Σκέψη μου

Η υπομονή που έχω σ αυτή τη ζωή ή θα με ανταμείψει ή θα με καταστρέψει!!!

26 Φεβ 2010

The Theme!!

Έχει ερημιά αυτή η βραδιά.
Ερημιά, που έχεις κόσμο γύρω σου και δε βλέπεις τίποτε.
Ερημιά, που οι φωνές είναι δυνατές και σε τρελλαίνει η σιωπή.


Ερημιά, που σου μιλούν και αδυνατείς ν απαντήσεις.
Που τα γέλια των άλλων, σε τρυπούν.
Που οι δείκτες, σε τραυματίζουν.



Που αυτό που αναζητάς ,το μυαλό το πνίγει.

Έχει ερημιά αυτή η βραδιά.

Μόνο η μουσική σε ηρεμεί. Mε συντροφεύει.

"Τσάι στη Σαχάρα"
The Sheltering sky theme.



27 σχόλια:

Roadartist είπε...

Καλό βράδυ με όμορφες επιλεγμένες μουσικές..

maya είπε...

τέτοιες νύχτες είναι όμως καθαρτικές ...
ναι ακόμη κι αυτό αντίξοο ακούγεται
αλλά έτσι είναι .

την καλημέρα μου

χαμόγελο!
χχχχχχχχ

katrine είπε...

@ Roadartist:
Πολλές μα απίστευτα φορές, είναι σωτήρια η επιλογή των ακουσμάτων.

Σ ευχαριστώ artista μου ,κύλησε ήρεμα.

katrine είπε...

@ maya:

Maya ναι ναι,

είναι καθαρτικές, διότι

είναι επιλογή. Ό, τι σε υποχρεώνει σε σταυρώνει κιόλας.

Καλό ΣΚ πεταλουδίνα φίλη της φίλης μου. Φιλί:)))

ΓΙΑΝΝΑ είπε...

Κατερινακι κατι μελαγχολικο σε βρισκω.
Ενα χαμογελο και ενα φιλι.

katrine είπε...

@ ΓΙΑΝΝΑ:
Γιάννα μου σ ευχαριστώ
μια μελαγχολική στιγμή φέρνει δυνατές φλασιές σκέψης.

Χαίρομαι που το μοιράζομαστε εδώ.Είπαμε να είμαστε ο εαυτός μας.

Φιλάκια και καλό Σαββατοβραδάκι

Ρούλα είπε...

Πέρασα
Ταξίδεψα μάλιστα.
Πῆγα κι ἀπὸ ἐδῶ, πῆγα καὶ ἀπὸ ἐκεῖ...
Παντοῦ ἕτοιμος νὰ γεράσει ὁ κόσμος.
Ἔχασα κι ἀπὸ ἐδῶ, ἔχασα κι ἀπὸ κεῖ.
Κι ἀπὸ τὴν προσοχή μου μέσα ἔχασα
κι ἀπὸ τὴν ἀπροσεξία μου.
Πῆγα καὶ στὴ θάλασσα.
Μοῦ ὀφειλόταν ἕνα πλάτος. Πὲς πῶς τὸ πῆρα.
Φοβήθηκα τὴ μοναξιὰ
καὶ φαντάστηκα ἀνθρώπους.
Τοὺς εἶδα νὰ πέφτουν
ἀπὸ τὸ χέρι μιᾶς ἥσυχης σκόνης,
ποὺ διέτρεχε μιὰν ἡλιαχτίδα
κι ἄλλους ἀπὸ τὸν ἦχο μιᾶς καμπάνας ἐλάχιστης.
Καὶ ἠχήθηκα σὲ κωδωνοκρουσίες
ὀρθόδοξης ἐρημιᾶς.
Ὄχι, δὲν εἶμαι λυπημένη
Κική Δημουλά
Σήμερα είναι μια άλλη μέρα ή μάλλον μια άλλη νύχτα και έχει ένα φεγγάρι....
υγ.δεν μπορείς να πεις,μπορεί το Λενάκι μας να είναι αρρωστούλικο αλλά τουλάχιστον προσπάθησα να την αντικαταστήσω :)

Vassilis είπε...

Πανέμορφη μουσική και πολύ ωραία η ταινία με μαγευτικές εικόνες της ερήμου και της ατέλειωτης ...αμμο-θάλασσας.
Βρήκα ένα απόσπασμα από την αφήγηση της ταινίας και σκέφθηκα να στο γράψω:
"Eπειδή δεν ξερουμε πότε θα πεθανουμε,βλέπουμε την ζωή σαν ενα ανεξάντλητο πηγάδι.
Κι όμως όλα συμβαίνουν μόνο ορισμένες φορές..κι αυτές είναι ελάχιστες.
Πόσες φορές θα θυμάσαιένα απόγευμα των παιδικών χρόνων..ένα απόγευμα που είναι τόσο βαθιά μέρος της ύπαρξής σου, ώστε δε μπορείς να διανοηθείς τη ζωή σου χωρίς αυτό;
Ίσως τέσσερις ή πέντε. Ίσως ούτε καν τόσες.
Πόσες φορες θα δεις την πανσέληνο; Ίσως είκοσι."
Κι όμως όλα φαίνονται απεριόριστα.."
Καλό βράδυ:)

Σταλαγματιά είπε...

