Σκέψη μου

Η υπομονή που έχω σ αυτή τη ζωή ή θα με ανταμείψει ή θα με καταστρέψει!!!

27 Ιαν 2010

Μαθήματα.....

Χθες στην σχεδόν καθημερινή επίσκεψη στο Σούπερ μάρκετ, έκανα τη καλή μου πράξη, αλλά πλούτισα κιόλας.

Στο ταμείο λοιπόν, μπροστά μου ένας ανθρωπάκος πολύ πολύ αδύνατος, καχεκτικός σχεδόν, ευγενέστατα παραμέρισε τα πράγματά του για να χωρέσουν τα δικά μου που ήταν περισσότερα.
" Παρακαλώ, βάλτε τα όλα, εγώ δυο πραγματάκια έχω."
"Ευχαριστώ", του είπα χαμογελώντας
Αυτόματα, κοίταξα τα είδη που είχε έτοιμα να πληρώσει. Μια σοκολάτα, τη πιο μικρή που υπήρχε αμυγδάλου, ένα πακέτο πτι μπερ , και δύο γιαούρτια.
"3,70 ", του λέει η ταμίας.
Ψάχνοντας τη τσέπη του βγάζει ένα σχεδόν άδειο χιλιοανοιγμένο πορτοφολάκι, ξέρετε από αυτά τα παλιά που ανοίγουν στη μέση και βάζεις ψηλά,μετρούσε, ξαναμετρούσε και τα μάτια του κοκκίνισαν.
"Μπορώ να πάρω το ένα γιαούρτι?" λέει αμήχανα, με ντροπή σχεδόν, στη κοπέλα. "Ξέρετε ήθελαν τα εγγονάκια μου σοκολάτα και να μη τους χαλάσω χατήρι έφυγα βιαστικά και δεν.....!"

'Έμεινα με κομμένη την ανάσα και τον κοιτούσα. Δεν το πολυσκέφτηκα.
"Συγνώμη μου επιτρέπετε να πληρώσω το γιαούρτι σας?" του λέω και συνεχίζω,
" μου έχει συμβεί πολλές φορές ν αφήσω αφηρημένη τα χρήματα στο σπίτι, σας παρακαλώ". Δεν ήθελα να τον προσβάλλω, το πρόσεξα πολύ.

"Με τέτοιο κρύο που να πηγαινοέρχεστε τώρα?"

Με κοίταγε σα Θεό. Γρήγορα γρήγορα πλήρωσα τη ταμία μη δίνοντας έμφαση, με χιλιοευχαρίστησε και έφυγε.

Σκεφτόμουν και παρακαλώ πραγματικά να μου παρουσιάζονται καθημερινά, τόσο κοντά δίπλα μου τέτοιοι άνθρωποι. Να μου ξυπνούν την σκέψη του πόσο αχάριστη αρκετές φορές είμαι σ αυτή τη ζωή. Να εκτιμώ πραγματικά τα καλά που μου έρχονται. Να σταματήσω να είμαι τόσο καταναλωτική. Γιατί είμαι. Μπαίνω στο σούπερ μάρκετ και δεν έχω έλεγχο.
Θέλω, θέλω θέλω και δεν ησυχάζω. Μόλις περνούν λίγες ημέρες αρχίζω το καθάρισμα του ψυγείου και πετώ πετώ πετώ ότι ήθελα στην ουσία. Είμαι απίστευτη.



Μέσα βαθιά στη σκέψη μου θα τον ευχαριστώ αυτόν τον μικροσκοπικό ευγενικό χριστιανό που άθελά του, έδωσε μάθημα ζωής.
Καλημέρα



23 σχόλια:

Talisker είπε...

αστα ...

δυστυχως τετοιες σκηνες πληθαινουν

και συχνα νιωθουμε αδυναμοι να βοηθησουμε..

ολο και περισσοτερο!!

δεν θα σου πω μπραβο Κατερινα μου
θα ηταν χαζο
δεν εκανες το κειμενο γι αυτο...

θα σου πω μονο να ευχομαστε
να μην εχουμε τετοια γεραματα κι εμεις

γιατι εμεις , η δικη μας η γενια με ολες τις ανεσεις, δεν ειναι και ψημμενη οπως οι παλιοι ...

