21 Σεπτέμβρη, που με βάζει να σκέφτομαι αυτή την απαίσια μάστιγα της εποχής, αλλά η εμπειρία και η δίνη μαζί , που το έζησα με τη μητέρα μου.
Ακούω για περιβάλλον, γενετικές συνιστώσες, τρόπος ζωής, χαρές , λύπες , ηλικία κληρονομικότητα κι άλλους παράγοντες που συμβάλλουν ώστε το μυαλό να οδηγηθεί στο χάος.
Μελέτες, έρευνες, πειράματα, και τούμπαλιν το μόνο που έχουν δημιουργήσει είναι άγχος και περισσότερη ανασφάλεια. Για μένα.
Τρέχουμε να προλάβουμε ή μάλλον να μη μας προλάβει η νόσος. Λύνουμε sudoku μανιωδώς. Δουλεύουμε με εντατικούς ρυθμούς. Κάνουμε πολλά πράγματα, γυμναζόμαστε. Καταπιέζουμε τους εαυτούς μας με δυστυχώς ¨άπληστες" προτεραιότητες που βελτιώνουν την εικόνα μας προς τα έξω. Κάνουμε ,ας μου επιτραπεί, γαμημένες συζητήσεις για το πόσο καλά είμαστε, να το ακούσουν κυρίως οι άλλοι. Η ψυχική καταπόνηση δεν αστειεύεται. Όσο και να τη περιφρουρήσεις, εκείνη θα σε σταματήσει, θα σε κόψει ,θα σε μπλοκάρει και θα σε κομπλάρει μαζί. Και εκεί που τρέχεις να τα προλάβεις όλα, εκεί που έχεις φθάσει στην εκπλήρωση των φιλοδοξιών σου, εκεί που είναι όλοι ευχαριστημένοι απ τις επιδώσεις σου προσωπικές και οικογενειακές, αρχίζει να σου πατάει ένα φρενάκι που σε σταματάει αργά αργά βασανιστικά ,μέχρι που σε ακινητοποιεί.
Δε είμαι σε θέση να ξέρω τι θα μου συμβεί ή με πιο τρόπο θα φύγω απ αυτή τη ζωή. Τη μνήμη μου όμως θα την ήθελα. Τις εικόνες μου τις αγαπώ πολύ. Τα χρόνια που αγωνίστηκα και αγωνίζομαι θέλω να τα σκέφτομαι μέχρι το τέλος. Τα λάθη μου θέλω να είναι οδηγός μέχρι τ άσπρα μαλάκια Θέλω μέχρι τελευταία στιγμή να αντιλαμβάνομαι τα χαμόγελα και τα δάκρυα. Θέλω να μη ξεχάσω να κλαίω ή να γελάω. Δε θέλω να σβήσουν απ το μυαλό μου οι μορφές των παιδιών μου. Είναι τόσο σκληρό, αυτό . Θέλω τον άνθρωπο που έχω αγαπήσει τόσο πολύ σ αυτή τη ζωή , να μην τον σβήσει απ τη μνήμη αυτή η μάστιγα.
Την εικόνα και τη σταδιακή απώλεια μνήμης της μητέρας δε θα τη ξεχάσω ποτέ. Πως κάποια στιγμή με ξέχασε. Έβλεπε το κενό. Έχω δε, συνδυάσει την ασθένειά της με το τρόπο σκέψης της, την ήξερα καλά, με τη στάση ζωής που είχε. Όλα για τους άλλους. Αγία.



Δε φρόντιζε καθόλου τα θέλω της. Πρέπει ν αγωνιζόμαστε γι αυτά.


Δε ζητούσε ποτέ. Υπόμενε. Το θέμα είναι να βάζεις στόχο κι αν δεν τον προσεγγίζεις, δεν τον καταχτάς ,ν αλλάζεις στόχο. Ούτε να υπομένεις αλλά και να μην επιμένεις.


Το όχι δεν ήξερε τι σημαίνει. Μα το όχι σου, δείχνει περίτρανα τη θέση σου.


Στενοχωριόταν τόσο πολύ με ορισμένα πράγματα και πρόσωπα, αλλά δε το έδειχνε ποτέ. Μη και κακοκαρδίσει ή μη χάσει κάποιον!! Σίγουρο λάθος. Όλες μα όλες οι σχέσεις πρέπει να δοκιμάζονται. Να μη φοβάσαι την απώλεια, να μιλάς. Το τεστ αυτό δείχνει στο τέλος πόσο ισχυρή και αληθινή ήταν η κάθε σχέση.


Τα τελευταία νέα λένε πως δεν αρκεί να εξ ασκείς το μυαλό σου πρέπει να το φροντίζεις κιόλας . Οι απανωτές στενοχώριες θα κατατροπώσουν σταδιακά τη μνήμη σου. Να βρίσκεις λύσεις χωρίς να κουκουλώνεις. Να είσαι και να δείχνεις τον πραγματικό σου εαυτό. Να τα βλέπεις κατάματα όλα. Εύκολα και δύσκολα.

Τέλος, τα ελαφριά ηρεμιστικά που πρόσκαιρα σε βγάζουν απ τις αγχώδεις καταστάσεις, σταδιακά και μελλοντικά σβήνουν τη μνήμη. Αντί γι αυτό λοιπόν δυναμικά βρες λύσεις.
Ο Freud έλεγε πως οι "θεμέλιοι λίθοι της ευτυχίας είναι δύο: αγάπη και δουλειά". Προφανώς ,ο παράγοντας "εξουθένωση ψυχής" δεν υπολογίστηκε ποτέ σ αυτή την εξίσωση που λείπει ο τρόπος ή η στάση ζωής . Θα συμπλήρωνα αγάπη, δουλειά ,έργο δηλαδή και καθάρια πέρα για πέρα σκέψη.

Ευχή και ελπίδα.

Kiss:)

29 Αυγ 2010

Achla 2 και καλό φθινόπωρο να έρθει!


Η πεζοπορία δεν σε κούραζε καθόλου. Μόλις το κορμί βυθιζόταν στο νερό, έλεγες είσαι στο παράδεισο. Και ήσουν!! Η πρώτη βουτιά. Μα να μη φοβάται!!