Τρέμω την μοναξιά, όχι εκείνη που νιώθεις όταν είσαι μόνος, αλλά εκείνη που νιώθεις ανάμεσα σε πλήθος ανθρώπων.

Γλυκό ξημέρωμα !

panathinaeos είπε...

μερικες ερωτησεις:
1. μεσουσης της μοναξιας εισαι εν πλω η προσαραγμενη;
2. ο ανθρωπινος περιγυρος επικοινωνει και επικοινωνειται η ειναι περισσοτερο διακοσμος;

ειδα την ταινια στο λονδινο με την τοτε αγαπημενη μου και αυτο που μου εχει μεινει σαν αναμνηση ειναι ενα αδιεξοδο, μια καταδικη, σα να ειναι η ερημος ενας τεραστιος ταφος
σα να ειναι οι πρωταγωνιστες μοιραιοι και αδυναμοι να αντισταθουν στην τεραστια δυναμη που τους ωθει αργα και σταθερα στην αμμωδη ληθη
ειναι η αναμνηση ενος ερωτα βουτηγμενου στην αμμο και την καψα

λιγο μετα η τοτε αγαπημενη χαθηκε στην ερημο του μοντρεαλ την εποχη που ελοιωναν τα χιονια και γω δεν την αναζητησα

Phivos Nicolaides είπε...

Όμορφες μουσικές επιλογές! Καλή σου μέρα.

island είπε...

Ξημέρωσε όμορφα;

Vrakas Kostas είπε...

Αλλο η ερημια,
κι αλλο η μοναξια..
Το ενα ειναι περιβαλλον,
και το αλλο..συναισθημα..

Ra Ma είπε...

Αυτό δεν είναι ερημιά, ...βάσανο είναι.

Με το φως της ημέρας, αυτό που αναζητάς φαίνεται περισσότερο πραγματοποιήσιμο.

Καλησπέρες!!

katrine είπε...

@ Ρούλα:
Είσαι εξαιρετική παρέα Ρούλα, να ξέρεις, και η Κικη Δημουλά μ έχει βρει αρκετές στιγμές στις γραφές της. Σ ευχαριστώ πολύ.Το "Πληθυντικός αριθμός"είναι αγαπημένο. Κάποια στιγμή το άκουσα και από την Τάνια Τσανακλίδου όπου το είχε αποδώσει εκπληκτικά.

ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ

Ὁ ἔρωτας,
ὄνομα οὐσιαστικόν,
πολὺ οὐσιαστικόν,
ἑνικοῦ ἀριθμοῦ,
γένους οὔτε θηλυκοῦ, οὔτε ἀρσενικοῦ,
γένους ἀνυπεράσπιστου.
Πληθυντικὸς ἀριθμὸς
οἱ ἀνυπεράσπιστοι ἔρωτες.

Ὁ φόβος,
ὄνομα οὐσιαστικὸν
στὴν ἀρχὴ ἑνικὸς ἀριθμὸς
καὶ μετὰ πληθυντικὸς
οἱ φόβοι.
Οἱ φόβοι
γιὰ ὅλα ἀπὸ δῶ καὶ πέρα.

Ἡ μνήμη,
κύριο ὄνομα τῶν θλίψεων,
ἑνικοῦ ἀριθμοῦ
μόνον ἑνικοῦ ἀριθμοῦ
καὶ ἄκλιτη.
Ἡ μνήμη, ἡ μνήμη, ἡ μνήμη.

Ἡ νύχτα,
Ὄνομα οὐσιαστικόν,
Γένους θηλυκοῦ,
Ἑνικὸς ἀριθμός.
Πληθυντικὸς ἀριθμὸς
Οἱ νύχτες.
Οἱ νύχτες ἀπὸ δῶ καὶ πέρα.

(ἀπὸ τὰ Ποιήματα, Ἴκαρος 1998)

Καλό βράδυ Κυριακής συμμαθητριούλα μου

katrine είπε...

@ Vassilis:
Βασίλη ,πανέμορφη μουσική, εξαιρετική φωτογραφία.

Την είδα δύο φορές σε πολύ κοντινό διάστημα και πέρα απ τη μουσική ,μη το ξαναπώ,και σ ευχαριστώ για το απόσπασμα, ένοιωσα πως ο άξονάς μου μετατοπίστηκε κατα τόσο δα.
"Πόσες φορες θα δεις την πανσέληνο; Ίσως είκοσι."
Κι όμως όλα φαίνονται απεριόριστα.."

Και πάλι σ ευχαριστώ καλό σου βράδυ.

katrine είπε...

@ Σταλαγματιά:

Κι εγώ Αναστασία μου ,κι εγώ.....!!
Αβάσταχτο μέσα στο πλήθος να νοιώθεις μόναξιά, και να θέλεις να το βάλεις στα πόδια, να βρεθείς μόνη για να είναι καλύτερα.