ριξε μια ματια να δεις τι γινεται...


σε φιλω πολυ πολυ καλημερα!!!
(θα τα πουμε και απο αλλου μετα !)

ΓΙΑΝΝΑ είπε...

Κατερινα εχω συγκινηθει.Μου συνεβει ενα αναλογο περιστατικο σε ενα σουπερ μαρκετ στην Κρητη.Σχεδον ποτε δεν φανταζομαστε τι υπαρχει εκει εξω.Και οπως λεει η Ταλι,οι παλιοι αντεχανε,ειχανε μαθει αλλιως εμεις τι θα κανουμε οταν ερθουν τα δυσκολα.Ενα μαθημα ακομα πηρα σημερα κι ευχαριστω.

fevis είπε...

Υπήρξε μια εποχή στην ζωή μου, πολλά χρόνια πριν, που έπρεπε να διαλέξω αν θα πάρω γάλα σε σκόνη για τον Άρι από το σούπερ μάρκετ ή κιμά για μένα... Την θυμάμαι πάντα αυτή την περίοδο, που ήταν από τις δυσκολότερες της ζωής μου αλλά και απο τις πιο ευτυχισμένες ταυτόχρονα, και με κρατάει πάντα με τα πόδια στην γη...Γερά.. Καλημέρα και φιλιά..

Ανώνυμος είπε...

μπράβο μανάρι μου μπράβο...
ξέρεις κάποια πράγματα που για πολλούς θεωρούνται δεδομένα...για κάποιους άλλους δεν είναι!

Γιώργος είπε...

Μπραβο Κατερίνα πολυ καλά εκανες που βοήθησες έναν συνανθρωπό μας να βγεί απο αυτήν την δύσκολη θέση που ήταν,έτσι είναι παρα πολλοι σήμερα που εμεις δεν θέλουμε να τους βλέπουμε.
Το ότι είσαι καταναλωτικη δεν φταίς κατα πολύ και εσυ μας το έχουν επιβάλει ασυνήδητα.
Συνέχισε την φιλανθωπία σου όποτε μπορείς γιατί θα βοηθάς πολλούς ανθρώπους με αυτό τον τρόπο.Να είσαι πάντα καλά και καλά να περνας πάντοτε.Καλή σου μέρα.

Γιώργος είπε...

Μπραβο Κατερίνα πολυ καλά εκανες που βοήθησες έναν συνανθρωπό μας να βγεί απο αυτήν την δύσκολη θέση που ήταν,έτσι είναι παρα πολλοι σήμερα που εμεις δεν θέλουμε να τους βλέπουμε.
Το ότι είσαι καταναλωτικη δεν φταίς κατα πολύ και εσυ μας το έχουν επιβάλει ασυνήδητα.
Συνέχισε την φιλανθωπία σου όποτε μπορείς γιατί θα βοηθάς πολλούς ανθρώπους με αυτό τον τρόπο.Να είσαι πάντα καλά και καλά να περνας πάντοτε.Καλή σου μέρα.

δεσποιναριον είπε...

Το κυριως μαθημα, δεν ειναι η καλη πραξη, ειναι το τι ειπες κανοντας την καλη πραξη.Κατι που δεν προσεβαλε τον ανθρωπο κατι που υπονοουσε οτι μπορει να συμβει στον καθενα. Το μαθημα το εδωσε ο παπουλης. Πολλα τα μαθηματα. Υπερκαταναλωση.. θα πνιγει σιγα σιγα αφηνοντας σε πολλους ψυχολογικα προβληματα.
Φιλακια!

katrine είπε...

@ Talisker:

Ναι
όπως το λες,να μην έχουμε τέτοια γεράματα,
πόσες μα πόσες φορές το έχω σκεφθεί αυτό.

Η εικόνα αυτού του ανθρώπου αποτυπώθηκε. Είχε μια έκφραση το πρόσωπό του που δεν μπορώ να περιγράψω. Το θάρρος του ,αλλά και η ευγένειά του.
Τίποτε δεν έχουμε τελικά. Αυτό μου έμεινε.
..και πίκρα πολύ.

