Girls on London!

Είμαι σίγουρη πως ο τίτλος παραπλάνησε σκέψεις! Περιμένατε καπελαδούρες και στιγμιότυπα , απ τον μεγαλόπρεπο γάμο του Πρίγκιπα!

Η αλήθεια είναι πως παρευρεθήκαμε στην προ ετοιμασία. Πώς νομίζετε πως έγιναν όλα??? 'Έτσι?? Επιλογή καπέλων, τούρτας, εδεσμάτων! Πολύ κούραση!

Ήταν σύντομο. Δεν ξεχυθήκαμε στα προάστια, δεν προλάβαμε. Εξ άλλου το Λονδίνο δεν γνωρίζεται σε τρεις ημέρες και δεν ήταν κι αυτός ο σκοπός άλλωστε.

Όμως ήταν αρκετό για να νοιώσουμε υπέροχα, να γελάσουμε μέχρι δακρύων, να πάρουμε γεύσεις, και ν απολαύσουμε το καλύτερο afternoon tea!! Στιγμές όμορφες, στιγμές ζεστές, χωρίς ψαλίδια στα χέρια. Υπήρχε αρμονία χρωμάτων, αισθητική, ήλιος ναι άπλετος ήλιος.


Συναντήσαμε και νοιώσαμε την φιλοξενία, ανταμώσαμε κούκλους Βραζιλιάνους και Ιταλιάνους,Μαραθωνοδρόμους, ξενέρωτες, ισχνές, πιομένες Λονδρέζες, αλλά και πολύ καλοντυμένους ανθρώπους. θα έλεγα τους Λονδρέζους καλόγουστους και gentleman. Στην πέννα λέμε!! Απ την άλλη μεριά την ζεστασιά στο βλέμμα που συναντάς στο τόπο μας δεν το είδα. Δεν ξέρουν να χαίρονται τις στιγμές. Διαπίστωσα πως δίνουν σημασία στην εικόνα. Δεν ξέρουν τι χάνουν!!

Πάντως ευχαρίστως ζούσα εκεί. Σαν Ελληνίδα βεβαίως. Σαν άνθρωπος που δεν "κλειδώνει" την καρδιά και ανοίγει το μυαλό. Σαν εμάς δηλαδή!!

Δεν θα καταφέρω να μοιραστώ όλες τις στιγμές. Το σίγουρο είναι πως θα πάρουμε λίγο αέρα. Το ταξί που μας περίμενε στο αεροδρόμιο, έψαχνε τη Lena!! Lena said, here I am!!
Δεν υπήρχε!!
Στο Chelsea το πρώτο βράδυ, με παρέα ,το Λονδίνο μας καλωσόρισε.

Hamley s η χαρά των παιδιών και η δική μας!!
Μετά από αρκετή ώρα περπάτημα καταλήξαμε στην Catherine Street, στο βάθος αριστερά OPERA TAVERN. Δεν ξαναπέρασαν τέτοιες ομορφοκοπέλες Ελληνίδες κεφάτες απ εκεί. Θα το θυμούνται για πολύ!

Χαρά Θεού!

....και το απαραίτητο shopping!!


Afternoon tea, like a Princesses!

Μα τι καλά, τι αξέχαστα!!Λένα , Εύη, Katrine.Ηλιόλουστες όμορφες ημέρες για ατέλειωτο περίπατο!

Hyde Park. Στεναχωρήθηκα που δεν πήρα το ποδήλατό μου μαζί!! Την άλλη φορά!

......όπως την άλλη φορά θα πιω τρεις μεγάλους πράσινους βαρώνους. Τελεία και παύλα!


Πολλά συνέβαλαν στο να περάσουμε όμορφα, αλλά αν δεν ήταν η Εύη, τίποτε δεν θα ήταν ίδιο. Της στέλνω κι απ εδώ ένα φιλί αν και κάθε " Πέμπτη - Girls " δεν το ξεχνώ!!

Τσίου

Ανάσταση με αγάπη

Αυτές τις αγαπησιάρικες ημέρες ήρθε στο μυαλό μου πιο πολύ από ποτέ, η ιστορία του ήλιου και του φεγγαριού. Αιώνες τώρα σταθερά, πιστά συναντιούνται μια και μοναδική στιγμή . Εκεί που η ημέρα διαδέχεται τη νύχτα. Για λίγα λεπτά ανταμώνουν, για λίγα λεπτά τα λένε όλα, αγαπιούνται δυνατά. Το αποτέλεσμα της στιγμιαίας ένωσής τους, είναι το δειλινό και τα μαγικά του χρώματα . Χαίρονται και ας ξέρουν πως ποτέ μα ποτέ δεν πρόκειται να σμίξουν για πάντα. Εκτιμούν τη στιγμή. Αιώνια υπόσχεση.

