Χαιρετούρες δεξιά και αριστερά για καλές διακοπές ,καλή ξεκούραση και με το καλό , με το καλό να επιστρέψετε!
Πάντως στατιστικά αν το πάρω τόσα χρόνια κανένας δεν είναι ευχαριστημένος. Ο απόηχος των διακοπών δεν είναι ο αναμενόμενος. Οι περιγραφές και οι εξιστορήσεις απέχουν απ την πραγματικότητα. Στολίζονται απ το απέραντο γαλάζιο, απ το ηλιοκαμένο χρώμα ,παίρνουν τη μορφή αυτή που θα θέλαμε στην πραγματικότητα να συμβαίνει και προβάλλονται. Το "σιχτίρισμα" για αυτό που πραγματικά συνέβη, πνίγεται πίσω από τη δύναμη της επιβεβαίωσης.
Ευκαιρία ν αμπελοφιλοσοφίσω. Άλλο που δεν θέλω. Όπως πάντα άλλωστε!!
ΔΙΑΚΟΠΕΣ!
Η πιο όμορφη περίοδος του χρόνου. Εκεί όπου το ξυπνητήρι μπαίνει τιμωρία, η κρεμάστρα με την ένδυση της επόμενης ημέρας κλείνεται στην ντουλάπα και το πρόγραμμα της εργαζόμενης μητέρας πατάει τα γαλόνια του, εκεί ξεκινά η ολιγοήμερη αλλά αναγκαία χρυσή διακοπή του έτους. Πολύτιμη ,αλλά όχι από πλευράς απόδρασης πεντάστερου resort, αλλά πολύτιμη με πλούτο σκέψης.
Σκέψης, έστω και μέσα από μια συζήτηση χωρίς ουσία!!Ανάλαφρη!
Η τελευταία φορά που πήγα διακοπές με τα παιδιά ήταν στην Άνδρο.. Έκτοτε μου το ξεκαθάρισαν. 'Σ αγαπάμε, σ ευχαριστούμε, αλλά "Μεγαλώσαμε"!! Ok boys!!"Να προσέχετε και να περνάτε τέλεια".
"Όχι μόνο εμείς, αλλά και εσύ", μου απαντούν. Ευτυχισμένοι γονείς, ευτυχισμένα παιδιά! Σοφό.
Στα πλαίσια αυτού του διαχωρισμού, ανταμώνω το χρόνο. Με απόλυτα θετική σκέψη και ικανοποίηση. Χωρίς παράπονα και μεμψιμοιρίες. Απλά με θεωρώ τυχερή,τον έχω σύμμαχο. Ξέρει αυτός. Με θεωρώ τυχερή ακόμη και με τις αναποδιές που έχω συναντήσει μέχρι τώρα. Σε καλό μου βγήκαν.
Ετοιμαζόμαστε λοιπόν να κατηφορίσουμε....
Κότρωνας. Ψαροχώρι στην Λακωνική Μάνη που θα μας φιλοξενήσει για λίγες ημέρες και θα φροντίσει για το καλύτερο. Λίγες ναι, δεν είναι το πολύ το ζητούμενο, πια! Στο σημείο αυτό που ήρθαμε το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε πέρα απ την προσαρμογή , είναι να εκτιμάμε αυτά που έχουμε , που μας έμειναν, όπως θέλετε πείτε το. Το λιγότερο ή το περισσότερο που μπορεί να προσφέρει ο καθ ένας από εμάς στον εαυτό του είναι δώρο. Κοντά σε άλλα που έχουμε και δεν τα αναγνωρίζουμε.
Δώρα πατρίδας, ο συγκεκριμένος ήλιος, τα καταγάλανα νερά, το μέλι, το ζεστό ψωμί.....
Δώρα ζωής, οι ζεστοί άνθρωποι, οι φίλοι, το ζωηρό περπάτημα, η ανάσα......
Δώρα ανταμοιβής, η τύχη, οι συγκυρίες, οι συγκυρίες, οι συγκυρίες.......
Δώρο δικό μας, η αυτοεκτίμηση!!
Έλεγα για διακοπές όμως!
Θέλω να πάρω το λίγο αυτό χρόνο και να τον σπαταλήσω στο τίποτα. Μου χρειάζεται μετά από το χειμερινό εξαντλητικό πρόγραμμα. Θέλω να ξενυχτήσω και να κάνω "γουρουνιά" το ξημέρωμα. Να ξεχάσω τη διατροφή. Να διώξω για λίγο ρόλους τελειότητας, ετοιμότητας και χρησιμότητας. Να γράψω, που το χω στερηθεί.
Να επιστρέψω, και στην ερώτηση για το πώς τα πέρασα, απλά να χαμογελάσω και να πω :
"Ευτυχής, βρέθηκα".
Καλές βουτιές!