Όλοι μια παρέα.
Τα πλατάνια αγκαλιάζουν τις πηγές!!
Ο απίστευτος μικρούλης απόλυτα εξοικειωμένος με τη φύση.
Κι οι τσαπερδόνες χορεύουν ξυπόλητες στο δάσος. Ήταν απίθανες και πανέμορφες.
Να ξαποστάστουμε και λίγο.
Στο τραπέζι όλοι το βράδυ, μια παρέα.
Το κέφι ανάβει.
Katrine, Μάκης, Έκτορας.
....και η αιώρα ανά πάσα στιγμή διαθέσιμη ν αράξεις!! Καλή εβδομάδα εύχομαι , καλή χρονιά και καλή δύναμη στις δυσκολίες του χειμώνα. Σας φιλώ.

26 Αυγ 2010

Achla 1



Η άφιξή μας στο νησί έγινε νωρίς το πρωί οπότε είχαμε όλη την ημέρα μπροστά μας. Πολλά χρόνια πριν είχα ξαναπάει στην Άνδρο στο Μπατσί αλλά δεν θυμάμαι πολλά πράγματα παρά μόνο τις εκπληκτικές στιγμές που είχα περάσει μικρό κοριτσάκι τότε ,με τις αδελφές μου.



Το Γαύριο όπου είναι το λιμάνι απέχει περίπου 25 με 30 χιλ. απ τα Άχλα. Μέχρι το χωριό Βουρκωτή ο δρόμος είναι στενός με στροφές ανάβασης αλλά καλός. Οι μυρωδιές του θυμαριού και της ρίγανης σε βάζουν στο κλίμα. Στη Βουρκωτή μας περίμενε το τζιπ με τον Ρικ όπου θα μας πήγαινε στ Άχλα. Ξεκινώντας πέφτουμε στο χωματόδρομο. Μιλάμε για 9 χιλιόμετρα κατσάβραχο φαγωμένο απ τις βροχές,τελείως λέμε. Με το που σκάει μύτη το πέλαγος μένεις άφωνος απ τη θέα.


Κατευθύνεσαι προς το ΒΑ τμήμα του νησιού και όταν έρχεται η στιγμή που συναντάς από ψηλά τον εκπληκτικό κόλπο της Άχλας, ξεχνάς το κατσικόδρομο που διανύεις και λες μήπως πηγαίνω Κένυα και δε το ξέρω?? Η πρώτη ματιά σε αποζημιώνει στο μέγιστο. Μια παραλία με ψιλό βότσαλο, λευκή άμμο και γαλαζοπράσινα νερά. Δεξιά το εκκλησάκι του Αγ. Νικολάου και αριστερά ο φάρος απ το κοντινό ακρωτήρι της γριάς. Στο πίσω μέρος της παραλίας διακρίνεις το ποτάμι που καταλήγει στη θάλασσα. Επίγειος παράδεισος.



Το Onar, είναι ένα οικολογικό ξενοδοχείο-χωριουδάκι. Αποτελείται από οκτώ πέτρινα σπίτια. Απλά δωμάτια ευρύχωρα, με ανεμιστήρες οροφής και μεγάλα παράθυρα με σίτες όπου το κυκλαδίτικο αεράκι σε αγκαλιάζει κυριολεκτικά. Στη μέση απ τα σπιτάκια, στα δρομάκια βλέπεις ντοματούλες , μελιτζάνες , μπάμιες. Δεν έχει σχέση με ντεκόρ χλιδάτου κυκλαδίτικου ξενοδοχείου. Απομονωμένο, ήσυχο. Έχεις να κάνεις με ακριδούλες, σαυράκια, πεταλούδες, μια γαϊδάρα τη Μαρίτσα, ένα πόνυ, και τον παχουλό παχουλό σκύλο ,που ξέχασα τ όνομά του. Όλοι εξοικειωμένοι μεταξύ τους. Αγάπες. Η η μέρα μας ξεκινούσε με το πρωινό. Α la carte. Ότι ήθελες όπως το ήθελες, όποια ώρα το ήθελες. Μ άρεσε πολύ αυτό, ξέχασα τι σημαίνει ρολόι. Αρχικά απολαύσαμε τη παραλία, κολυμπήσαμε ατελείωτα, φθάσαμε στις σπηλιές όπου είχε μικρές αμμουδιές και νοιώσαμε μοναδικοί. Μπαλί σκέτο, με Αιγαιοπελαγίτικη αύρα. Δεν ήθελες να τ αφήσεις. Το γαλαζοπράσινο χρώμα και ο διάφανος βυθός μόνο ευεξία ηρεμία και γαλήνη σου προκαλούσε. Το είπα : "ευχαριστώ"!!


Τη πρώτη απόλαυση με την ακτή τη περάσαμε μέχρι το μεσημέρι. Μετά από λίγη ώρα ξεκούρασης ξεκινήσαμε για τη πίσω μεριά του ξενοδοχείου εισχωρήσαμε στο βουνό. Επρόκειτο για περιοχή φυσικού κάλους. Ήρεμη κι απαλλαγμένη απ τη βουή των κοσμοπολίτικων νησιών. Μέσα απ το βουνό κατεβαίνει το ποτάμι όπου δημιουργεί μικρές λίμνες, πισίνες θα τις έλεγες. Νερό πηγής πεντακάθαρο ολόδροσο. Μια βουτιά από ψηλά στα γάργαρα νερά και πήρες άλλη μια ζωή!! Εκατοντάδες πλατάνια που οι ρίζες τους είναι αγκαζέ με τις λίμνες. Δεξιά κι αριστερά βατομουριές. Τσακ κόβεις και τρως!! Θέλεις τέσσερεις θαυματουργές ώρες για ν ανέβεις σε όλες τις λίμνες με πεζοπορία , πάνω σε λιθάρια και κλαδιά. Ανεβαίνεις , ανεβαίνεις παραπατάς, πιάνεσαι, πονάς, γδέρνεσαι και λίγο αλλά πιστέψτε με το απολαμβάνεις. Τα λιθάρια κάνουν στα πέλματα το πιο ιδανικό μασάζ. Σιάτσου πραγματικό που δίνει όλη την ενέργεια YIN-YANG!