Αυτό το χορευτικό αγκάλιασμα που είναι μοναδικά αληθινό προσφέρει σε ολόκληρο το σύμπαν χρώμα ζεστό, που εκατομμύρια μάτια όταν το κοιτάζουν, ανοίγουν διάπλατα, ηρεμούν και αγκαλιάζουν .

Ας ταυτιστούμε με αυτό το αγκάλιασμα, έστω για μια στιγμή στην ημέρα και θα νοιώσουμε , είμαι σίγουρη πολύ διαφορετικά. Πολύ πιο ανθρώπινα.

Εύχομαι καλή Ανάσταση καλό Πάσχα με υγεία ,αγάπη και ανθρωπιά.
Ο μόνος τρόπος ν αναστήσουμε , όχι ν αλλάξουμε, τους ανθρώπους γύρω μας. Ο μόνος.

Φιλιά

Real friend

Η άνοιξη είναι εδώ και ήδη οι περισσότεροι γύρω μου έχουν ζεσταθεί. Ο ήλιος, αυτός που μοναδικά πάνω απ τον τόπο μας λειτουργεί . Αρκεί λίγο να σκάσει μύτη και μας διώχνει ότι αρνητικό μας έχει κατακλύσει.

Με τον ερχομό της ,ιδιαίτερα αυτή τη χρονιά, εξυμνώ τη ΦΙΛΊΑ. Όλα όσα υπάρχουν και όλα όσα κι εσείς σκέφτεστε , γύρω απ αυτή.

Και είναι άπειρα. Αλήθεια.

Με τιμά και την τιμώ.

Ομορφαίνει τα όμορφα

δυναμώνει τ αδύναμα

στηρίζει την επιτυχία (το πιο δύσκολο)

χειροκροτεί

έχει άποψη

δεν είναι απάτη

σε καταλαβαίνει από μακριά

ξεκαρδίζεται

δακρύζει απ τη χαρά σου

έχει χιούμορ

συμπονά

είναι παρούσα

ξέρει-γνωρίζει

και κυρίως

de telei na se gamisei.

Κι αν δε μπορείς φίλε-η μου να είσαι φίλος-η , γύρνα στην αγέλη σου.

Μ ενθουσιασμό γι αυτά που περιμένω, με μουσικές ξεσηκωτικές που θυμίζουν διακοπές - αρκεί που τις θυμίζουν - αγκαλιάζω τους φίλους μου και οι επιθυμίες ευχές μου.

Von Daler & Low Pressure - Real Love

΄φιλιά:)

Our mind, your mind!

