Σκέψη μου

Η υπομονή που έχω σ αυτή τη ζωή ή θα με ανταμείψει ή θα με καταστρέψει!!!

28 Μαΐ 2009

Έχει το διαζύγιο επέτειο?

Φέτος θα κλείσω 5 χρόνια από την ημέρα που επέλεξα να διακόψω την κοινή συζυγική μου ζωή.

Αυτά που αντιλαμβάνομαι σήμερα γύρω μου, ούτε μπορούσα να τα διανοηθώ, από τη θέση που ήμουν. Ίσως διότι με απασχολούσα και επικεντρωνόμουν απόλυτα σε μένα και στην οικογένειά μου. Στα προβλήματα που υπήρχαν και στις δυσκολίες. Αλλά δε θα σταθώ σ αυτό.

Αργά αργά και σταδιακά, και βάζοντας αρκετή τάξη στη ζωή μου, θα έλεγα ικανοποιητική, άρχισα να παρατηρώ τους γύρω μου από μία διαφορετική θέση. Ανθρώπους πολύ αγαπημένους μου που οι ζωές μας προχωρούσαν παράλληλα, επί χρόνια, αλλά και γνωστούς και συναδέλφους και και.......! ΚΑΙ ΑΠΟΡΏ.....


Πόσο συνειδητά ψεύτικα μπορείς να ζεις?

Τι σημαίνει βόλεμα, σ αυτή τη ζωή ?

Πόσο κερδισμένος είσαι , τελικά?

Ο κοινωνικός περίγυρος, έχει δύναμη?

Τι χάνεις?

Το ," κάνω το κορόιδο", σε βοηθάει?

Η οικονομική επιφάνεια ,που δε θέλεις να χάσεις, σε κάνει αξιοπρεπή?

Τι αγαπάς αλήθεια πιο πολύ?

Πόσα ψέμματα μπορείς να λες?

Πως πιστεύεις, οτι τα παιδιά που έφερες στο κόσμο, δεν αντιλαμβάνονται την αλήθεια?

Τι πρότυπα τους δίνεις?

Το "θυσιάζομαι" σ αρέσει να το λες ε?

Με ποιο δικαίωμα, για ν απολαμβάνεις εγωιστικά τα θέλω σου, κοροϊδεύεις τον άλλο?



Αρνείσαι να πεις πως κάνεις έρωτα κοιτώντας το ταβάνι!



Το διαζύγιό μου , ήταν από τις πιο συνειδητές και ώριμες αποφάσεις που έχω πάρει στη ζωή μου. Καυχιέμαι γι αυτό!! Για το θάρρος αν θέλετε, για την άρνηση του να ζω ψεύτικα. Αρνήθηκα πολυτελή αυτοκίνητα, ταξίδια και προσωπική υπηρεσία. Αρνήθηκα πιστωτικές κάρτες και την προσφώνηση ," να σας συστήσω τη σύζυγό μου". Εξόδους σε ρεστοράν με παρκαδόρους, δώρα , ρόλεξ......και .....και!

Το συναισθηματικό λούνα παρκ, δεν ήταν για μένα!




'Ένοιωσα, ναι ναι, τη δειλία ΣΟΥ.




Απ την άλλη ένοιωσα τι σημαίνει να σε κοιτούν καχύποπτα, να σε απορρίπτουν γιατί είσαι "νέα", "χωρισμένη","μόνη","όμορφη", και χαρούμενη!!
Ένοιωσα, τα λαίμαργα βλέμματα των "βολεμένων" αντρών, α α χα και τα απορριπτικά κοιτάγματα των απειλούμενων (??) γυναικών. Του τύπου "μακριά ο σκύλος δαγκώνει"!


Γέλασα , αυτοσαρκάστηκα, και λυπήθηκα ανθρώπους.

Τέλος ένοιωσα τη φιλία μεταξύ γυναικών σε όλο της το μεγαλείο. Είναι πολύτιμη και είμαι ευτυχισμένη γι αυτό. ΤΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ



Θα μου επιτρέψετε να γιορτάζω αυτή την επέτειο, που με δίδαξε, μ έκανε αγωνίστρια, και μου επιτρέπει πια να βάζω και το "πιστόλι στο κρόταφο"!!!!!