Τα βράδια όλοι που μένουν στο χωριό γίνονται μια παρέα. Δύο μεγάλα ξύλινα τραπέζια κάτω απ τα πλατάνια, στρωμένα με σερβίτσια σε περιμένουν. Ο Νίκος διαπρέπει στη κουζίνα. Όχι πολλά πράγματα. Δύο κυρίως πιάτα, δυο τρία πρώτα και σαλάτες , τυριά. Γλυκό πανακότα ή κορμό ότι σ αρέσει. Και εννοείται το κρασί και το τσίπουρο ρέουν! Τη μουσική αναλαμβάνει ο manager ή ο Νίκος ή όποιος θέλει. Ελεύθερα. Σημασία έχει πως καταλήγει η βραδιά να είναι αξέχαστη μετά από κουβεντούλες, συζητήσεις, γνωριμία και άπλετο κέφι.

Δε πλήττει κανείς. Υπάρχει χρόνος για σκέψη, απομόνωση και παρείτσα μαζί. Κι αν δε θες πολλά πολλά, κάθεσαι με τη Μαρίτσα και περνάς ζάχαρη!!Ναι, ναι!! Το βίντεο στην αρχή, είναι από το you tube, ό,τι πρέπει για μια πρώτη εικόνα. Τα κατσάβραχα που λέγαμε στη διαδρομη!! Από ψηλά φθάνοντας, ο κόλπος και ο ποταμός δίπλα.

Το onar κατά την άφιξη.
Λευκή άμμος, κολύμπι κοντά στη σπηλιά.

Το πόνυ, το αγαπημένο πόνυ, απαραίτητη συντροφιά.

Εδώ αν θέλεις κάνεις μασαζ, αν όχι απλά αράζεις στην αιώρα και χαλαρώνεις!Τέλειο!

Ο μικρός απολαμβάνει σε μια λίμνη (οι βουτιές στο επόμενο).
....και η μαμά επιστρέφει κατάκοπη από πεζοπορία,ουφ!!
Στο επόμενο οι λίμνες, Achla by night και η Μαρίτσα!

Φιλιά:))

19 Αυγ 2010

Το καλοκαίρι μου!!

Στην αρχή του καλοκαιριού με κατέκλυσε απίστευτη στεναχώρια, θλίψη θα έλεγα. Η είσοδος των "υψηλών" προγραμματισμών διακοπών με χάλαγε. Δε το ήθελα, αλήθεια. Άκουγα δίπλα μου συνεχώς ,"πότε φεύγεις??|", "πού θα πας?", "πόσο θα λείψεις?", " α εμείς θα πάμε Ιόνιο!!", "εμείς Σίφνο", " Οινούσσες, θέλεις να έρθεις?", "?" και διάφορες καλοκαιρινές χαρούμενες και δικαίως κουβέντες, που ναι ομολογώ πως με χάλαγαν.

Η απόφαση να μη πάω πουθενά, ενώ ήταν συνειδητή, με στεναχωρούσε κατά βάθος τόσο μα τόσο πολύ. 'Ήθελα να είναι αλλιώς τα πράγματα, ήθελα αυτό το καλοκαίρι ν αγγίξω όσα τα τελευταία χρόνια προσδοκούσα.

Η Αθήνα είναι όμορφη τον Αύγουστο, ιδιαίτερα φέτος. Έχει την άνεση αυτή που χρειάζεται. Τόση, όσο που να μην νιώθεις τελείως μόνος και να μην αισθάνεσαι έρημος. Η ζέστη δεν υποφέρεται όμως. Δε θυμάμαι κοντά τόσο ζεστό καλοκαίρι. Επίτηδες το κάνει σκέφτομαι Μήπως να φύγω να δροσίσει?? Είναι υπέροχα στην "Αγορά" τα πρωινά, είναι υπέροχο το δείλι στο Μαύρο Λιθάρι. Είναι.

...και μην αρχίσουν οι ερωτήσεις και οι μεταφράσεις γιατί δεν είχε διακοπές φέτος!!!! Απλά για δικούς μου πολύ σοβαρούς λόγους που έχουν να κάνουν με διαπιστώσεις και βαθύτερες σκέψεις. Μίζερη δεν ήμουν ποτέ. Δε θα κολλήσω σε δυσκολίες της εποχής. Όλα μπορούμε να τα κάνουμε και με τα πολλά και με τα λίγα. Μισώ τη μιζέρια. Μισώ τις ψεύτικες διακοπές και ιδιαίτερα τις after μεγαλοκουβέντες. Πόσο ιδανικά ήταν!!! Μα τι τέλεια περάσαμε!!!! Ήπιαμε, ξενυχτήσαμε!! Μπράβο ,μπράβο και του χρόνου!!

No no!! Δε θα πάρω!!


Αυτό δε θα το πάρω.


Όμως πολύ θέλω, διακοπές αληθινές. Μου έχουν λείψει. Αυτές που αφήνεσαι, ξεκουράζεσαι, τσαλακώνεσαι, χαίρεσαι , βαριέσαι και χωρίς να έχεις να κρύψεις τίποτε μοιράζεσαι τη κάθε στιγμή. Με το σύντροφο που κοιτά στα μάτια πέρα για πέρα αληθινά. Που δεν σκέφτεται να γυρίσει πίσω για να την κάνει. Που δε βλέπει σαν υποχρέωση οικογενειακή τις διακοπές. Που πίνει το βραδάκι το ποτό του και δεν κρύβεται να στείλει μηνύματα. Που είναι για σένα. Εκεί συνειδητά και λεβέντικα.


Εύχομαι, αυτό που προσδοκώ, το αληθινό να το αγγίξω. Αν όχι θα χαρίσω το χαρτάκι αναμονής της ευτυχίας όπως γράφει και ο Marc, και θα παραιτηθώ.


Έγραψα παραπάνω για το Μαύρο Λιθάρι. Ναι τις τελευταίες ημέρες τις πέρασα στο bolivar. Μπανάκι ολοήμερο, διάβασμα, σωστή μουσικούλα και μοίρασμα σκέψεων με την orfia. Μιλάμε για άπλετα χαμόγελα ικανοποίησης !! Απ τις λίγες φορές στη ζωή μου που ενώ υπάρχει κομμάτι που λείπει για να συμπληρωθεί το παζλ, νοιώθω ικανοποίηση.

Ικανοποίηση γιατί είμαι κοντά στο πατέρα μου όσο ποτέ. Μου δόθηκε η ευκαιρία να τον φροντίσω. Τίποτε ιδιαίτερο. ένα φαγάκι μια επίσκεψη και λίγη παρέα. Εξ άλλου είναι ακόμη πολύ δυναμικός, απλά μεγάλωσε. Θέλει το κανάκεμα που του προκαλεί ασφάλεια. Θέλει την υποστήριξη που έρχεται απ την παρουσία και μόνο. Τη σιωπηλή κουβέντα που έρχεται απ την ουσιαστική παρουσία. Το σιωπηλό "σ αγαπώ" έχει δύναμη, σε όλες τις περιπτώσεις......και δε συγκρίνεται.

