Σκέψη μου

Η υπομονή που έχω σ αυτή τη ζωή ή θα με ανταμείψει ή θα με καταστρέψει!!!

16 Οκτ 2011

Προσφορά και ομορφιά!

Για να συνδεθούμε λοιπόν με τα προηγούμενα ...σκεφτόμουν, τι άλλο να συμπεριλάβω στον όρο πολυτέλεια?? Ο Τεγόπουλος αναφέρει την εμφάνιση πλούτου, το λούσο. Επίσης ό,τι αποτελεί περιττό έξοδο . Το αντίθετο της λιτότητας δηλαδή. Έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα και ζούμε σήμερα, είναι περιττή η κυριολεξία της λέξης,νομίζω. Όπως επίσης, boring είναι η επίδειξη του λούσου. 


Διαφοροποιήθηκε αναπάντεχα, ένα πρωινό στο γραφείο, όταν χτύπησε  το τηλέφωνο όπου μια συνάδελφος , παρακάλεσε να μεσολαβήσω ώστε ένα τροχήλατο αναπηρικό αμαξίδιο να πάρει θέση στο 8ο Δημοτικό Σχολείο Αγίων Αναργύρων. Δυο παιδιά του σχολείου όπου έχουν κινητικά προβλήματα, μπαινοβγαίνουν στη μάθηση, στην αγκαλιά των γονιών τους. Η ίδια ενεργό μέλος στο Σύλλογο Γονέων, μη έχοντας για αρκετό καιρό βρει λύση στη δύσκολη αυτή κατάσταση, σκέφτηκε, και πολύ σωστά έπραξε να ζητήσει βοήθεια. Θεέ μου, τι ευαισθησία που έχει αυτό το κράτος, σκέφτομαι!!
Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχει αναβολή ή καθυστέρηση για εμάς. Την επομένη  είχα στα χέρια μου την ευγενική επιστολή του Διευθυντή του Σχολείου όπου με σεμνότητα, θα έλεγα, ζητούσε αν είχαμε αμαξίδιο τέτοιου τύπου, παλαιό για απόσυρση,να το παραχωρήσουμε για χρήση του Σχολείου. Η επιστολή έφθασε στο ΣΩΣΤΌ χέρι, άμεσα μαζί με επεξηγήσεις που το έβαζαν σε επείγουσα κατάσταση. Σε δυο ημέρες το αναπηρικό αμαξίδιο-καροτσάκι ολοκαίνουργιο ,έκανε την εμφάνισή του στο Σχολείο. Τι ικανοποίηση!!

Πέρασε καιρός όταν
ήρθε η αγαπημένη συνάδελφος στο γραφείο να μ ευχαριστήσει, για τις ενέργειες και την άμεση λύση. 
Ομολογώ πως πέσαμε στο ευχαριστώ - παρακαλώ, να είστε καλά και άλλα ζεστά αλλά τυπικά λόγια. Όταν ήρθε η στιγμή να μεταφερθεί η εικόνα της μητέρας, που το επόμενο πρωί αντικρίζοντας στην είσοδο του σχολείου το αμαξίδιο, λύγισε δακρύζοντας . Δεν μπόρεσα να κρατηθώ. Δάκρυσε με δάκρυα χαράς και ευχαριστίας προς το Σχολείο. Ευχαριστούσε όλο τον κόσμο και το Θεό για αυτήν την τύχη, την ΠΟΛΥΤΈΛΕΙΑ . Το αγόρι της θα μπορεί στο εξής ανθρώπινα να παρακολουθεί το μάθημα, να βγαίνει στο προαύλιο, να χαίρεται με τα άλλα παιδιά όσο μπορεί τα διαλείμματα. Όχι δεν μπόρεσα να κρατηθώ. Δάκρυα συγκίνησης και ικανοποίησης στο πρόσωπο μου,έγιναν διαμάντια πλούτου.Δικού μου, κατά δικού μου όμως.
Οι ευχαριστίες και η αναγνώριση δεν φέρνουν την ικανοποίηση. Η ικανοποίηση έρχεται εκ του αποτελέσματος. Έρχεται απ τα βάθη της ψυχής.
Τίποτε , τίποτε ιδιαίτερο δεν νομίζω πως έκανα. Ένας κρίκος μικρός ήμουν, προκειμένου να πλουτίσει ένα σχολειό. Να χαμογελάσει ένα παιδί.Μα τι χαρά!!