Φιλί


20 σχόλια:

So_Far είπε...

Σε καταλαβαίνω απόλυτα, εγώ κλείνω δυο χρόνια μετά ακριβώς από την ίδια απόφαση. Και αντιμετώπισα αρκετά από αυτά ειδικά εκείνο το
Απ την άλλη ένοιωσα τι σημαίνει να σε κοιτούν καχύποπτα, να σε απορρίπτουν γιατί είσαι "νέα", "χωρισμένη","μόνη","όμορφη", και χαρούμενη!!
Ένοιωσα, τα λαίμαργα βλέμματα των "βολεμένων" αντρών, α α χα και τα απορριπτικά κοιτάγματα των απειλούμενων (??) γυναικών. Του τύπου "μακριά ο σκύλος δαγκώνει"!
είναι τόσο μα τόσο αληθινό άσχετα αν κάνουμε ότι δεν το βλέπουμε πολλές φορές.
Και συμφωνώ ότι μπροστά στον αργό θάνατο καλύτερα έστω και ένα λεπτό αυτοδιάθεσης με αξιοπρέπεια
Λοιπόν αγαπητή μας Κατρίν, όλες μου τις ευχές για ακόμα καλύτερα στη νέα σου ζωή

Talisker είπε...

Εγω παλι πιστευω πως για καθε πραγμα πρεπει να ερθει η ωρα του
-καποιοι ανθρωποι το αντιλαμβανονται ακριβως on the time
-καποιοι αλλοι δεν το αντιλαμβανονται ποτε και η στιγμη τους ξεπερναει

και καποιοι απλα δεν εχουν ενα τετοιο ραντεβου γιατι ειναι καλα στο γαμο τους ...

Ο γαμος , για μενα ειναι μεγαλη αυταπατη
δεν μιλαω για αλλες απατες
για αυταπατες λεω

και ειναι ανεφικτο οσο κι αν το θεωρω απιστευτα ομορφο να γερνας μια ζωη με εναν ανθρωπο ηρεμα και γλυκα ..
εχει αλλαξει η ζωη μας
και οι πιο πολλοι δεν αντεχουμε ουτε τα ρουχα μας

ομως
απο τη στιγμη που τον κανεις
εχεις ευθυνες ...δεν τον χαλας για ψηλου πηδημα
μα τον χαλας σιγουρα
οταν ειναι νεκρος ..
γιατι την μεγαλυτερη ευθυνη την εχεις απεναντι στον εαυτο σου
και στα παιδια σου να σε βλεπουν υγιη και (οσο ) ευτυχη...


ετσι σκεφτομαι και πορευομαι ,
συμβιβαζομαι και προσπερναω τα οσα δυσκολα
γιατι
δεν πιστευω στους ανεφελους γαμους
ειναι μεγγγααααααλο παραμυθι
και δεν θελω να κοροιδευω τον εαυτο μου και τους αλλους παρουσιαζοντας την εικονα της τακτοποιημενης κυριας ..
( υποκριτικο πολυ )


πιστευω ομως οτι οταν αυτα που μας ενωνουν ειναι πολυ περισσοτερα απο αυτα που μας χωριζουν και γι αυτα αξιζει καθε μαχη

αγωνας ειναι και το να μεινεις
αγωνας ειναι και το να φυγεις

φτανει να ξερεις ποτε ειναι η ωρα σου ..και κυριως να φυγεις για σενα !