Ικανοποίηση γιατί ενώ χάθηκε μια φιλία, ήρθε μια άλλη. Μου χρωστάει η ζωή το χω ξαναπεί.

Ικανοποίηση με μένα. Που μεγαλώνω και νοιώθω να ομορφαίνει η ψυχή μου. Που οι ρυτίδες μου είναι τόσο όμορφες.

Ικανοποίηση γιατί μ ένα μονοήμερο στην Αίγινα με τα παιδιά, εκτίμησα κομμάτια της ζωής.

Ικανοποίηση γιατί αύριο πρωί φεύγω για ένα τριήμερο Άνδρο , όπου μετά το χωριό Βουρκωτή η παραλία Άχλα θα με ανταμείψει.

Ικανοποίηση διότι μ ευχαρίστησε που τα μοιράστηκα εδώ μαζί σας.

Μία, με τα παιδιά σε απίστευτη τρέλλα και..
μία με παρέα τη πιο όμορφη ώρα, για μένα, της ημέρας. Δείλι αγαπημένο απ το Μαύρο Λιθάρι.

Φιλάκια καλής συνέχειας:)

13 Ιουλ 2010

Γλυκο - Μυκονιάτικα.

Με φόντο τη Δήλο

Η εικόνα που βγαίνει απ αυτό το νησί είναι μαγευτική. Το δείλι ,που είναι και η πιο αγαπημένη ώρα της ημέρας, για άλλη μια φορά κόβει την ανάσα απ τα χρώματα. Ένα θα πω και ίσως φανώ υπερβολική. Ό,τι και να έχω, ό,τι μα ό,τι στο δειλινό υποκλίνομαι, σιωπώ, και ευχαριστώ ( άντε πάλι). Τα πάντα. Η Μύκονος είναι απ τα νησιά που και όταν βρέχει έχει ομορφιά.

Ο τόπος, η καλή παρέα και το καλό, όχι το πολύ, το καλό φαγητό είναι αυτά που συνηγορούν για να περάσεις όμορφα.

Μύκονος, για άλλη μια φορά.

Όπου υπάρχει σπιτικό φαγητό , όπως το Μαεργιό στη Χώρα, η Ταβέρνα της Κικής στον Άγιο Σώστη και στο Φωκό η ταβερνούλα ,είναι τιμή η επίσκεψη και απόλαυση. Επιλογές που δε μπορείς να τις αρνηθείς όταν βρεθείς εκεί. Απ την άλλη αυτή τη φορά , λόγω υποχρεώσεων κυρίως, επισκέφθηκα αλλά και εκτιμώ πολύ ναι,το interni και το Νάμμος. Δεν έχω λόγια ,όχι μόνο για την ποιότητα αλλά και για την φιλοξενία και τη ζεστασιά που μπορεί να προσφέρει ένα καλό ρεστοράν. Την αυθεντική. Διότι έχω συναντήσει και επιτηδευμένη που μ έχει ξενερώσει.

Σκεφτόμουν τη κρίση εκεί χαλαρώνοντας στο νησί.. Έκανα τις σκέψεις που κάνουμε τελευταία. Καταλήγω πως πρέπει να αγωνιζόμαστε όλοι. Να κάνουμε σωστά πράγματα, να μην προσπαθούμε να κοροϊδεψουμε το συνάνθρωπο - καταναλωτή. Να σεβόμαστε τα χρήματα που ο απέναντι, δεν έχει σημασία για πιο λόγο, καταθέτει για να έχει οποιαδήποτε παροχή. Θα σταθώ σε αυτό το σημείο. Και όχι μόνο στη Μύκονο, παντού όπου υπάρχει σχέση πωλητή - πελάτη. Οι ψευτο -επιχειρήσεις της αρπαχτής δεν επιβιώνουν. Πλέον απ τη στιγμή που σκέφτεσαι τι και πως θα το ξοδέψεις απευθύνεσαι εκεί που σε σέβονται . Εκεί που δεν θα σε κοροϊδέψουν και θα πάρεις αυτό ακριβώς που πληρώνεις. Το σεβασμό τον ένοιωσα και στο ξενοδοχείο ,όπου ένα αφιέρωμα θα το κάνω, αλλά και σε όλες τις επιλογές μας.
Ναι είμαστε σε δύσκολη περίοδο αλλά να προσέχουμε κιόλας. Όχι κλάψα μόνο αλλά και αγώνας. Τι έλεγα πριν? Α ναι, για την αυθεντική ευγένεια. Χάρηκα βλέποντας νέα παιδιά με κέφι να έχουν όρεξη για δουλειά και να προσφέρουν το καλύτερο δυνατό, ώρες ατελείωτες, αδιαμαρτύρητα . Η Μαριάννα στο Νάμμος τοπ εξυπηρέτησης ,φιλικότητας, και χιούμορ. Όλα τα παιδιά απλά το συγκεκριμένο κορίτσι ήταν για μας.

Η Μύκονος είναι αγαπημένη. Όταν θέλεις είναι ήρεμη, απομονωμένη, γλυκιά, αναντικατάστατη. Σίγουρα δεν είναι το ντύσιμο "υπερπαραγωγή", δεν είναι οι μπάρες. Είναι τα απίστευτα μπλε νερά της, τα ραδίκια του Φρυάνου που νοστιμότερα δεν υπάρχουν, τα σπαράγγια , το φρέσκο ψωμί που μοσχοβολάει τα πρωινά, στα σοκάκια . Αστείο ε?? Ναι ,την ώρα που κοιμούνται οι ξενύχτηδες. Ο καφές στη Χαρά. Είναι πανέμορφη. Ο Πάνορμος , η Λια, η Κάππαρη.

Θα ξαναπάω και πάλι και πάλι.


Την έχω αγαπήσει για όλους αυτούς τους λόγους και για άλλους τόσους.

Παρέα με..................