Ήταν γλυκό το ξημέρωμα, σ ευχαριστώ
Φιλί

katrine είπε...

@ Panathinaeos:
Αγαπημένε μου δάσκαλε ο κόσμος γύρω σου σε αυτές τις περιπτώσεις είναι διάκοσμος,"μπιμπελό" απ τη μια και απ την άλλη "διάφανοι".Δε τους βλέπεις.

Διαβάζω κάθε φορά με προσοχή λέξη προς λέξη ό,τι σκέφτεστε και πάντα μα πάντα παίρνω μονοπάτι.

....και μπορεί την αγαπημένη απ το Μόντρεαλ να μην την αναζητήσατε αλλά όπως το είπατε "έρωτας βουτηγμένος στην άμμο και στη κάψα, δυνατή ισχυρή ανάμνηση.

Καλό βράδυ δάσκαλε σας εύχομαι και καλή εβδομάδα

katrine είπε...

@ Phivos Nicolaides:

Χαίρομαι που σου άρεσε Phivo μου, ταίριαζε απόλυτα με τη πανσέληνο, έτσι δεν είναι??

Καλή εβδομάδα σου εύχομαι και ένα όμορφο χαιρετισμό στη Κύπρο.

katrine είπε...

@ island:
Ξημέρωσε δύσκολα για να μαι ειλικρινής, αλλά ανταμοιβή ήταν η επόμενη βραδιά στο Fuzz όπου ο IAN BROWN των The Stone Roses. Ήταν εξαιρετικός.
Όχι κάτω συνεχώς, αλλά και πάνω έτσι για να έχουμε ισσοροπία.

Καλησπέρα Island μιλ μερσί:))))))

katrine είπε...

@ Kostas Vrakas:
Κώστα μου νομίζω πως μέσα σε πολύκοσμία μπορεί να νοιώθεις έρμος. Νοιώθεις.Αισθάνεσαι έτσι.

Η λέξη "μοναξιά" για το κάθε ένα έχει διαφορετικό χρώμα.Σε γενικές γραμμές δεν την έχω νοιώσει.'Ομως η ερημιά, η ησυχία σε στιγμές που ΔΕΝ την επιλέγεις και αναζητάς το "κάτι τι σου" είναι εκκωφαντική.
Ναι???

Καλό βραδάκι φίλε μου μακρινέ και καλή εβδομάδα να έχουμε

katrine είπε...

@ Radio Marconi:

Μαρκονάκι καλέ μου συμμαθητούλι βάσανο δε λές τίποτε!!

Με την ημέρα λες ????
Η ημέρα είπες??
Ήταν δύσκολο το ξημέρωμα αλλά γλύκανε με το φως της ημέρας δίκιο είχες, έφερε πιο φωτεινές σκέψεις.

Φταίω εγώ μετα που λέω για τον Ινδό??Ααααα όλα κι όλα η κορασίδα ημέρα θέλει ν αγναντεύει:))))

Καλή εβδομάδα

katrine είπε...

@JK O SPOYTZAKOS:

Καλώς τον Σκρουτζάκο
καλή εβδομάδα και καλό μήνα στη πρώτη ημέρα της Άνοιξης.

Γιώργος είπε...

Κατερίνα μου παντα χαρες να έχεις.Αν θες την ερημια για να αποφοσίσεις καλό είναι.Όμως μην μένεις και πολύ μονη σου.Βρες μια καλή παρεα να σε κρατάει σε μια ζεστη αγκαλιά.Καλη σου μέρα και φιλια πολλά.

katrine είπε...

@ george zampiakis:
George σ ευχαριστώ
Η ερημιά δεν μου αρέσει καθόλου, ούτε η μοναξιά.Δίνω ένα άριστα στην απομόνωση που αρκετές φορές την επιζητώ. Ησυχάζω , σκέφτομαι.
Η ερημιά είναι μελαγχολία και το λέεεεω με κουφαίνει τελείως ,λέμε.

Γεια χαρά σου, καλό μήνα george:))))))

δεσποιναριον είπε...

Οταν αισθανεσαι ερημια και γραφεις γι αυτην αναρτηση τοτε γινεται πιο μελαγχολικη. Οποτε την επομενη φορα που θα αισθανθεις ερημια, στειλε ενα ες εμ ες κι εγω θα σε παρω τηλεφωνο και θα σου λεω μπαρουφιτσες να χαχανιζουμε. Αν μετραγα τις ερημιες, θα με ειχε παρει απο κατω.

katrine είπε...

@ δεσποινάριον:
Δεσμέυομαι πάει και τελείωσε!!
Θα το κάνω καλή μου φίλη, θα φθάσω στο DC προκειμένου να μην ξανάρθει το κακό αυτο της Παρασκευής.

Τώρα σου στέλνω φιλιά φιλάκια φιλουράκια, να είσαι και εσύ έτσι κι αλλιώς καλύτερα.Σμουατς:)))))))