Γυρίζοντας πίσω στο χρόνο και άσχετα με την πορεία της ζωής , για ένα πράγμα έχω να πω τα καλύτερα।
Η μαμά μου και η μαμά του।
Απ τη μία η μαμά Θηρεσία κυρία, διακριτική, ευγενική, υποστηρικτική όταν έπρεπε, να καμαρώνει τον γαμπρό της και την κόρη της και απ την άλλη η πεθερά Ευθαλία, με αγάπη στο γιο της και στη νύφη της χωρίς διακρίσεις, προστατευτική στα εγγόνια της και με προσφορά στην οικογένεια όταν την καλούσαν। Καθόλου μα καθόλου φορτική। Η νύφη της ήταν για εκείνη υπόδειγμα। Ήταν ικανή να τραβήξει το αυτί του δίμετρου γιου της αν φερόταν ,για τα δικά της κριτήρια, απρεπώς।
Και ποτέ μα ποτέ δεν έκριναν ούτε με καχυποψία διείσδυσαν। Αν και πιστεύω πως όταν η μάνα ή η πεθερά είναι καχύποπτη, έχει να κάνει με δικά της βιώματα। Αυστηρά δικά της.
Το καλοκαίρι περάσαμε όμορφα। Πολλά απογεύματα απολαύσαμε το δείλι στο Μπόλιβαρ μέχρι αργά, μέχρι που ο ήλιος τρύπωνε στο κόκκινο νερό και το σκοτάδι μας υποδεχόταν με σφηνάκια। Ναι ναι!!
Μια από αυτές τις αξέχαστες ημέρες, τυχαία (δε νομίζω) καθόταν δίπλα μια κιουρία πεθερά που με έκανε να ξεχάσω αυτά που ξέρω και έζησα σε αυτή τη ζωή!!
Επιβλητική, αυταρχική, ογκώδης,καπνίζουσα με βαριά φωνή,και αντιπαθέστατη κατά τα άλλα, το ομολογώ। Προστάτευε την εγγονή και την "κόρη" απ όλα τα κακά που μπορεί να τις βρουν। Ο ήλιος ,κακός। Το παιχνίδι, κακό। Τα αγόρια, για παιχνίδι?? Πα πα πα ,καταστροφή। Το κοριτσάκι καθόταν υποταγμένο και φοβισμένο δίπλα απ τη γιαγιά - πεθερά, όπου είχε το ρόλο του φύλακα - άγγελου। Ο Θεός να την κάνει άγγελο। Μάλλον δαίμονας ήταν।
Στην κόρη απ την άλλη, οδηγίες χρήσης:
-Έχε το νου σου στον "άνδρα σου", βλέπεις γύρω τι γίνεται!! Γεμάτο τσουλάκια η παραλία।" ।
-Μην τον αφήνεις ν απομακρυνθεί !!
-Τι πάει να πει θέλει μπυρόνι?? Να πας να του το φέρεις εσύ। Μην είσαι χαζή, θα του την πέσουν στο μπαρ!!
_Τον "άνδρα σου" και τα μάτια σου!!
Το κοριτσάκι αγνάντευε αμίλητο, ευνουχισμένο, μικρομέγαλο, αλλά χαριτωμένο κατά τα άλλα।
Η κόρη κυνηγούσε το "γαμβρό", κελεπούρι λέμε!!
Και η πεθερά είχε τον έλεγχο των πάντων। Χα!!
"Μπροστά κοιτάμε παιδί μου!"
"Πεθερά καλεί κόρη, όβερ। Μην τον αφήνεις ρούπι!!"
Όλα υπό έλεγχο !! Πυροβολείο, λέμε!
Το δείλι για να ομορφύνει τη σκέψη....
Μη με ρωτήσετε για τον "γαμβρό",τι έκανε, αφήνω να μαντέψετε!!
Tσίου με φιλί;))
Η μαμά μου και η μαμά του।
Απ τη μία η μαμά Θηρεσία κυρία, διακριτική, ευγενική, υποστηρικτική όταν έπρεπε, να καμαρώνει τον γαμπρό της και την κόρη της και απ την άλλη η πεθερά Ευθαλία, με αγάπη στο γιο της και στη νύφη της χωρίς διακρίσεις, προστατευτική στα εγγόνια της και με προσφορά στην οικογένεια όταν την καλούσαν। Καθόλου μα καθόλου φορτική। Η νύφη της ήταν για εκείνη υπόδειγμα। Ήταν ικανή να τραβήξει το αυτί του δίμετρου γιου της αν φερόταν ,για τα δικά της κριτήρια, απρεπώς।
Και ποτέ μα ποτέ δεν έκριναν ούτε με καχυποψία διείσδυσαν। Αν και πιστεύω πως όταν η μάνα ή η πεθερά είναι καχύποπτη, έχει να κάνει με δικά της βιώματα। Αυστηρά δικά της.
Το καλοκαίρι περάσαμε όμορφα। Πολλά απογεύματα απολαύσαμε το δείλι στο Μπόλιβαρ μέχρι αργά, μέχρι που ο ήλιος τρύπωνε στο κόκκινο νερό και το σκοτάδι μας υποδεχόταν με σφηνάκια। Ναι ναι!!
Μια από αυτές τις αξέχαστες ημέρες, τυχαία (δε νομίζω) καθόταν δίπλα μια κιουρία πεθερά που με έκανε να ξεχάσω αυτά που ξέρω και έζησα σε αυτή τη ζωή!!
Επιβλητική, αυταρχική, ογκώδης,καπνίζουσα με βαριά φωνή,και αντιπαθέστατη κατά τα άλλα, το ομολογώ। Προστάτευε την εγγονή και την "κόρη" απ όλα τα κακά που μπορεί να τις βρουν। Ο ήλιος ,κακός। Το παιχνίδι, κακό। Τα αγόρια, για παιχνίδι?? Πα πα πα ,καταστροφή। Το κοριτσάκι καθόταν υποταγμένο και φοβισμένο δίπλα απ τη γιαγιά - πεθερά, όπου είχε το ρόλο του φύλακα - άγγελου। Ο Θεός να την κάνει άγγελο। Μάλλον δαίμονας ήταν।
Στην κόρη απ την άλλη, οδηγίες χρήσης:
-Έχε το νου σου στον "άνδρα σου", βλέπεις γύρω τι γίνεται!! Γεμάτο τσουλάκια η παραλία।" ।
-Μην τον αφήνεις ν απομακρυνθεί !!
-Τι πάει να πει θέλει μπυρόνι?? Να πας να του το φέρεις εσύ। Μην είσαι χαζή, θα του την πέσουν στο μπαρ!!
_Τον "άνδρα σου" και τα μάτια σου!!
Το κοριτσάκι αγνάντευε αμίλητο, ευνουχισμένο, μικρομέγαλο, αλλά χαριτωμένο κατά τα άλλα।
Η κόρη κυνηγούσε το "γαμβρό", κελεπούρι λέμε!!
Και η πεθερά είχε τον έλεγχο των πάντων। Χα!!
Μη με ρωτήσετε για τον "γαμβρό",τι έκανε, αφήνω να μαντέψετε!!
Tσίου με φιλί;))