κι οσο θαυμαζω αυτους που μενουν κι απο κοινου αγωνιζονται


αλλο τοσο θαυμαζω κι αυτους που συνειδητα επιλεγουν την αυτοεκτιμηση τους και οταν κατι πεθαινει

δεν κοιτουν το ταβανι αλλα ζωγραφιζουν συννεφα σε νεους ουρανους

δεν ξερω αν υπαρχει καλυτερη ζωη για να στην ευχηθω
..πιστευω οτι η ζωη αν ειμαστε καλα μεσα μας ειναι παντα καλη μαζι μας τελικα

ξερω ομως σιγουρα πως σου αξιζει ενα μεγαλο χαμογελο θαυμασμου και εκτιμησης


-Στην υγεια σου Κατριν
(με ενα καλο Ταλισκερ φυσικα)!!!

orfia είπε...

Νοιωθω να θελω να σου πω ενα μπραβο. Με αγγιξε ολο αυτο που εγραψες. Και μεσω εσου να το πω σε ολες τις γυναικες που βιωσαν η βιωνουν κατι τετοιο. Οσο και αν αλλαξαν οι καιροι τα πραγματα ειναι παντα δυσκολα, οταν το ζευγαρι χωριζει για τους δικους του λογους... Στην ιδια πλευρα επι των πρακτικων θεματων αλλα για αλλους λογους.. σε καταλαβαινω..Νασαι παντα καλα και παλλικαρι..Μπραβο κοπελα μου... Φιλακια

katrine είπε...

@ So far: Όταν έχεις μεγαλώσει με αγαπημένους γονείς και τα πρότυπά σου να είναι υπέρ της οικογένειας, δύσκολα μένεις σε δήθεν παραμύθια. Ο ρατσισμός δυστυχώς υπάρχει. Είναι απόλυτα αποδεκτό( στο κοινωνικό περίγυρο) ένα άτομο που μένει στο γάμο και ας μην είναι πιστό και ας κάνει τη ζωή του, παρά να έχει χωρίσει και αληθινά να αγωνίζεται!
Απλή διαπίστωση.
Νοιώθω όμορφα χαίρομαι τη ζωή.Ξυπνώ κάθε πρωί και λέω just thank you.
Σ ευχαριστώ για τις ευχές και εύχομαι και σε σένα όμορφη ζωή
Φιλιά

katrine είπε...

@ Talisker: Ο γάμος είναι μια όμορφη κατάσταση.Είναι μοίρασμα, αγώνας και επιβάλει από μόνος του, αντοχή.

Δε μένω στην αιτία που χαλάει. Είναι προσωπικό θέμα. Είναι απαραίτητο να το δεις από πολλές πλευρές βεβαίως. Διαφορετικά λέγεσαι επιπόλαιος.

Και εγώ θαυμάζω τα όμορφα (αληθινά) ζευγάρια. Με τις χαρές και τις λύπες τους. Αμοιβαίος αγώνας πανταχόθεν και ολούθεν!!

Αλλά "οι τακτοποιημένες κυρίες", καλόόόό, και η ταμπέλα "ο σκύλος δαγκώνει" δυστυχώς υπάρχουν.

Σ ευχαριστώ
και κοίτα που θα πιω Moet απόψε!!!
Περιμένοντας τον Ταλισκερ, ματς μουτς καλό βραδάκι

katrine είπε...

@ orfia: Ε ναι ο άντρας δε πιστεύω οτι βιώνει την "καχυποψία". Θεωρείται και ηρωας πολλές φορές. Δε μιλώ σαν ειδική στο θέμα ,αλλά σα παθούσα. Ούτε κριτική κάνω Ορφία μου.

Η επέτειος αυτή με δυναμώνει και δεν θα πω όχι στα παρακάτω. Δε περιμένω να τα βρώ τέλεια. Απλά , .....αληθινά,.....με χιούμορ,....σύμπνοια,.....συμπαράσταση,......
και ok και η γκρίνιες στο παιχνίδι είναι αρκεί να είναι αληθινές!
Το dollitso-παληκάρι σου στέλνει φιλιά, τσιν τσιν

δεσποιναριον είπε...