...με την όμορφη Μυκονιάτισσα,
...τον Πάνορμο,
.....με αυτά τα υπέροχα παιδιά,
.......με shopping,
....με τον Σουτού

........με την αγαπημένη Georgia,
...με τους δυο τους. Σε απόλυτη ευθυμία!!
....με το αγαπημένο φίλο Χάρη, σε συνάντηση κορυφής,
.....με περίπατο στο δείλι,
......και με την Katrine, εννοείται!!
Τώρα ξεκινά το καλοκαίρι. Σμουατς:))

9 Ιουλ 2010

Ο Δήμος και ο δήμιος δούλος του Δήμου!

Κι ενώ όλοι είναι ή προετοιμάζουν τις διακοπές τους η Κατρίν τρέχει σαν να είναι στη μέση στο καταχείμωνο ,με απίστευτο φόρτο δουλειάς, με πολλές υποχρεώσεις των παιδιών και δηλώνει πως αν δεν συμβεί επειγόντως "κάτι", ξέρει το σύμπαν, θα βάλει τις φωνές και θ ακουστεί ως την Πρωτευουσιάνα φίλη της.



Ήθελα να γράψω για τη Μύκονο, αλλά όχι στο επόμενο διότι σήμερα με αφορμή την επίσκεψή μου στο Δήμο θέλω να τα χώσω, έτσι για να παρηγορηθώ λίγο.




Με αρκετό άγχος, για να προλάβω να επιστρέψω στο γραφείο, 07:30 ήμουν εκεί. Μια αίτηση για την κατασκήνωση του μικρού. ΄Δεν θα πω για το κτίριο έχουμε συνηθίσει όλοι τα χάλια σε αυτές τις υπηρεσίες.


Ταμπέλα χάρτινη απ έξω, " Πρωτόκολλο - 07:30 - 15:00".


"Α αα ωραία λέω, μια χαρά στην ώρα μου!!"





Μπαίνοντας μέσα στην ερημιά του Θεού, τζάμπα χάρηκα,, βλέπω άλλη ταμπέλα "Εξυπηρέτηση κοινού 09:00 - 15:00". Σκέφτομαι "παίρνεις αριθμό πρωτοκόλλου στις 07:30, και μετά περιμένεις μιάμιση ώρα για υπογραφές!!". Απιστεύτου??


Πάμε παρακάτω να δούμε σήμερα τι θα γίνει, dollitsa μου, λέω!!



Στο πρωτόκολλο ουδείς. Εγώ και οι τοίχοι. Α ξέχασα μια κοπελιά έξω απ τα γραφεία κάπνιζε, αλλά δεν είχε αναλάβει ακόμη έργο οπότε στ α..... της, το τι περίμενα.



Να επιτέλους!! 8 η ώρα φάνηκε άνθρωπος!! ΑΜΕΑ. Ναι ναι κι όμως. Μια γυναίκα ΑΜΕΑ, χωρίς ίχνος επικοινωνίας, δεν άρθρωνε λέξη. Μερικούς ήχους έβγαζε, και φυσικά ήταν αδύνατο να συνεννοηθώ! Ανοίγει το γραφείο και κάθεται κοιτώντας το ταβάνι.




Εν τω μεταξύ αρχίζω ν αφρίζω ,η ώρα είναι 8 και 20 και το τηλέφωνο απ τη δουλειά να χτυπάει. Έφθασε επιτέλους μια κυρία που καταλάβαινε να μ εξυπηρετήσει . Ετοιμάζω την αίτηση, που παρεμπιπτόντως μόνη μου βρήκα ψάχνοντας, μιας και περίμενα έκανα και κάτι, και φεύγω για υπογραφή στην Προϊσταμένη. Η οποία βεβαίως δεν ήταν στη θέση της, ήταν δυο ορόφους πιο πάνω στη γενική γραμματεία. "Εκεί να πάτε", μου λέει κάποια άλλη ξινή. Ξεκινώ για δυο ορόφους πάνω και βλέπω δυο γυναίκες να πίνουν καφέ στη καλή χαρά. "Περιμένετε ", μου λένε.


Περιμένω!



Ώρα 8 και 55. ΞΕΧΝΩ την καταγωγή μου, την ανατροφή μου, την ηθική μου, τον καθωσπρεπισμό μου και την ευγένειά μου και αρχίζω το στόλισμα που μόνο Ρέντη θύμιζε. Παρακαλώ πολύ αν βρέθηκε κανείς εκεί, αν με άκουσε κανείς να το ξεχάσει!! ΤΩΡΑ!!



Δε λέω, πολύ μου αρέσω έτσι όπως με έχουν αναθρέψει οι γονείς μου μέσα στην ευγένεια, αλλά όταν βλέπω τέτοιο χάλι τα παίρνω. Η εκμετάλλευση, η αδιαφορία, ο μη σεβασμός στο χρόνο του άλλου, και οι γυναίκες οι τεμπέλες του Δημοσίου που έχουν τυλίξει αποβραδίς με μπικουτί το απαίσιο κοντό μαλλί τους και το έχουν κάνει λαχανοκηπέ, με κάνουν να βγάζω αφρούς και βρίζω χειρότερα και απ εκείνον τον έρμο μανάβη , κατά τα άλλα συμπαθέστατο, της λαϊκής αγοράς.



Το κατ ευχαριστήθηκα διότι της κόπηκε η ψευτομαγκιά, και πήγε κατευθείαν στη θέση της απ όπου και εκεί μου υπέγραψε. Όοοοχι την κατέβασα στη θέση της, εννοείται. Δε δέχθηκα να μου υπογράψει πίνοντας καφέ. Άι σιχτίρ πια.




Επιστροφή στη βάση μου 9 και μισή.


Θέλω να πω και προκαλώ και δε με νοιάζει . Είμαι παιδί του ιδιωτικού τομέα. Με τη δουλειά που έχω πατήσει τόσα χρόνια είμαι σε θέση να κρατώ όλο το Δήμο μόνη μου!!! Να κάνω ταυτόχρονα και να διεκπεραιώνω δέκα πόστα. Και να λέω και ευχαριστώ. Αυτό που τα πάτε??



Αυτά καλοί μου!


Και απευθύνομαι τώρα στο αγαπημένο φίλο Γιάννη - Asteroid , που σίγουρα θα με μαλώσει που ασχολούμαι και θα με στείλει σε καμιά παραλία να ησυχάσω.