Αρκετές ιδιοτροπίες και παραξενιές έχω σαν άνθρωπος. Υπάρχουν στιγμές που ευγνωμονώ τους αγαπημένους μου ανθρώπους , που ανέχονται το έτσι και το αλλιώς μου. Τις παραξενιές που φέρνουν η κόπωση, οι επιλογές αλλά και η ηλικία και το άγχος του αύριο. Ποτέ μα ποτέ δεν θα χάσω την ανθρωπιά μου. Και όταν θα συναντώ την απανθρωπιά στα πρόσωπα απλά θα οικτίρω.

  Προσωπικά θέλω να μεγαλώνω και να γερνώ διατηρώντας την ομορφιά. Και η ομορφιά με αυτό τον τρόπο διατηρείται για πολλά πολλά χρόνια, πιστέψτε με:)))




14 σχόλια:

fevis είπε...

Μα είσαι τόσο καλή, τόσο γλυκιά και τόσο πιστή φίλη που δεν νομίζω πως υπάρχουν πράγματα δύσκολα να τα ανεχτεί κανείς... Μονίμως με μια καλή κουβέντα για όλους και πάντα ειλικρινής, χωρίς δεύτερες σκέψεις και πρόθυμη να εξυπηρετήσεις και να βοηθήσεις όπου μπορείς. Άλλος στην θέση σου μπορεί να μην έλεγε και τίποτα για την καλή του πράξη. Να το κρατούσε για τον εαυτό του. Όμως φαντάζομαι πως στις δύσκολες εποχές που ζούμε χρειαζόμαστε παραδείγματα πως τελικά υπάρχουν πάντα εκεί έξω άνθρωποι που νοιάζονται και επιμένουν να κάνουν την διαφορά. Με κάθε κόστος..:)

katrine είπε...

Fevis:
Πολύ σωστά το λες, έχουμε ανάγκη από καλά παραδείγματα. Ο άνθρωπος ως μιμητικό ον, εύκολα αντιγράφει συμπεριφορές και τρόπους απ τους συνανθρώπους του. Προσωπικά λυπάμαι που έφθασε σε σημείο η ενημέρωσή μας κατά ένα μεγάλο ποσοστό, να έχει να κάνει με την υψηλή εγκληματικότητα.

Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Να ξέρεις πως με εκτιμώ για πολλά και με κατηγορώ για άλλα τόσα. Σημασία έχει προς τα που γέρνει το ζύγι. Κάπου εκεί λοιπόν βρίσκεται ο εαυτό μας.

Χειμωνιάτικες πια καλημέρες:)

My blueprint είπε...

Μπράβο ρε συ Κατερίνα και δεν το λέω τυπικά, το λέω από την καρδιά μου. Με συγκίνησες πολύ. Πως γίνεται οι υπόλοιποι, οι μικροί σύλλογοι γονέων να μπορούν να κάνουν πράγματα που ένα ολόκληρο οργανωμένο κράτος δεν μπορεί να κάνει;;
Φιλιά και να είσαι καλά, να μπορείς να δίνεις πάντα χαρά.
Δέσποινα

katrine είπε...

Δέσποινά μου σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, σ ευχαριστώ πραγματικά. Οι λόγοι που το μοιράστηκα είναι ακριβώς αυτοί που γράφεις.
Αυτό το κράτος που δεν μπορεί, ένα τόσο δα απλό θεματάκι, να λύσει με μια μικρή ανάθεση και με ελάχιστο κόστος, πώς να το εμπιστευτείς ?? Με ποια διαδικασία οργάνωσης θα ιεραρχήσει και θα βρει δρόμους σ αυτό το αδιέξοδο που βαδίζει η χώρα??

Απογοήτευση!!

Την ίδια συγκίνηση ένοιωσα και εγώ Δεσποινάκι απ τη ανακούφιση της μητέρας και την χαρά αυτού του παιδιού.

Καλό σου βραδάκι:)))

koulpa είπε...

αντε με δάκρισες παλι :) :)
αυτή είναι η ομορφιά.. και η πολιτέλια.. τα άλλα είναι φούματα.. :) :)
όσο για το κράτος.. ας μη ξεκινήσω.. διοτι ουδείς γνωρίζει πως θα σταματήσω :) :)
καληνυχτούδια :) :)

katrine είπε...

Koulpa μου όλοι μας μόλις ακούμε τη λέξη κράτος βγάζουμε αφρούς!!

Ενα θα πω , να δακρίζουμε μόνο με τέτοια γεγονότα και να ομορφαίνουμε χωρίς φούματα!!! Καλόόό::)))
Καλή βραδιά:))

Phivos Nicolaides είπε...

Όμορφα λόγια καλογραμμένα με ευπρέπεια και σύνεση!!!

Μηθυμναίος είπε...

Αυτό το «η ικανοποίηση έρχεται εκ του αποτελέσματος», που γράφεις -και το πιστεύω- είναι η ουσία.
Διατηρούμε όποια ομορφιά, σε όποια μορφή (http://mithymnaios.blogspot.com), αντιστεκόμενοι στην ασχήμια κι όλα τα επακόλουθα που μας περιτριγυρίζουν.