Φιλιά φιλάκια και μόνο που απ το Πανεπιστήμιο απαντάς και γράφεις λεξούλες, ακόμη πιο πολλά φιλάκια.Περιμενω, ναι??

katrine είπε...

@ΓΙΑΝΝΑ:
Ποτέ δεν είχα έρθει Γιάννα μου στην ανάγκη να βοηθήσω στο δρόμο ,οχι όχι μια φορά μόνο πολύ παλιά σ ένα φανάρι, η απόγνωση όμως αυτού του γεράκου ,αυτή τη στιγμή της ζωής μου, με άγγιξε.

Ή με φόβισε κιόλας. Δε ξέρω.

Ας λέμε τουλάχιστον ευχαριστώ, καθημερινά γι αυτά που έχουμε, τώρα.

Καλό απόγευμα φιλάκια

katrine είπε...

@ Fevis:
Εύη μου τι σπουδαίο και τι ζεστό αυτό που έγραψες.
Που το σκέφτεσαι, που το μοιράζεσαι, που το έζησες.

Με καθήλωσες. Σ ευχαριστώ, σ ευχαριστώ.

..στη γη...Γερά!!
Φιλιά ζεστά

katrine είπε...

@ glaykidarling:
Το μπράβο ας το πάρει ο ανθρωπάκος αυτός Glayki μου.

Κάηκε όποιος μείνει σε δεδομένα , κάηκε,μονδέλα μου
Φιλιά γλυκά απ τη Κατερίνια:)))

katrine είπε...

@ george -zampiakis:

Δεν το πολυσκέφτηκα ξέρεις george.Ούτε καν φιλανθρωπικά το είδα.

Εκείνη τη στιγμή αστραπιαία έπραξα. Προκάλεσε μια στεναχώρια το σκηνικό αυτό.Τόσο κοντά μου.

Όσο για το καταναλωτική. Είναι μια πικρή ιστορία που δε θα μου γλυτώσει θα τη στρώσω.

Την καλησπέρα μου

katrine είπε...

@δεσποινάριον:

Ήταν πολύ σημαντικό βρε φιλενάδα να προσέξω μη τον προσβάλλω. Αν το σκεφθείς μπορείς να βρεις και το μπελά σου. Για σκέψου το!! Διακριτικά. μα είχαν κοκκινίσει τα ματάκια του ρε γαμώτο.
Οδηγώντας προς το σπίτι χιλιες βρισιές έριξα για αυτή την άτιμη τη ζωή.Πφφφ!!

Πολλά τα μαθήματα σίγουρα.

Και στα πολλά και στα λίγα Δεσποινιώ γιατί καήκαμε.

Φιλάκια φιλένια

orfia είπε...

Αυτη ειναι η ΖΩΗ, η καθημερινοτητα μας, που καποιες φορες γινεται ουτοπικη και νομιζουμε οτι για ολους ειναι το ιδιο..ε! λοιπον δεν ειναι. Η ζωη ειναι εκει εξω και χρειαζεται προσπαθεια να μην μας πνιξει ο μικροκοσμος μας.!!!
Σ΄αγαπω ε?? καιτο ξερεις!!!
Φιλιααα πολλαααα!!!

katrine είπε...

@ orfia:
Η αλήθεια είναι πως δεν μπορούμε να δούμε Λενάκι κάτω απ τη μύτη μας τίποτε.
....μέχρι να μας χτυπήσει τη πόρτα φυσικά και
δυστυχώς δεν μπορούμε να φανταστούμε πόσο, οποιαδήποτε
"φτώχια " ,και να είναι,
είναι τόσο κοντά μας.

Είσαι καρδούλα και γω σ αγαπώώώ:)))
σμουατς σμουτς

Ρούλα είπε...