"Jhon, αν είσαι ακόμη Μύκονο στρώσε μου μια πετσετούλα στον Άγιο Σώστη. Μόνο εκεί θα ηρεμήσω. ". Απαίτηση δεν έχω για d΄anjou, μια χαρά το κρασάκι της κ. Κικής με μαυρομάτικα:))))"






Φιλί, καλό ΣΚ να έχουμε με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό για το καθένα μας.




2 Ιουλ 2010

Just thank you

Στο ξεκίνημα του ΣΚ και ενώ η εβδομάδα που πέρασε δεν ήταν η καλύτερη, πιάνω τον εαυτό μου να ψελλίζει "ευχαριστώ". Πως όταν μας κολλάει ένα τραγούδι απ το πρωί και το μουρμουρίζουμε εκνευριστικά όλη ημέρα?? Κάπως έτσι. "Ευχαριστώ". Και ήταν δύσκολη εβδομάδα. Που να ήταν και η καλύτερη δηλαδή. Τι θα έκανα? Στροφές? Πιρουέττες! Τελευταία είναι έντονη αυτή η ανάγκη. Του "Ευχαριστώ". Οι αντιδράσεις μου. Ο θυμός ή και η χαρά μου. Το φώναζαν. Η επιτυχία και η αναγνώριση. Οι άνθρωποι. Οι φίλοι. Η οικογένειά μου.
..και όσο το λέω, τόσο πιο πολύ το ακούω κι από τους γύρω μου, και μ αρέσει.
Σ ευχαριστώ Θηρεσία μου, δε θα πάψω να σου μιλώ..................να σε φιλώ, σ ευχαριστώ Γιάννη που αγαπάς και αντέχεις τον κακό(καλό)μαθημένο Βενιαμίν σου, ευχαριστώ το σύμπαν που σε συνάντησα, ευχαριστώ τη διαίσθησή μου, ευχαριστώ τους συνεργάτες μου και τους αντίζηλους πιο πολύ, ευχαριστώ όποιον με μαλώνει, φίλους κι αδελφούς (ναι), ευχαριστώ και μια φίλη που με πρόδωσε, ευχαριστώ αυτόν που με συγχώρεσε, αλλά και εμένα την ίδια που συγχωρώ.

ευχαριστώ ,που δεν βλασφημώ.

Ok!

Ευχαριστώ την αγάπη και τον έρωτα κι ας με γδέρνουν. Αμυχές γνώσης. Ευχαριστώ.



Έτσι μου ρθε απόψε. Μιλώ με μένα και το μοιράζομαι. Είναι μια βραδιά τόσο ήρεμη που από μόνη της με καλοδέχεται.

Ήταν δύσκολη εβδομάδα.


Ήταν...

just thank

have a nice wk

bb.

22 Ιουν 2010

Φλερτάρεις???Πρόσεχε!

Λέω, πως η περίοδος εξετάσεων αυτή τη χρονιά με ταλαιπώρησε. Μία οι επαγγελματικές και προσωπικές υποχρεώσεις, μία η δυσκολία επικοινωνίας με τον αγαπημένο έφηβο μικρό μου, με πίεσαν όλα τόσο ,αλλά σήμερα νοιώθω ευτυχής. Όχι πως δεν θα υπάρξουν στο παρακάτω διάφορα αλλά έτσι ,το λέω για να ρίχνω πίσω τα δύσκολα. Προς το παρόν τελειώσαμε, και δε μαζευόμαστε.

Μα μου έλειψε το σπιτάκι αυτό.


Μα είχα τόσα να γράψω για το ταξίδι στο μπλε νησάκι. Για την θετική αύρα της Μυκόνου. Που να προλάβω??? Τώρα μετά από τόσες ημέρες από που να το πιάσω?? Εξ άλλου είμαι της άποψης πως όσο πιο φρέσκα είναι τα δοκουμένδα τόσο πιο ζωντανά μεταφέρονται. Οπότε την πέρασα που την πέρασα τη περίοδο after της Μυκόνου,την αφήνω ακόμη παραπίσω. Το καλοκαίρι είναι μεγάλο εξ άλλου και σε δουλειά θα βρισκόμαστε.

Έχω πλάκα όμως διότι το τι αποθηκεύτηκε στο κεφάλι μου όλο αυτό το διάστημα δε λέγεται. Δεν υπήρχε κάτι που είδα , είπα, έζησα και δεν σκέφτηκα να το γράψω. Νοερά το μοιραζόμουν. Απιστεύτου??? Που λέει το orfiάκι??


Με την παρατήρηση πάντα γύρω μου, έχω να κάνω με το φλερτ.
Φλερτ!!
Δηλαδή έκφραση ερωτικού ενδιαφέροντος. Στιγμιαίου, λέμε!! Προκαλεί ευεξία, κινητοποιεί όλες τις αισθήσεις, διαστέλλει τις κόρες. Ναι. Αρκεί να έχει ομορφιά.




Φλερτ με σωστή δόση βλέμματος, αγγίγματος, οικειότητας. Φλερτ ,που αν ξεπεράσει τα όρια γίνεται ενοχλητικό και βλακώδες. Μια ψυχή λέει πως απορρίπτουμε όποιον δεν μας αρέσει. Σε αντίθεση ,αν κάποιον κάνεις κέφι με όποιο τρόπο και να σε φλερτάρει τον αποδέχεσαι. Λάθος μέγα λάθος. Μα τι να πω τώρα??? Ρε φίλε-η μου εσύ που το οπτικό σου πεδίο χρωματίζεται με μια παρουσία και σε πιάνει ταχυκαρδία με το στόχο, θέλει πολύ για να καταλάβεις τη θετική ή την αρνητική ανταπόκριση??? Δε νομίζω. Τότε γιατί επιμένεις?? Αν δε το πιάνεις στον αέρα σημαίνει πως δεν αξίζεις. Είσαι βραδύκαυστος και πρέπει να φας απόρριψη και να σπάσεις τα νεύρα,αλλά και τα μούτρα σου για να το καταλάβεις. Το φλερτ έχει ερωτικά το νόημά του, αλλά στηρίζεται σε μια λεπτή αίσθηση ισορροπίας, που αν χαλάσει γίνεται αντιαισθητικό


Διαπιστώνω πως δεν υπάρχει δυστυχώς αίσθηση λεπτότητας ,ευγένειας και χιούμορ,γιατί όχι. Η ισοπέδωση των σχέσεων χάλασε τη μαγεία.
...και ενώ σήμερα υπάρχουν σε αφθονία άνθρωποι διαθέσιμοι, που κυκλοφορούν γύρω γύρω καταλήγουν να είναι μόνοι . Άξεστους να τους πω, σεξουαλικά πεινασμένους να τους πω, σημασία έχει πως ορμάνε τόσο άγαρμπα και πιστεύουν πως μόλις τους είδες, αντίκρισες τον "ιδανικό" και έπεσες ξερή!! Πως πρέπει να πεις και ευχαριστώ που έριξαν το βλέμμα επάνω σου!!