Κατερινακι εχεις απιστευτη δυναμη. Τα εχω ακουσει απο σενα την ιδια, αλλα ετσι γραμμενα σα να εχουν μεγαλυτερη βαρυτητα. Δε ξερω ποσα θα πεις ακομα μεσα σ'αυτο το μπλογκ.
Οι αγωνες οπως τους λεει η Ταλισκερ προς οποια κατευθυνση εξαρτωνται απο πολλες παραμετρους και το αντικειμενο τους εξαρταται απο τη βαρυτητα που δινουμε σε καθε παραμετρο. Για σενα, επειδη σε ξερω, χαιρομαι που εχεις ανοιξει καινουργιους δρομους, αλλα δε θελω να σε βλεπω με εκεινο το πιστολι. Δε σου παει αφησε το.. Φιλια Κατερινακι

Valisia είπε...

Εύχομαι σε λίγο χρόνο να γιορτάζεις άλλες επετείους.Αυτή μας καλύπτει απλά για τώρα,νο;

Η κάθε απόφαση πρέπει να λαμβάνεται από τον ίδιο τον άνθρωπο για τον άνθρωπο.Είναι πολύ λογικό καθώς μεγαλώνουμε να αλλάζουμε,να εξελισσόμαστε.Αυτό δεν είναι αναγκαίο να αρέσει στον άλλο.Είναι ωραίο να έχουμε επιλογές και να νιώθουμε ελεύθεροι(κι όχι ευθυνόφοβοι) ανά πάσα στιγμή.

Καλή μέρα να έχουμε!

katrine είπε...

@δεσποινάριον: Βρε Δέσποινα πιστεύω στον εαυτό μου.
Η αλήθεια είναι πως δίνω βαρύτητα σε παραμέτρους που δε θα έπρεπε.Μου θυμίζω τη μητέρα μου (Παπαδοπούλα ουσα)που την ενδιέφερε η εικόνα που είχε προς τα έξω. Την στεναχωρούσε αν έλεγαν λόγια δυσάρεστα για κείνη.
Τώρα μετά από την 5ετία είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα,αλλά τα βίωσα μάτια μου.
Οk ok, παραδίδω τα όπλα, δεν με αντέχω, να φορώ φόρεμα με σφιγγοφωλιά και να μαι άγριο....
Φιλούδια καλή μου και όμορφή μου

katrine είπε...

@ Valisia: Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο άλλαξα ή εξελίχθηκα καλύτερα. Πολύ.
Αυτή είναι επέτειος στροφής 180°!!

Ευχομαι να ήταν καλό το πρωινό σου,καλή συνέχεια με ηθικόν υψηλόν, έτσι??

Penelope είπε...

Λοιπόν Κατερινάκι πήγα και είδα εχθές 'το μουσείο την νύχτα' με τα αλβιονάκια (παιδικό φιλμ) προς το τέλος ο πρωταγωνιστής είπε το' κλειδί της ευτυχίας είναι η Αγάπη' και ο second best είπε 'νόμιζα ότι ήταν η γυμναστική' :) Νασαι καλα και ελευθερη να γιορτάζεις όποια επέτειο σου 'γουστάρει' φιλιά

katrine είπε...

@Penelope:
"το κλειδί της ευτυχίας είναι η αγάπη"
Ό,τι καλύτερο έχω ακούσει τελευταία.

Ο μπούσουλας για όλα,πάντα!
Σ ευχαριστώ Πενελοπε να χαίρεσαι τα αλβιονάκια σου και να έχεις ενα όμορφο ΣΚ.Φιλιά

anepidoti είπε...

γλυκειά "γνώριμη"...μαζί σου!ίσως κάποτε μιλήσουμε για τα διαζύγια και τις αλήθειες τους!αλλά και για τα "βολέματα" που θεωρητικοποιούνται...ξέρεις εσύ πιά!!!!
φιλί και καλή επέτειο!

katrine είπε...

@anepidoti: Ο Μάιος, 5η επέτειος και η απόλυτη στιγμή, που λέω "καλώς έπραξα"!!!Δεν παύει να είναι μια ήττα στη ζωή μου,αλλά είμαι αισιόδοξη, χαίρομαι και τα παιδιά και τη ζωή .Σ ευχαριστώ.

Τώρα είναι αλλιώς!!