Συγκινητικό το γραφτό σου, Κατρίν!

katrine είπε...

Αγαπητέ και καλέ μου Φοίβο,πιστεύω πως τα όμορφα λόγια δεν είναι δύσκολο να γραφούν, το δύσκολο είναι να συμβαδίσουν με τα έργα!! Αυτό είναι η ομορφιά!

Σ ευχαριστώ και στέλνω φωτεινές ηλιόλουστες καλημέρες στη Κυπρο:))

katrine είπε...

Μηθυμναίε μου δεν είχα λόγια να εκφράσω πιο έντονα την ικανοποίηση, απ την χαρά που πήρε αυτό το παιδί. Ίσως δεν υπάρχουν. Το σίγουρο είναι πως είναι φως ,σε όλα αυτά που καθημερινά και ανά λεπτό μας βομβαρδίζουν ,δημιουργώντας θυμούς και ανασφάλειες!

Στράτο μου πριν σε καλημερίσω να σου πω σαν διαπίστωση,πως συγκινούνται οι άνθρωποι που ΔΕΝ είναι απάνθρωποι. Που μοιάζουν.

Με εκτίμηση .καλημέρα:))

Hellen A είπε...

Χριστε μου καποιος να σταματησει ολη αυτη την επιρροη της αδερφης Τερεζας..μου χαλας και την Ευηηηηηηη


νομιζω πως αυτο το ποστ τελικα το σχολιασαμε στο φ μπ..διοτι εχω μεινει με την εντυπωση πως το υπεραναλυσα!!!

ευλογησον!

katrine είπε...

Το αναλύσαμε μαζί με τη Ρούλα και το ευχαριστήθηκα, να σου πω Τρελο Ταλισκεράκι!!!

Και εσύ και η Εύη είστε αδελφές Τερέζες με τον τρόπο σας. Συμπονάτε και βοηθάτε, και μη μου το αρνηθείς, απλά έχετε πιο κοφτερή γλώσσα και μ αρέσετε πόσο μ αρέσετε. Ή δε άλλως αν δεν ταιριάζαμε...........ξέρεις συμπεθέρια!!

Φιλιά Σαββατόβραδου:))))

katrine είπε...

fevis:
Αδερφή Τερέζα δεν μ έχω δει ποτέ, το Ταλισκεράκι το έβγαλε χιουμοριστικά. Τώρα τι να πω, αν το βγάζω δεν με χαλάει κιόλας. Απ την άλλη μιας και το λες Εύη, για το f/b,υπάρχουν ιδιαιτερότητες. Σε αυτό το προφίλ έχουμε πολλών ειδών φίλους. Τους "άγνωστους", που αποδεχόμαστε το λόγο και τη δραστηριότητά τους και βοηθούμε την προβολή τους κατά κάποιο τρόπο, τους απλά "γνωστούς" που είναι μέσα σε πλαίσια αλληλο-like απόψεων και κινήσεων χωρίς ίχνος κακής κριτικής και στους κολλητούς φίλους που σε γνωρίζουν, έχεις μοιραστεί, σε αγαπούν, σε δέχονται όπως είσαι, δεν σε κρίνουν, τους λείπεις και και και!!

Προσωπικά ότι δεν ανήκει στις πάνω κατηγορίες με βάζει σε σκέψη. Το είχα ξανακάνει στο παρελθόν. Ίσως ένα παιδί του Δημοτικού να μην φερόταν με αυτό τον τρόπο,ναι διότι υπάρχει μία διαφορά. Τα παιδιά θυμώνουν, παλεύουν,φωνάζουν, τσακώνονται, παίζουν, ξεχνούν.

Οι ενήλικες πληγώνονται.

Η εκτίμηση Εύη, υπάρχει και θα υπάρχει για λόγους που έχουν μοιραστεί απέναντι-απέναντι. Και πριν κλείσω θα σου θυμήσω την εξαιρετική κουβέντα που μου είχες πει και πραγματικά σε ευχαριστώ, πως, "το στερνό τιμά το πρώτο".

Καλημέρα και καλή Κυριακή:)

katrine είπε...

Τάλι μου, μη μου ανησυχείς, συμβαίνουν αυτά. Εδώ με τα παιδιά μας διαφωνούμε και τσακωνόμαστε και τα αγαπάμε και τα ξανα αγκαλιάζουμε.

Θα σου γράψω, θα μιλήσουμε,
χθες ήταν πολύ κουραστική ημέρα.

Φιλιά ολόγλυκα καλή εβδομάδᨨ)))