Στη διαδικασία του φλερτ, της θετικής ανταπόκρισης πάντα, υπάρχει η σκέψη της κατάκτησης για το παρακάτω. Φαντασιώνεσαι, ελπίζεις, και αφού συναντήσεις τα ζευγάρια μάτια που κουμπώνουν επάνω σου, περπατάς και νομίζεις πως τα βλέπεις παντού. Και αυτό δε χρειάζεται πίεση, δε χρειάζεται καν προσπάθεια. Κυλάει μόνο του. Απλά πράγματα που φέρνουν τους ανθρώπους κοντά και πάνω απ όλα τους κάνουν να αισθάνονται όμορφα. Ακόμη και ν απορριφθεί ένα τέτοιο κάλεσμα κι αυτό έχει τη χαριτομενιά του. Και δε σημαίνει τίποτε. Απλά δε έχουν όλοι οι άνθρωποι χημεία στο να σμίγουν μεταξύ τους. Αλλά όχι, το "στενός κορσές" δεν αντέχεται.


- Κοίταξε διακριτικά, όχι επίμονα και ΜΟΝΟ στα μάτια. Όπου αλλού ξεφύγει η ματιά σου, έχασες.


-Να είσαι απλός και ανεπιτήδευτος


-Μη μιλάς πολύ, δε χρειάζεται σε αυτή τη φάση. "Επίδειξη γνώσεων" is boring!!


-Αν έχεις άγχος και αμηχανία μια χαρά είναι. Όχι να κεκεδίζεις!


-Υπομονή, πολύ υπομονή.


-Ν ακούς, ν ακούς , ν ακούς!!


-Να θυμάσαι πως σημασία στη φάση αυτή δεν έχει τι λες, αλλά πως το λες.


-Πρόσεχε το ντύσιμό σου, και το χτένισμά σου. Κοντομάνικα πουκάμισα, πέδιλα και καπετούλες απαγορεύονται ή καλύτερα άστο, φύγε.

-Άντε βρε, και καλή επιτυχία!!




16 Μαΐ 2010

"Swan", beauty lounge

"'Ανθρωπε αγάπα" έγραφα στα προηγούμενα και συνεχίζω λέγοντας 'Άνθρωπε ,να σε αγαπάς"



10 πρωί Σαββάτου και παρκάροντας, ήδη αισθανόμουν όμορφα απ το χρόνο που αφιέρωνα σε μένα. Ανεβαίνοντας στο καινούργιο κτίριο της Λ. Πεντέλης στο δεύτερο όροφο με την είσοδο στο Swan ,βρισκόσουν σ ένα κόσμο ονείρου και ομορφιάς.

'Ένα περιβάλλον πολυτέλειας και απλότητας μαζί. Η ξενάγηση στο χώρο αρχικά ,και πριν ακόμη σε πάρει στα χέρια της η Tami (μη με ρωτήσετε αν έλεγαν έτσι το κορίτσι με τα μαγικά χέρια,έτσι μου άρεσε να τη φωνάζω)σε χαλάρωνε. Ο σωστός φωτισμός, η μουσική, οι ευωδιές απ τα αιθέρια έλαια, με μαγικό τρόπο σε ηρεμούσαν. Τα κεριά με τα χρώματα του χώρου πρόσφεραν υψηλή αισθητική και ηρεμία. Η Tami με απίστευτα διακριτικό, σχεδόν αθόρυβο τρόπο ,ήταν κοντά με τα μαγικά της χέρια να διώξει την ένταση, να χαλαρώσει τους "γραπωμένους" απ το άγχος ραχιαίους, να ηρεμήσει το νου και να λύσει όλο το κορμί, ως τις άκρες των δακτύλων. Ζεστά αιθέρια έλαια. Από την λεβάντα, λεμόνι, κέδρο, γεράνι και γιασεμί, το άρωμα που γλυκά ερέθισε την όσφρηση, ήταν το γεράνι. Η εσωτερική φωνή ένα είπε:
"Αφέσου".



Εναρμονισμένες πλήρως οι κινήσεις της Tami, με το κύμα, τη φωνή των γλάρων και τον ήχο που διάχυτος με το φλάουτο, προκαλούσαν ευεξία και απελευθέρωση. Τα αισθανόταν κανείς στο κέντρο της σκέψης. Νόμιζες πως άνοιγε η ψυχή σου και κάτι θα σου έλεγε . Σε σένα, στον εαυτό σου ,να το ακούσεις, να το αφουγκραστείς. Πρέπει να ακούς σε στιγμές τέτοιες ,απόλυτης χαλάρωσης τον εαυτό σου. Τα μηνύματα που σου δίνει η φωνή της ψυχής , να τα παίρνεις σοβαρά. Οποιαδήποτε στιγμή. Κι όταν είσαι πλήρως συγκεντρωμένος χωρίς να αποσπάται η προσοχή σου ,η φωνή είναι πιο δυνατή. Κι εκεί που τα αιθέρια έλαια με τις μαγικές τους ιδιότητες ταξιδεύουν τις αισθήσεις σου, η ψυχή σου ουρλιάζει. Χμ, οξύμωρο σχήμα.

Στη τελική του, ευεργετικό.

Ξεκινώντας έγραψα "Άνθρωπε να σε αγαπάς".

Μόνο όταν αγαπώ τον εαυτό μου, και τον φροντίζω με όλους τους τρόπους, μπορώ να τον σεβαστώ.
Αν τον αγαπώ, του δίνω και του αφιερώνω μικρά πράγματα, θα με στηρίξει.
Αγαπώντας τον, θα τον αγαπούν και οι άλλοι.
Αγαπώντας τον, θα γίνεται ο καλύτερος δάσκαλος μέρα με τη μέρα για μένα τον ίδιο, αλλά και για τους γύρω μου. Τους φίλους , τα παιδιά μου, τους ανθρώπους που είναι κοντά μου.