Ανώνυμος είπε...

Πάνε δυό χρόνια που χώρισα. Μένω μόνη σε μια πόλη ξένη και συντηρώ τα δυο μου παιδιά. Δε πικραίνομαι για το χωρισμό. Απλά δεν έχω ως σήμερα συγχωρήσει τον εαυτό μου για τη κακή μου επιλογή. Είναι τρομακτικό το ότι καλούμαι στα σαράντα πέντε μου να πληρώσω τις συνέπειες ένος λάθους που διέπραξα, νέα και αφελής, στα είκοσί μου μόλις χρόνια.
Ωστόσο απολαμβάνω τη περηφάνια και τη μοναξιά μου και εύχομαι σ΄ολες μας εκείνα π΄αξίζουμε.

katrine είπε...

@ Ανώνυμος:

Καλως ήρθες ανώνυμη. Μα έίκοσι χρονών ήσουν πολύ μικρή για να έχεις την ωριμότητα ν αποφασίσεις!
Μη τιμωρείς τον εαυτό σου.
Απόλαυσε τα καλά της ζωής σου.
So that...
Σίγουρα έχεις αναστήσει δυο παιδιά και έχεις τη γνώση να επιλέξεις τα καλύτερα!!

Πίστεψέ με, πως θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που έστω και αυτή τη στιγμή ορίζω τη ζωή μου.
Με ΤΙΠΟΤΑ δεν θα άφηνα να φθάσει αυτή η ζωή που μου μένει ,στο τέλος της ,παρέα μ ένα ΛΑΘΟΣ.

Ούτε και εσύ!!
Καλη συνέχεια και καλή εβδομάδα

Ανώνυμος είπε...

katrine δε μπορείς να ξέρεις τι χαρούμενη έκπληξη ήταν για μένα το σχόλιό σου. Μόλις πριν λίγο καιρό πήρα ένα χαζοπτυχιάκι στους Η/Υ κι αυτή ήταν η πρώτη μου ανάρτιση από το χώρο μου, από τον προσωπικό μου υπολογιστή. Μ΄ έκανες να νιώσω πως ακόμα μπορώ κάπου ν΄ ακουμπάω. Πως τελικά πράγματι ο κόσμος δε τελειώνει για ένα λάθος. Σ΄ευχαριστώ

katrine είπε...

@ Ανώνυμη:
Ανώνυμη καλωσυνάτη είσαι καλοδεχούμενη εδώ!!

Από τα λάθη μας μαθαίνουμε.
Σκοπός είναι να μην επαναλαμβανόμαστε! Διότι τότε θα έχουμε εμείς την ευθύνη.

Να είσαι καλά και καλές διαδρομές στη μπλογκόσφαιρα.

Ανώνυμος είπε...

Γειά σου και πάλι. Τις διαδρομές μου τις κάνω τακτικά. Πότε ξεχνιέμαι, πότε γελώ, πότε θυμώνω. Το άσχημο είναι πως είμαι πάντα εδώ σ΄αυτό τον άχαρο παντάξενο τόπο...Τέλος πάντων. Σε θυμήθηκα άξαφνα όπως θυμόμαστε κάθε μας πρώτη φορά κι είπα να σου ευχηθώ καλές βουτιές

katrine είπε...

@ Ανωνυμος:
Καλό μήνα και να μη θυμώνεις. Ο θυμός είναι κακός σύμβουλος. Να ξεχνιέσαι ,να γελάς ,να ζεις την κάθε στιγμή καλή ή κακή αλλά να μη θυμώνεις,ναι??
Mου κάνει εντύπωση που γράφεις μόνο σε αυτή την ανάρτηση. Μπορείς να μπαίνεις και σε πιο φρέσκες.Δεξιά κάτω, υπάρχει αρχειοθήκη ιστολογίου που σου δίνει τη δυνατότητα να τις δεις όλες αν θέλεις. Είσαι ευπρόσδεκτη στο έχω πει ok?
Καλό καλοκαιράκι και σε σένα να περάσεις όμορφα