Κατερίνα μου αυτό που πονάει περισσότερο σε περίοδο οικονομικής ανέχειας δεν είναι τόσο η στέρηση όσο είναι το συναίσθημα της χαμένης αξιοπρέπειας!πόνος ψυχής οξύς που σε καταρρακώνει.Όταν είναι γενικό το φαινόμενο είναι διαφορετικά,δεν διαφέρεις από το διπλανό σου,δεν σε πειράζει και τόσο πολύ.Έλα όμως που όσο πάει ανοίγει η ψαλίδα,εκεί είναι το δύσκολο.
σου αξίζει ένα μεγάλο εύγε συμμαθήτρια για τον τρόπο που το χειρίστηκες.Ααα δε θέλω να κοκκινίσεις,για καλό το λέω!
φιλάκια

Ρούλα είπε...

τι βλέπω?συνέλευση έχουμε οι τρεις χάριτες στη σειρά?
φιλάκια Όρφια και σε σένα τώρα σε είδα!

katrine είπε...

@ Ρούλα:

Ακριβώς, χαμένη αξιοπρέπεια. Μα φάνηκε, ντράπηκε ο δόλιος βρε Ρούλα.

Φοβήθηκα προς στιγμήν μη τον προσβάλλω,λειτούργησα γρήγορα αυθόρμητα. Και εννοείται πως ούτε το σχολίασα με τη ταμία που τη γνώριζα. Απλά η στεναχώρια με τσάκισε εκείνη τη στιγμή.


Το βλέμμα του έτρεξε μακριά, ποιος ξέρει τι θα σκεφτόταν.

Αγαπημένη συμμαθήτρια σε φιλώ και σκέφτομαι πως όλα όσα πράττουμε σαν αντίλαλος μας επιστρέφουν με διάφορους τρόπους.

Φιλάκια μαζί με κρεμ μπρουλέ που μόλις έβαλα στόχο!!

katrine είπε...

@Ρούλα:

Τρεις χάρητες, τρεις κορασίδες ,ναι???

Ra Ma είπε...

Έτσι ψωνίζουν οι περισσότεροι παππούδες που βλέπω ...πολύ μετρημένα. Σε αυτή την περίπτωση δεν μιλάμε για υπερκαταναλωτισμό αλλά για ακρίβεια και φτώχια.

Γενικά με ενοχλεί όταν ο άλλος με τη συμπεριφορά του στο ρίχνει στο φιλότιμο, κοινώς εκβιάζει τα συναισθήματά σου, για να του δώσεις μια βοήθεια. Εδώ υπήρχε αξιοπρέπεια και αγάπη του παππού για τα εγγονάκια του.

Καλά έκανες, μου έχει συμβεί να είμαι έτοιμος να δώσω αλλά τελικά δεν χρειάστηκε.. Το χειρίστηκες δε πολύ καλά. Και σίγουρα το μάθημά μας το παίρνουμε.

Πολλές καλημέρες!!!

katrine είπε...

@Radio Marconi:
Σωστά! Οι ηλικιωμένοι άνθρωποι που έχουν ζήσει παλαιότερα δύσκολες καταστάσεις έτσι συμπεριφέρονται.Είναι πιο προσεκτικόι και ίσως σωστότεροι στο τρόπο που ψωνίζουν. Αν κρίνω απ τον πατέρα μου, έτσι είναι.

Όμως αυτός ο χριστιανούλης ήταν πολύ αυθεντικός και "κατακόκκινος".Δεν μπόρεσα ν αντισταθώ.

Αν καλέ μου Marc, σου έτυχε και το σκέφτηκες,ok, είναι σαν να το έκανες.
Σου ευχόμαστε τα κορίτσια καλό βραδάκι:)))

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΜΑΘΗΜΑ ΖΩΗΣ.ΜΡΑΒΟ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΕΣΥ ΤΟ ΠΕΡΑΣΕΣ ΜΕ ΑΡΙΣΤΑ.ΑΣ ΕΚΤΙΜΑΜΑΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΛΥΠΗΡΟ.

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ:))

katrine είπε...

@ JK O SKPOYTZAKOS:
Καλό μήνα να έχουμε Σκρουτζάκο και το σίγουρο είναι πως όλα τόσο καθημερινά γύρω μας περιφέρονται,αρκεί να τα προσέχουμε να τα παρατηρούμε, και φυσικά να πέρνουμε μαθήματα.
Καλό βράδυ