Κλείνοντας , χαραγμένα σχεδόν, έχω στο νου τα λόγια του αγαπημένου δάσκαλου Παναθήναιου, αγαπώντας με πάντα:

'Αν εκεί που είσαι σήμερα, αυτό δεν εκτιμάται,
τότε είσαι σε λάθος μέρος.
Καιρός να αλλάξεις μέρος ,όχι τον εαυτό σου".

....και συμπληρώνω,τον εαυτό σου να αγαπάς!
Σ ευχαριστώ δάσκαλε.

Σας φιλώ γλυκά εύχομαι καλή εβδομάδα και το τριήμερο που έρχεται στο "blue island" όποιος βρεθεί, να περάσει όμορφα:)




7 Μαΐ 2010

ΑΝΘΡΩΠΕ ΑΓΑΠΑ

Γυρίζω πίσω την εποχή που ήμουν παιδί. Δεν ξέρω , αν θέλω ν απαλύνω κάτι ή να κλειδώσω. Σκέφτομαι τη φρίκη πάλι και το χαμό , σκέφτομαι πού ζω , τί περιμένω, σκέφτομαι τα παιδιά μου, αλλά και σκέφτομαι και αυτά τα φονικά χέρια που έφεραν τη σκοτεινιά σε τόσους ανθρώπους. Με παρακαλώ να δώσω ένα αισιόδοξο μήνυμα, κάτι λίγο πιο γκρι στο μαύρο που μας βρήκε όλους. Τίποτε.........................................................................................................................

.........................................!!Άνθρωπε αγάπα! Φωνάζω τόσο δυνατά απόψε, μέχρι να πονέσω...

1 Μαΐ 2010

Εγώ, εσύ, εμείς!!

Πολύ πεσμένοι ρυθμοί, μειωμένα χαμόγελα, επιθετικότητα ,γκρίνια - γκρίνια επικρατεί . Η αλήθεια είναι πως δίκαια έχουμε αποσυντονισθεί. Δεν περνάμε και τις καλύτερες στιγμές της ζωής μας και της ιστορίας μας , ναι!! Ο οικονομικός κλοιός στενεύει όλο και πιο πολύ,η αγωνία έχει φέρει τα πάνω κάτω. Δηλώσεις, ανακοινώσεις, αποφάσεις. Η πρώτη κρυάδα είναι στη σκέψη μας, οι επόμενες θα είναι επί της ουσίας. Δίπλα και παραδίπλα μας θα βλέπουμε πεσμένα στρατιωτάκια, ρολά κατεβασμένα, κλειστά παραθύρια αλλά και κλειστά στόματα.

Δεν θα πιάσω τώρα θέμα για ΔΝΤ, έχει βουίξει ο τόπος. Απ τις λίγες φορές που οι περισσότεροι μιλάμε την ίδια γλώσσα. Όλοι έχουμε άποψη εκτός από αυτούς που επί έτη και έτη τσέπωναν. Όλα καλά για εκείνους ποιος ασχολείται , να τους στρίψει το λαρύγγι! Τες πα.


Εμείς εδώ οι κοντινοί και μακρινοί και οι διπλανοί. Γιατί τα βάζουμε ο ένας με τον άλλο?? Έχουμε κάτι να χωρίσουμε??Βλέπω καθημερινά δίπλα μου ανθρώπους να τσακώνονται, γνωστούς και άγνωστους για το τίποτε. Στο δρόμο, στα καταστήματα, στα σπίτια, στις εργασίες, ό ένας να φάει τον άλλο. Ήρεμα βρε παιδιά. Ποιος έχει να χωρίσει τι?? Κι αν σου πήρε τη σειρά κάποιος δεν θα σκοτώσεις κιόλας!!
Απότομοι στα παιδιά μας. Απότομοι στους συνεργάτες μας. Στο γείτονά μας. Στο σύντροφό μας. Στο φίλο μας. Έχω φρίξει. Σε αυτή τη δύσκολή ώρα που ok, δεν φταίμε εμείς και ναι ξέρω μπλα μπλα μπλα, εμείς θα τη πληρώσουμε κλπ, πρέπει να δείξουμε το χειρότερο εαυτό μεταξύ μας?? έλεος!!


Τίποτε δεν θ αλλάξει τώρα. Θα πορευτούμε με όλα αυτά. Δικαιώματα εργαζόμενων χάνονται. Πετύχει δε πετύχει αυτό θα είναι. Ανά τρίμηνο θα ανακοινώνονται πιθανόν νέα μέτρα σε περίπτωση μη βελτίωσης ή αποτυχίας των ήδη ανακοινωθέντων.

Μένω όμως στα απλά πράγματα, τα ανθρώπινα, τα λίγα. Την απλή σύνεση, πειθαρχία, και βελτίωση που μπορεί να έχουμε σαν άνθρωποι σε μια μικρή ομάδα, μια μικρή κοινωνία. Ν ασκηθούμε. Να οργανωθούμε. Ν αγαπήσουμε και να μην κατασπαράξουμε το διπλανό μας.

Μα δεν υπάρχει φορά που να βγω έξω και να μη πέσω επάνω σε καυγά. Ξεκατίνιασμα τελείως. Καμιά εξαίρεση για το χώρο που βρίσκονται. Μα σε εκκλησία, μα σε νοσοκομείο, μα σε εστιατόριο , αλλά και σε γειτονικά σπίτια ,όλο και κάτι γίνεται. Ναι εκεί προοδεύσαμε. Μάθαμε τη γλώσσα της καταγωγής μας!!

Ας γνωρίσουμε το αγνό σαπούνι, ας μη κυκλοφορούμε βρομύλοι έξω, ας μη φτύνουμε στο δρόμο, ας μάθουμε να μαζεύουμε τα περιττώματα των "αγαπημένων" μας σκύλων, ας μη λέμε ψέμματα, ας φύγει η μούντζα απ τη ζωή μας, ας μη φωνάζουμε δυνατά με τη δικαιολογία του μεσογειακού ταμπεραμέντου, ας μη φταίνε μόνο οι άλλοι για όσα συμβαίνουν, τέλος πάντων!!



Εντάξει δεν θα γίνουμε άγιοι αλλά το κτήνος ας φύγει αυτές τις δύσκολες ώρες!!

Ας γκρίνιαξα.Το φιλί φιλί!!