Τα τελευταία 26 χρόνια από τις 6 παρά , έχω τον ίδιο πρωινό ,επαγγελματικά, ρυθμό. Βρέξει ,χιονίσει, και με δύσκολες πολλές φορές σα μητέρα συνθήκες, ποτέ δεν απουσίασα, χωρίς να υπάρχει πολύ μα πάρα πολύ σοβαρός λόγος. Ρουτίνα επαγγελματική ,που φέρνει κατάθλιψη κατά κάποιο τρόπο και ανία, δεν είχα και δεν έχω νοιώσει και δεν νομίζω ποτέ να μου συμβεί. Αγαπώ τη δουλειά μου. Μετά από τόσα χρόνια αισθάνομαι παραγωγική περισσότερο από ποτέ. Και επίσης συνεπής πιο πολύ από ποτέ. Παιδί του ιδιωτικού τομέα με σκληρή δουλειά, ακούραστη δεν επαναπαύθηκα, παρόλο που όλα αυτά τα χρόνια μεσολάβησαν προαγωγές, που στο δημόσιο μεταφράζονταν ή και μεταφράζονται ακόμη σε αραλίκι, συνεχίζω στη πρώτη γραμμή με την ίδια ενέργεια. Με τίποτε δεν περνάει απ το μυαλό μου να κοροϊδέψω ή να εργαστώ εις βάρος των συνεργατών μου. Έχουμε φθάσει σ ένα δύσκολο σημείο. Το μόνο που περιμένουμε ν ακούσουμε είναι "το λιγότερο". Προσωπικά είμαι αισιόδοξος άνθρωπος. Δε το λέω πεσιμιστικά. Όταν όμως γύρω μας κλείνουν επιχειρήσεις, η μείωση μισθών και οι περικοπές είναι πραγματικότητα, απολύσεις βασανίζουν τους γύρω μας, πραγματικά απορώ πως υπάρχουν άνθρωποι που συνεχίζουν να εργάζονται με ασυνέπεια, τσαμπουκά, διαπληκτισμούς, απουσίες, παραλήψεις και και και!! Ο ίδιος άνθρωπος αν χάσει τη δουλειά του, θ αρχίσει να κλαίγεται, να θεωρείται Ο άτυχος των καιρών, μέχρι και στα κανάλια θα τον δεις. Έχει την απαίτηση να τον σεβαστείς. Την οικογένειά του. Μα εσύ βρε αφελή άνθρωπε δεν σέβεσαι τον εαυτό σου και το παιδί σου. Μόνον εσύ. Απ τη στιγμή που σου δίνεται η ευκαιρία να διατηρήσεις τη θέση σου, να μη χάσεις αυτό που σου προσφέρεται, εκτίμησε το. Χαμογέλασε στον συνάνθρωπό που είναι απέναντι και αναζητά τις υπηρεσίες σου. Κοίταξε κατάματα τους συνεργάτες σου. Σκέφτομαι, και πάλι θα το πω, όλα συνδέονται και μπερδεύονται γλυκά στο μυαλό μου. Γιατί να μην εκτιμάς αυτό που έχεις? Τι είναι αυτό που προκαλεί στο μυαλό τη σιγουριά? Τι σημαίνει δεδομένο? Και γιατί χάνεις το κόσμο, με την απώλεια. Γιατί δεν προβλέπεις? Είμαστε απίστευτοι!! Τελείως θα έλεγα διαστροφικοί. Γι αυτό που έχω, αγωνίζομαι για να κατοχυρώνω συνεχώς, εξερευνώ για να κατέχω πιο πολύ, σέβομαι, για να φαίνομαι, ακούω ενεργά, για να μη με ξεχνούν, Παραδέχομαι και μαθαίνω Εκτιμώ. Απλά! Δεν είμαι απόλυτη, εννοείται, αλλά όταν οι άλλοι δείχνουν το φεγγάρι μη κοιτάζεις το δάκτυλο και μη ξεχνάς: The care for life,our mind!!

My day

Ένα ασχημοπαπάκι γεννήθηκε 4/4, μαυριδερό μαυριδερό, αλλά χαμογελαστό। Στερνοπούλι το φώναζαν, βενιαμίν το αγκάλιαζαν, τσόνι το χόρευαν, μα Κατερίνα το ονόμασαν। Έχει τις καλύτερες αναμνήσεις σα παιδί και ας μη το αγκάλιαζαν στα πάρτι τ αγόρια। Ας δίσταζαν όταν έπρεπε στο παιχνίδι να το φιλήσουν। Αυτό μεγάλωσε, μεγάλωσε, αναπτύχθηκε, άλλαξε। Πήρε πολύ φροντίδα, αγάπη , ντάντεμα, κανάκεμα και μια ολοκληρωμένη ανατροφή।Με αυτά τα όπλα αντιμετώπιζε και αντιμετωπίζει τα πάντα। Ο χρόνος δεν τη φοβίζει, πιστεύει πως θα γεράσει όμορφα। Ελπίζει και θ αγωνισθεί για να εκπληρώσει και τις φανερές και τις κρυφές της επιθυμίες।

Απ την ποιητική συλλογή '95 της Άντας Ζαφειροπούλου-Κουκουμέλη της αφιερώνω δυο στροφές:

"Μη ζητάς πολλά। Κράτησε τα λίγα।

Είναι η ζωή φωτεινή 'λιακτίδα।

Μη ζητάς πολλά,ζήσε τη χαρά।

Πάρε το πρωί κάποιο μονοπάτι,

διάλεξε μονάχος,ποιο θα είναι αυτό।

Πάτησε γερά, τρέξε, χοροπήδα।

Γράψε συ, της μοίρας τ άγραφο γραφτό"

। και απ την Yasmin Levy una noche mas। Άλλη μια νύχτα!

με φιλιά।